حلزونی با زره آهنین

در اعماق اقیانوس هند موجودی زندگی می کند که زره ای سخت بر تن دارد. بدنه فلس مانند این حلزون از سولفید آهن ساخته شده.

لایه فلزی بدن حلزون:

علت تشکیل لایه فلزی روی بدن این حلزون نوع خاصی از باکتری است که روی بدن آن زندگی می کند و باید بگوییم که هیچ موجود زنده دیگری روی زمین وجود ندارد که بدنش به این شیوه حاوی آهن باشد و همین مسأله باعث شده که این حلزون آبی نوعی خاصیت مغناطیسی هم داشته باشد.

البته لازم است یادآور شویم که این پوسته همچون زره های فلزی سخت نیست و بیشتر شبیه به جوشنی است که شوالیه سیاه بر تن می کرد؛ یعنی در عین انعطاف پذیر بودن، از استحکام خوبی هم برخوردار است.

لایه های بدن حلزون:

اما علت این انعطاف پذیری آن است که پوسته این موجود از سه لایه مختلف تشکیل شده.

لایه بالایی همان سطح فلزی است و لایه زیرین آن نیز از مواد کلسیفیه (املاح رسوبی) تشکیل شده و یک لایه قطور و تابدار نیز در میانه این دو قرار دارد.

فلز، استحکام بدن این موجود را فراهم می کند و لایه تابدار نقش نوعی ضربه گیر را برایش ایفا می کند.

فلس های روی بدن حلزون نیز اهداف دیگری را دنبال می کنند؛

برخی مارهای شکارچی، نیزه هایی را به سمت بخش گوشتی ماهی ها و مارها پرتاب کرده و از این طریق نوعی سم به داخل بدنشان تزریق می کنند.

تصور می شود که نقش آن صفحات فلزی روی بدن فلس مانند این موجود با هدف منحرف نمودن سلاح دشمن به وجود آمده و نقش سپر یک شوالیه را ایفا نمایند.

جالب است بدانید که در حال حاضر دو گونه مختلف از این موجود در اقیانوس زندگی می کنند. نوع دیگر آن سیاه نیست و در عوض رنگش به سفیدی می گراید و بدنش فاقد صفحات فلزی گونه دیگرش است.

گونه سیاه رنگ باکتری های مفیدی را هم روی سطح بدن خود و هم داخل آن دارد و به اعتقاد ما همین باکتری های مفید هستند که فرایند تولید قشر فلزی را سرعت می بخشند.»

سولفیدی که از داخل منافذ بدن این موجود خارج می شود واقعا سمی است اما به محض اینکه رسوب کرده و به شکل جامد در می آید دیگر خاصیت زهرآلود بودن خود را از دست می دهد.

یافتن غذا:

این حلزون فلس مانند شیوه ای مبتکرانه و البته هوشمندانه را برای زندگی و یافتن غذا در اعماق اقیانوس پیدا کرده.

در چنین محیطی غذا به سختی یافت می شود، چراکه هرگونه قشر کربنی که به آن ناحیه راه پیدا کند، قبلا توسط موجودات دیگر خورده شده و تنازعی ناپایان بر سر غذا در عمیق ترین نقاط اقیانوس حکمفرماست.

بنابراین، این گونه تصمیم گرفته تا میزبان یک باکتری خاص در بدن خود باشد و به این واسطه، مواد غذایی که از مرکز زمین به طرفش می آیند را دریافت کند.