تبیان، دستیار زندگی
دلالت و محتوای دعای عرفه امام حسین(ع) به قدری با عظمت و مطابق اصول است که از سند بی نیاز و احتیاجی به آن وجود ندارد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بررسی محتوای دعای عرفه امام حسین(ع) در تبیان

دلالت و محتوای دعای عرفه امام حسین(ع) به قدری با عظمت و مطابق اصول است که از سند بی نیاز و احتیاجی به آن وجود ندارد.

هومن بهلولی- روابط عمومی

عرفه

به گزارش روابط عمومی، گاهی مفهوم و دلالت و محتوای حدیث به قدری با عظمت و مطابق اصول است که از سند بی نیاز و احتیاجی به آن وجود ندارد. بدیهی است که نظیر مضامین این نیایش در عالی ترین درجه ی حکمت و عرفان اسلامی را جز انبیای عظامو ائمه معصومین(علیه السلام) نمی توانند بیان نمایند.6 بیشتر دعاهای موجود، از باب بی نظیر بودن در مضامین و معنا مورد وثوق قرار می گیرند. آیه الله جوادی آملی7 می فرمایند: اشکالی ندارد که از مضامین و معنای بلند آن درعرصه های اجتماعی و اخلاقی استفاده ببریم8 و طبق اصل «دلالته تغنی عن السند» از آن بهره ببریم. احادیث شریف نبوی(صلی الله علیه و آله)، نهج البلاغه شریف، صحیفه سجادیه و بسیاری از دعاها چنین سرنوشتی دارند و طبق این اصل دلالت مورد پذیرش قرار می گیرند. بلی در مسایل فقهی و بیان حکم شرعی اثبات سند و سندشناسی بسیار مهم است. تازه در مسایل فقهی هم گاهی روایات مرسله و غیر معتبر موید روایات دیگر قرار می گیرند و از این حیث مورد استناد و استفاده قرار می گیرد. مبناها هم در این راستا موثر می باشد و نسبت به هم فرق می کنند. آنچه در پایان قابل بیان است این است که درست است که برخی از محدثین بزرگوار و رجالیون یقین برسند این نیایش ندارند و بر راوی آن اشکال می کنند و لی دلالت آن طوری است که بوی عصمت می دهد و یک مضمون و دلالت بی نظیر این گونه، آن هم در قالب نیایش جز در توان معصوم  (علیه السلام) و انبیاء عظام نمی باشد. و وقتی دلالت یک متنی این قدر محکم و قوی و بلند باشد هم مورد تأیید سایر معصومین (علیه السلام) قرار می گیرد و هم عقل برهانی آن را به معصوم    علیه السلام    مستند می کند و به معصوم (علیه السلام) نسبت می دهد. از شیخ محمّد حسین کاشف الغطا رحمه اللّه در مورد یکى از دعاها میپرسند، با صراحت پاسخ میدهد: قوّت متن کاشف از قطعیّت صدور آن از معصوم است، گرچه سندى نداشته باشیم.  الفردوس الأعلى:ص 76/اگر طبق اخبار عرض 9متن دعای عرفه بر قرآن شریف هم عرضه شود، یقیناً با روح قرآن همخوانی دارد و هماهنگ است و مورد تأیید قرآن شریف می باشد. انتساب این دعا به امام حسین    علیه السلام    دارای شهرت هم هست. ممکن هم است سند یک حدیث یا متن در دست باشد ولی متن آن اضطراب داشته و با روح قرآن سازگار نباشد و مردود شمرده شود. لیکن مضامین دعای عرفه با روح قرآن و روایات ناسازگار به نظر نمی رسد.