ترسوهای مردود شده

پرونده بازی شماره 83 استقلال و پرسپولیس هم با یک تساوی دیگر به اتمام رسید تا سی وهشتمین تساوی سرخابی در تاریخ بازی های این 2 تیم رقم بخورد.

بازی روز جمعه سومین تساوی شهریوری بدون گل استقلال و پرسپولیس بود. در سال های 91 و 92 هم 2 تیم پرطرفدار پایتخت در ششمین ماه سال مقابل هم قرار گرفتند و اتفاقا آن 2 بازی هم با تساوی بدون گل به اتمام رسید اما در آن 2 بازی 2 تیم موقعیت های زیادی برای گلزنی داشتند؛ برخلاف بازی جمعه که بدون تردید می تواند یکی از بی کیفیت ترین بازی های تاریخ این 2 تیم لقب بگیرد. این دیدار هم با شور و هیجان همیشگی و خاص خودش آغاز شد اما هر 2 تیم در این بازی شهریوری نمره قبولی نیاورند تا مردودی شهریور بهترین لقبی باشد که بتوانیم به هشتادوسومین تقابل 2 تیم بدهیم. 416 پاس پرسپولیسی ها و 298 پاس استقلالی ها تعداد مجموع پاس های این دیدار را به 714 رساند که البته فقط نیمی از این پاس ها به مقصد رسید.
 این در حالی است که همین هفته گذشته در دیدار منچستریونایتد و سیتی بیش از 1450 پاس از سوی بازیکنان 2 تیم به ثبت رسید. البته اصلا لازم نیست برای انتقاد از کیفیت بازی 2 تیم استقلال و پرسپولیس از بازی 2 تیم شهر منچستر و یا آمار دیگر بازی های اروپایی چیزی بگوییم چراکه نمایش 2 تیم بزرگ پایتخت در بازی جمعه حتی با استانداردهای فوتبال آسیا هم قابل دفاع نیست. در بازی روز جمعه عوامل زیادی دست به دست هم دادند تا شاهد چنین نمایش ضعیفی از پر زرق و برق ترین ویترین فوتبال کشور باشیم. در ادامه با هم برخی از این عوامل را مرور می کنیم.

احتیاط ذاتی

بد نیست نگاهی بیندازیم به بازی هایی که در همین شهریورماه برگزار شده است. چندی پیش شاهد نمایش کاملا محتاطانه تیم ملی کشورمان مقابل قطر بودیم؛ آن هم در ورزشگاه آزادی. در بازی مقابل چین باز هم همین اتفاق رخ داد و ما مقابل تیم نه چندان قدرتمند چین با ترکیبی تدافعی به میدان رفتیم تا در نهایت از دست دادن 2 امتیاز باعث شود تا صدر جدول را به ازبکستان بدهیم.
در بازی حساس هفته چهارم بین تیم های تراکتور و پرسپولیس باز هم شاهد یک نمایش کاملا محتاطانه از تیم های اول و دوم لیگ بودیم تا مشخص شود که فوتبال ما در سطح ملی و باشگاهی ترس و احتیاط را فریاد می زند. فوتبال ما محتاط است و از معدود فرصت هایش هم نمی تواند استفاده کند و این درد در بازی 2 تیم  استقلال و پرسپولیس هم مشهود بود. در حساس ترین بازی لیگ بازیکنان و مربیان هر 2 تیم بیشتر از این که به فکر بردن باشند به فکر نباختن بودند و با همین هدف 90 دقیقه را سپری کردند.

دست های رو شده

در لیگ ایران هیچ تیمی برای تغییر آهنگ بازی، برنامه دومی ندارد. در واقع تیم ها فصل را با یک سیستم و تاکتیک آغاز می کنند و با همان سیستم و تاکتیک هم به پایان می رسانند. در واقع لیگ ایران مدت هاست که جای خالی تنوع تاکتیکی را احساس می کند و پرسپولیس هم با مربی نامداری همچون برانکو از این امر مستثنا نیست. پرسپولیسی که فصل گذشته فقط در بازی برگشت مقابل نفت گل نزده بود حالا در همین 6 هفته ابتدایی در 2 بازی نتوانسته به گل برسد.
 آمار 4 گل زده در 6 بازی نشان می دهد که دست برانکو و تیمش رو شده و شاید در فصل جدید سرخ پوشان نتوانند مثل فصل گذشته به راحتی دروازه رقبا را باز کنند. پرسپولیس در دیدار با استقلال با همان سیستم و نفرات بازی قبل به میدان رفت و منصوریان هم مثل قلعه نویی توانست با از کار انداختن عالیشاه و احمدزاده خط حمله سرخ پوشان را از کار بیندازد. شرایط در استقلال هم تفاوت چندانی ندارد. استقلال این فصل بیش از 90 درصد از حملات خود را از جناح راست پی ریزی می کند. در بازی روز جمعه باز هم استقلالی ها بیشتر توان خود را روی بازی از جناح راست گذاشته بودند و برانکو هم با پیش بینی این نکته احمدزاده را در چپ به کار گرفته بود تا در برگشت ها کمک ربیع خواه باشد. انصاری و مسلمان نیز با متمایل شدن به این منطقه تراکم دفاعی را بالا برده و مانع از حرکات ترکیبی ساده و ساکن استقلال می شدند.

استفاده از روش های نامناسب

چندی پیش در گزارشی مفصل به مراحل دریافت مدرک مربیگری در کشورهای اروپایی و مقایسه این مدرک با مدرک های مربیگری در آسیا و کشورمان پرداختیم و در نهایت هم دیدیم که برای نشستن روی نیمکت یک تیم لیگ برتری لازم نیست که از هفت خوان مربیگری عبور کنید. به همین دلیل هم اکثر فوتبالیست های سرشناس کشورمان بلافاصله بعد از بازنشستگی به عنوان سرمربی یا مربی به لیگ برتر برمی گردند.
در واقع آن ها گرفتن مدارک آسیایی و حضور در لیگ برتر را به گرفتن مدارک اروپایی و تحمل سختی ترجیح می دهند و مسلما به همین دلیل هم فوتبال ما از نظر علمی و فنی با فوتبال روز جهان فرسنگ ها فاصله دارد. عدم شناخت کافی از دانش فوتبال باعث می شود تا حتی در بازی های بزرگ شاهد اشتباهات فاحشی از سوی مربیان باشیم. در بازی جمعه ضد حمله های استقلال از نوع مستقیم و برای بازیکن هدف (کاوه رضایی) بود و آبی ها در حالی از این سیستم استفاده می کردند که با توجه به فشردگی خطوط دفاع و هافبک استقلال رابطی برای این انتقال نبود.

منبع : خراسان