ما دیر تصادف کردیم!
بارها سر تا ته ماجرا را مرور كرده‌ایم و حكم داده‌ایم كه باید حداقل 4-3 سال پیش، در 25-24 سالگی ازدواج می‌كردیم. برای من پول و پله و عقل نسبتا كافی كم بود و او بین 6-5 خواستگارش، مورد دلچسبی پیدا نكرده بود. اگر حكمت درست «قسمت» و «تقدیر» را از ماجرای آشنایی و ازدواج‌مان فاكتور بگیریم، بقیه چیزها كم‌وبیش دست خودمان بوده است. دست‌كم درباره خودم می‌دانم كه باید درسم را زودتر تمام می‌كردم، تكلیف سربازی‌ام را زودتر مشخص و وضعیت شغل و مسكن و دخل و خرجم را زودتر روشن می‌كردم تا زودتر به اصرارهای 4-3 ساله مادرم جواب بله می‌دادم! مشاورها برای این «زودتر» راهی خانه بخت‌شدن یكسری ملاك آمادگی‌های بیرونی دارند كه شامل همین شغل و مسكن و سربازی می‌شود و یكسری آمادگی‌های درونی كه به اندازه همان بیرونی‌ها سخت هستند! آنها می‌گویند شما هر وقت توانستید تصمیمات مهم زندگی را خودتان بگیرید، برای مراحل زندگی، از تحصیل و اشتغال تا بچه‌دار شدن نقشه داشته باشید، ویژگی‌های اصلی همسر ایده‌آل‌تان را بدانید، درباره مسائل جنسی و خصوصیات ذاتی جنس مخالف آگاهی داشته باشید، واقع‌بینانه به ازدواج نگاه كنید و زیادی تنبل و بی‌نظم و خودشیفته و... نباشید، بدانید كه وقت ازدواج است! ما پشیمانیم چون كم و بیش این آمادگی‌های درونی را داشته‌ایم. چون «تصادف»ی كه باعث شد همدیگر را بشناسیم و ازدواج كنیم، اگر زودتر قصد آشنایی و ازدواج كرده بودیم، زودتر اتفاق می‌افتاد. اصلا كدام تصادف؟ در همه به‌ظاهر تصادف‌های این شكلی، حتما اراده و میل مشخص یا لااقل مبهمی وجود دارد كه این تصادف‌های شیرین بالاخره به بار نشسته است. طبعا خواستنی‌ترین شكل تصادف هم این بود كه باز به تور هم می‌خوردیم!
اما اگر راستش را بخواهید حالا چیزی میان حسرت و آرزو می‌لنگد. چون اگر زودتر دل به دریا زده بودیم، پر شر و شورتر بودیم و بیشتر انرژی و رؤیا داشتیم و در زندگی دونفره، بیشتر آتش می‌سوزاندیم! حالا اگر نامه‌ای به گذشته‌مان بنویسیم، احتمالا با عصبانیت شروع می‌كنیم، بعد غم و تأسف داریم و محبت آخرین چیزی است كه نثارش می‌كنیم! شاید با خودتان بگویید كه سن فقط یك عدد است و چیزهای دیگری میزان رضایت از زندگی و لذت و موفقیت ازدواج را تعیین می‌كند. حرفتان كم و بیش درست است و نمی‌توان برای همه یك نسخه پیچید، اما ما داریم از رضایت و لذت بیشتر حرف می‌زنیم. شاید از خودتان بپرسید حالا كه دیرتر وصلت كرده‌ایم، از اصل ازدواج پشیمانیم یا نه؟ جواب قطعا منفی است. كمی صبر و سختگیری و دقیق‌تر شدن در جزئیات باعث شده تصمیم‌ها و رابطه‌مان پخته‌تر شود و جور دیگری از آن لذت ببریم و اصلا همین شیرینی زندگی دونفره است كه باعث شده اعتراف كنیم پشیمانیم!
