تبیان، دستیار زندگی
رمندان مکتب قزوین (954 تا 969 ه. ش) شیخ محمد مولانا اصغر کاشی محمدی مصور میر مصور (948 ه. ش) محمد حسین طوطی صادق بیک افشار (953 ه. ش) شیخ محمد: مولانا شیخ محمد شیرازی فرزند شیخ کمال - از...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

زندگی هنرمندان مکتب قزوین (954 تا 969 ه. ش)

شیخ محمد

مولانا اصغر کاشی

محمدی مصور

میر مصور (948 ه. ش)

محمد حسین طوطی

صادق بیک افشار (953 ه. ش)

شیخ محمد:مولانا شیخ محمد شیرازی فرزند شیخ کمال - از خوشنویسان معروف خط ثلث در شیراز - بود. شیخ محمد همراه پدرش در سبزوار در دربار ابراهیم میرزا یکی از شاهزادگان صفوی، کار می کرد. بعد از فوت شاه طهماسب و انتقال پایتخت به قزوین و کشته شدن ابراهیم میرزا، شیخ محمد راهی شهر قزوین شده در دربار شاه اسماعیل دوم و سپس در دربار شاه عباس به کار مشغول شد. شیخ محمد از شیوه های چینی در کارهایش پیروی می کرد. طراحی های این استاد از زیبایی شگفت انگیزی برخورداراست.

چهره هایی را که او به تصویر کشیده است، همگی از ملاحت خاصی برخوردارند. شیخ محمد احتمالا از اساتید آقا رضا بوده است.(طراحی شماره 20)

مولانا اصغر کاشی:مولانا اصغر، پدر نقاش معروف شاه عباس "رضا عباسی" است. او در ابتدا جزو نقاشان دربار سلطان ابراهیم میرزا در سبزوار بود. با روی کار آمدن شاه اسماعیل دوم به قزوین آمد و جزو اصحاب کتابخانه ی شاه شد.

محمدی مصور:محمدی فرزند و شاگرد سلطان محمد بود. در ابتدا در دربار شاه طهماسب در تبریز کار می کرد. سپس در قزوین واصفهان به کار هنری مشغول شد. محمدی در به تصور کشیدن مناظر روستایی و کشاورزی بر پدر خود پیشی گرفت و نبوغ زیادی از خود نشان داد. کارهای این استاد به خاطر موضوع خاص خود از تنوع زیادی برخوردار است. اگر چه او اولین نقاش نیست که از موضوعات حماسی نقاشی ایران فاصله گرفته ولی در شیوه و موضوعات عامیانه و مردمی تاثیر مستقیم او بر نقاشان اوایل عصر شاه عباس، مخصوصاً رضا عباسی مشهود است. کارهای تاریخ دار این استاد مربوط به سالهای (78 –953ه.ش) است.

میر مصور (948 ه. ش):میر مصور از شاگردان بهزاد بود. ابتدا در تبریز و سپس در قزوین مشغول کار نقاشی بوده است. از آثار مینیاتور این هنرمند، چند نقاش است که در شاهنامه ی شاه طهماسب کار کرده است. از مشخصات طراحی های این هنرمند استفاده از خطوط روان است.طرح شماره21از آثار این هنرمند است.

محمد حسین طوطی:استاد حسین طوطی در قزوین متولد شد و در سال (1005ه.ش) در تبریز از دنیا رفت. وی از شاگردان سلطان محمد وآقا میرک به شمار می رود. او مقام مهم ریاست نقاشان دربار را در زمان شاه اسماعیل دوم عهده دار بود.

صادق بیک افشار (953 ه. ش): این هنرمند در دوران شاه طهماسب اول به عنوان نقاش وارد دربار شد و زیر نظر میرصنیع خوشنویس و استاد نقاش  مولانا مظفرعلی تعلیم دید. او علاوه بر این که نقاش چیره دستی بود، نویسنده و شاعر هم به شمار می رفت. صادق بیک در زمان شاه عباس به عنوان رئیس کتابخانه ی سلطنتی منصوب شد؛ ولی بعد از مدتی به خاطر سختگیری بیش از حد و درگیری با اطرافیان، از مقام خود معزول شد و ریاست کتابخانه به خوشنویس معروف علیرضا عباسی واگذار شد. صادق بیک علاوه بر نقاشی های زیاد به صورت تک ورقی، یک کتاب به نام "انوار سهیلی" تالیف کرده که در آن حدود 107 مینیاتور ترسیم شده است. حدود نه کتاب دیگر نیز در موضوعات مختلف نوشته، همچنین رساله ای ارزشمند درباره ی تئوری نقاشی، تالیف کرده است.

صادق بیک معاصر هنرمند جوان رضا عباسی بود. بین او و این استاد جوان رقابت خاصی وجود داشت. صادق بیک می کوشید که کار خود را تایید کرده و استاد جوان را مغلوب کند. وی علی رغم این تلاشها نتوانست به زیبایی رضا عباسی نقاشی کند. بیشتر کارهای صادق فاقد احساس بود او تنها به ارائه ی سنتهای کلاسیک نقاشی ایران پرداخته است. صادق بیشتر کارهایش را در قزوین و اصفهان انجام داده و در اواخر کار تحت تاثیر آثار رضا عباسی قرار گرفته و تقریبا بسیاری از آثار او شبیه کارهای وی است.

طرح شماره 23 از کارهای این هنرمند است.