حکم هجرت به خارج از کشور جهت تحصیل!

آیا می توان از گوشت هایی که در آن جا با عنوان حلال مارکت به فروش می رسد استفاده کرد؟ آیا پس از استفاده از توالت های فرنگی در آن جا، انسان نجس می شود؟

فرآوری : حجت الاسلام تیموری - بخش احکام اسلامی تبیان

خواستم بدانم نظر مراجع در مورد هجرت به خارج از کشور برای ادامه تحصیل چیست؟ 2. آیا می توان در آن جا از گوشت هایی که در مغازه های با عنوان حلال مارکت به فروش می رسد استفاده کرد؟ 3. آیا پس از استفاده از توالت های فرنگی (با توجه به این که محفظه متصل به آب کُر نیست) بدن انسان نجس می شود؟

1. تحصیل در خارج از کشور، فی نفسه اشکالی ندارد.
2. در صورتی که «برچسب حلال» از سوی مرجع مورد اعتمادی صادر شده است و مطمئن باشید، واقعیت دارد، می توانید از آن استفاده کنید.
3. اگر یقین نداشته باشید که نجاست به بدن سرایت کرده، بدن پاک است و در صورت شک در سرایت نجاست، به شک خود اعتنا نکنید و جستجو لازم نیست.1

پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:

حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

1. فی نفسه اشکال ندارد.
2. در صورتی که یقین به تذکیه شرعی آن نداشته باشید، جایز نیست.
3. اگر نجاست به بدن سرایت کند، موجب نجاست می شود.

حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

1. در موارد ضرورى اگر باعث تقویت کفار و ضعف مسلمانان نشوند و متأثر از آداب حرام آنها نگردند اشکالى ندارد و اگر بتوانند با قول و فعل خود مبلغ اسلام در آن مناطق باشند کار خوبى خواهد بود.
2. در صورتی که مطمئن باشید آن برچسب، واقعیت دارد و حلال است می توانید از آن استفاده کنید.
3. در مورد ترشحات، اگر همراه با ذرات نجاست نباشد پاک است و درصورت شک در سرایت نجاست به شک خود اعتنا نکنید و جستجو لازم نیست.

حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

1. مسافرت یا مهاجرت به بلاد کفّار احتمال دارد موجب فساد عقیده و اخلاق و لاابالی گری در اعمال شود و اطمینان به اینکه عقیده و اخلاق محفوظ بماند نوعاً حاصل نمی شود و حفظ عقیده و ایمان در آن بلاد غالباً مشکل است. بلی، اگر به صورتی که تحت تأثیر فرهنگ و عادات آنها قرار نگیرد و بتواند در آنجا اخلاق و تربیت خودش را محکم نگه دارد و استقلال اسلامیت خود را حفظ کند با حفظ وظایف شرعی رفتن به آنجا جهت تحصیل مانعی ندارد.
2. چنانچه از مسلمانی که احتمال صحت در عمل او می دهد بخرد مانعی ندارد و در غیر این صورت خوردن گوشت در کشور غیر مسلمان جایز نیست.
3. چنانچه یقین به نجاست محل نداشته باشد، پاک است.

چند استفتاء مربوط به طلاب و دانشجوها:

س 652: دانشجویانی که هر هفته حداقل دو روز برای تحصیل مسافرت می کنند و یا کارمندانی که هر هفته برای کارشان سفر می کنند، چه حکمی دارند؟ با توجه به اینکه آنها هر هفته مسافرت می نمایند، ولی امکان دارد به خاطر تعطیلی دانشگاه یا کارشان به مدت یک ماه در وطن اصلی خود بمانند و در خلال آن مدت مسافرتی نمی کنند، آیا بعد از گذشت یک ماه که سفر خود را دوباره آغاز می کنند، نمازشان در سفر اول طبق قاعده شکسته و بعد از آن تمام است؟
ج. در سفر برای تحصیل علم، حكم نماز و روزه مبنی بر احتیاط است اعم از این که سفرشان هفتگی باشد یا روزانه. ولی کسی که برای کار آزاد یا اداری، مسافرت می کند، اگر بین وطن یا محل سکونت و محل کارش به مدت یک ماه، هر روز سفر شغلى مى رود و یا به مدت دو ماه، هر ده روز دو سه بار به سفر شغلى مى رود و یا به مدت سه ماه هر ده روز یک سفر شغلى داشته باشد، به نحوى که در این مدت ده روز یک جا نماند،باید از سفر سوم به بعد نماز خود را تمام بخواند و روزه او هم صحیح است، و اگر بین دو سفری که برای کار کردن می رود، ده روز در وطن یا جای دیگری بماند، در سفر اولی که بعد از اقامت ده روزه برای کار کردن می رود، نمازش شکسته است و نمی تواند روزه بگیرد. (1): افرادی که چنین وضعیتی دارند، با مراعات شرایط می توانند به فتوای مجتهد دیگر رجوع کنند و در صورت عدم رجوع، مقتضای احتیاط جمع است.

س 654: اگر یکی از طلاب علوم دینی قصد داشته باشد تبلیغ را شغل خود قرار دهد، آیا با این فرض می تواند در سفر نماز خود را تمام بخواند و روزه هم بگیرد؟ اگر شخصی برای کاری غیر از تبلیغ و ارشاد یا امر به معروف و نهی از منکر مسافرت نماید، نماز و روزه اش چه حکمی دارد؟
ج: اگر عرفاً تبلیغ و ارشاد یا امر به معروف و نهى از منکر شغل و کار او محسوب شود، در سفر براى انجام آن کارها حکم مسافرى را دارد که به خاطر شغل و کارش سفر مى کند، و اگر زمانى براى کارى غیر از ارشاد و تبلیغ مسافرت کرد، در آن سفر مانند سایر مسافران نمازش شکسته است و روزه او صحیح نیست.

س 655: کسانی که مدت غیر معیّنی مسافرت می کنند مانند طلاب علوم دینی که برای درس خواندن به حوزه علمیه می روند و یا کارمندان دولت که برای کار به مدت غیر معیّنی به شهری اعزام می شوند، نماز و روزه این افراد چه حکمی دارد؟
ج: بر محل تحصیل یا کار حکم وطن مترتب نیست، مگر آنکه آنقدر آنجا بمانند که عرفاً وطن آنها محسوب شود.

س 656: طلبه علوم دینی در شهری که وطن او نیست زندگی می کند، اگر قبل از قصد اقامه ده روز می دانسته و یا قصد داشته که به طور هفتگی به مسجدی که بیرون شهر واقع است برود، آیا می تواند قصد اقامت ده روز کند یا خیر؟
ج: هنگام قصد اقامت، قصد رفتن به کمتر از مسافت شرعى به مدت شش، هفت ساعت در مجموع ایام اقامت ضرر به صحّت قصد اقامت نمى زند و تشخیص اینکه مقصدى که قصد رفتن به آنجا را دارد، آیا داخل در محل اقامت هست یا خیر، موکول به نظر عرف است.

منبع:

اسلام کوئست 
سایت آیت الله خامنه ای