انگیزه امام حسین (علیه السلام) از حرکت و تکاپو
واقعه ی عاشورا ، با همه ی بزرگی مصیبت و بی هماوردی فجایعی که بر بزرگترین انسانهای تاریخ داشت، درسهای فراوانی دارد. توجه به این مسئله که در کنار شور حسینی نباید شعور حسینی فراموش شود و از قطره قطره اشکهایی که بر اباعبدالله (علیه السلام) ریخته می شود باید درس گرفت و در زندگی به کار بست، خود از درسهای عاشوراست. در میان معاصرین یکی از بزرگترین اندیشمندانی که توجه ویژه ای به این مسئله داشته اند مرحوم علامه محمد تقی جعفری(ره) بودند که مجموع سخنرانی ها و مطالب ایشان در این خصوص در کتاب "حسین، شهید فرهنگ پیشرو انسانیت" منتشر شده است. به لطف خدا بعضی از مطالب ایشان در ایام محرم باز نشر خواهد شد که قسمت دوازدهم آن را در ادامه می خوانید...
شناخت دقیق خداوند در انسان ایجاد انگیزه می کند تا در مسیر صحیح حیات حرکت کند. قیام امام حسین از این نوع تکاپو، یعنی حرکت الهی بود و فقط خدا و رضای او مدنظر امام بود.
ایجاد انگیزه در انسان به منظور حرکت او در مسیر صحیح حیات بسیار مؤثر است. انگیزه ای که صحیح و الهی باشد حرکتی الهی در پی خواهد داشت، اما انگیزه ای که به دوراز حق و حقیقت باشد جز دور شدن از خدا و احساس پوچی در انسان ارمغانی به همراه نخواهد داشت.
انسان هایی که در مسیر حیات، حرکتی جدی و تأثیرگذار داشته اند از انگیزه ای قوی برخوردار بوده اند. این انگیزه آن ها را در شناخت هدف و مسیر دستیابی به آن یاری می رساند و سختی و ناگواری مسیر را چنان در ذهن آن ها کوچک می سازد که ذره ای یاس و ناامیدی در دل آن ها رسوخ نکرده و از حرکت بازنمی مانند. این انگیزه قوی جز خداوند نمی تواند باشد. در نظر گرفتن خدا و رضای او، بزرگ ترین انگیزه برای حرکت در انسان های الهی است.
شناخت خدا، انگیزه حرکت در انسان ها
بسیاری از انسان ها در جواب این پرسش که (هدف شما از این کار چه بود؟) پاسخی مشترک دارند. آن ها هدف و انگیزه خود را خدا می دانند؛ اما آیا هدف واقعی آن ها خداوند است؟ آیا شناخت آن ها از خداوند صحیح است که بتواند در آن ها ایجاد انگیزه کند؟
فردی که شناختش در فراهم شدن خواسته هایش خلاصه شده و درصورتی که یکی از این خواسته ها اجابت نشود، به خدایی و عدالت خدا شک می کند، خدا را شناخته است؟
خدا در ذهن انسانی که غرق در جهان مادی است و فقط به کسب لذایذ مادی می اندیشد باخدایی که در جان ودل انسان خداجو و خداشناس است متفاوت است. ما خدا را به گونه ای می بینیم که می خواهیم و همین مسئله ما را دچار ضعف و گیجی می کند. شناخت غلط از خداوند قطعاً انگیزه مناسبی برای حرکت انسان نیست. انسانی که خدا را بشناسد و بداند خواسته خدا از او چیست درواقع فلسفه حیات خود و هدف الهی را شناخته است، درنتیجه هر حرکت او در مسیر صحیح و باانگیزه ای الهی است.
شناخت خدا، معنای زندگی را برای انسان مشخص می سازد. این علم و آگاهی انگیزه انسان را خدا و خواست او قرار می دهد.
انگیزه و حرکت در قیام عاشورا
شناخت امام حسین (علیه السلام) از خداوند شایسته خدا بود. شناختی که موجب شده بود هدف امام در تمام فعالیت هایشان رضایت خدا باشد و در همین راستا تمام قوانین و اصول انسانی از جانب ایشان رعایت می شد که بتوانند این حرکت و قیام را با جدیت و هدفی والا به انتها برسانند و مصائب پیش آمده آنهاا را از ادامه مسیر منصرف نسازد.
هدف آن ها فقط خدا بود و بس. امام ویاران باوفایشان به کربلا نرفتند تا خدا را بشناسند بلکه شناخت آنان از خدا موجب قیام کربلا شد. معنای حرکت و انگیزه الهی همین است. انسان در این مسیر نه محدود فکر می کند، نه زندگی اش را محدود می بیند و نه ناملایمات روح او را متلاشی می سازد.
صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین...
منبع:
امام حسین شهید فرهنگ پیشرو انسانیت، علامه محمدتقی جعفری
