موبایل من دستاورد تقدیری دبستان نور علوی

یازدهمین دوره از پروژه های دانش آموزی تبیان نیز با یاری خداوند و حضور پر شور شما دوستان و علاقمندان به پایان رسید.
در این دوره از جشنواره تعداد 185 گروه به عنوان گروه های تقدیری در بخش های سمینارهای علمی، مسابقات و غرفه های نمایشگاهی به عنوان گروه های تقدیری برگزیده و معرفی شدند.
 بر آن شدیم تا با معرفی پروژه های گروه های تقدیری علاوه بر قدردانی از این دوستان نوآور، زمینه ای را برای ایده پروری سایر پژوهشگران علاقمند فراهم آوریم.
  
مقطع: دبستان
موضوع: موبایل من
نام مدرسه: نورعلوی
نام استاد: خانم آمنه شکاری
دانش آموزان: احسان حقیقی، سهیل فرید آذر، سهیل شاملو، آرمین شریفی، علی حیدری

تلفن همراه و آسیب شناسی این فناوری
امروز تلفن همراه به عنوان یکی از مظاهر فناوری ارتباطی نوین در زندگی فردی و اجتماعی بشر جایگاهی قدرتمند دارد و جزو لاینفک مناسبات روزمره محسوب می شود به طوری که می توان ادعا کرد برای بسیاری از افراد زندگی بدون آن امکان پذیر نیست یا دست کم مطلوبیتی ندارد. نفوذ کاربردهای تلفن همراه در شئون زندگی پدیده ای جهانی است و در جامعه ما با وجود فروکش کردن تب اولیه استفاده از آن، مقبولیتش به حدی رسیده که مضرات جدی و اساسی این فناوری مدرن را مخفی و نادیده نگه می دارد، مضراتی که در حوزه های متنوع اجتماعی، فرهنگی، رفتاری، روان شناسی، پزشکی، قانونی، جزایی و ... به آسیب زایی می پردازد و با کمی دقت و موشکافی می توان به دامنه تاثیر نامطلوب آن پی برد. در حقیقت از یک دیدگاه آسیب شناسانه می توان تلفن همراه را یک روانشناسی روابط اجتماعی - بزرگ برای تولید نارسایی ها و معضلاتی دانست که آشکارا یا پنهان در مناسبات زندگی کاربران نفوذ کرده است...
 
فروکش کردن تب تلفن همراه در جامعه ما به معنای کاهش استفاده ازآن نیست، بلکه ریشه چنین تصوری را باید در عادت کردن ها و عادی شدن ها جستجو کرد. استفاده ازتلفن در مقطعی از زمان شیوه ای برای پز دادن و نوعی مد محسوب می شد و بالطبع رفتاری برجسته و به قول معروف توی چشم بود؛ اما کاربرد عمومی آن میان اقشار مختلف تلفن همراه را از یک وسیله تجملی و شاخص به ابزاری کارآمد و ضروری برای امور روزمره تبدیل کرد. جنبه های مدگونه و نوآورانه آن را هم باید صرفاً در مدل های جدید گوشی های تلفن همراه و برخی کاربردهای پیشرفته آن جستجو کرد که به تدریج در اختیار کاربران قرار می گیرد. تلفن همراه امروزه به بخشی از هویت افراد تبدیل شده است، به ویژه نوجوانان و جوان ترها که شخصی و خصوصی بودن خط تماس و محتویات حافظه گوشی را نمادی از استقلال تلقی می کنند و مایه به رخ کشیدن اطلاعات متنوع متنی، تصویری، صوتی و ... به دیگران می پندارند.

اعتیاد به موبایل
بسیاری از محققان معتقدند استفاده بیش از اندازه از تلفن همراه در ذهن و اعصاب کاربران نوعی اعتیاد پدید می آورد که درست مانند بازی های رایانه ای، اینترنت و ... مخرب است. افراد با استفاده از تلفن همراه از دوستان و خانواده فاصله می گیرند، اولویت های سنی و اجتماعی نظیر تحصیل و اشتغال را پس می زنند، هنگامی که تلفن همراه در دسترس شان نیست به آن فکر می کنند و از دوری اش رنج می برند. خاموش بودن تلفن همراه در افراد معتاد تحمل ناپذیر است و موجب می شود در مواقع خاصی که گوشی تلفن همراه را خاموش می کنند به استرس و دلشوره دچار شوند. این نوع علاقه و وابستگی فراتر می رود و به نوعی جنون در دسترس بودن تبدیل می شود.
 
مضرات پزشکی استفاده از گوشی همراه
مضرات پزشکی استفاده از تلفن همراه موضوعی است که نه ثابت شده و نه رد می شود. با این حال نتایج تحقیقاتی که به تناوب در این باره صورت می گیرد اصلاً به نفع این وسیله ارتباطی نیست. به طوری که نگرانی های ناشی از اعلام نتایج تحقیقات که چون موجی اخبار و رسانه ها را در بر می گیرد.

تا امروز نتایج اغلب تحقیقات نادیده گرفته یا رد شده اند با این حال مضرات پزشکی تلفن همراه برای کودکان و افراد زیر ۱۲ سال و رابطه امواج الکترومغناطیس ناشی از گوشی ها با بروز تومور مغزی تقریبا اثبات شده است. بر این اساس در کشورهایی نظیر فرانسه که در این زمینه پیشگام محسوب می شود زمزمه هایی مبنی بر ممنوعیت استفاده از تلفن همراه برای کودکان و تبلیغات رسانه ای در این حوزه به گوش می رسد. نتیجه برخی تحقیقات نیز استفاده از تلفن همراه را برای افراد زیر ۲۰ سال یکی از دلایل بروز آسیب های جدی در بخش های مربوط به شنوایی و بینایی مغز معرفی می کند. 
 
بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تهیه و تنظیم: نسرین صادقی