درد سرهای مشق نوشتن - قسمت دوم
کودک نباید مسئولیت انجام دادن تکالیفش را به عهده ی شما و برنامه ریزی هایتان بگذارد. تنها مسئولیت شما یک نظارت کلی بر تکالیف، حمایت و تشویق و فراهم کردن شرایط مناسب برای درس خواندن است.
15. پاداش دادن و تحسین کردن این پیام را به کودک می دهد که منظم بودن، دقت کردن، فعالیت و هدفمندی بسیار مهم هستند. هربار که کودکتان را تشویق می کنید این اهداف را یادآوری کنید تا آن را رها نکند. همین که او خوب عمل بکند و ارزش درست عمل کردن را بیاموزد بسیار مهم است.
16. ضعف های کوچک را نادیده بگیرید. اگر او نتوانست به هدف دلخواهش برسد و تمرین ها را درست و کامل انجام بدهد شما نباید غر بزنید یا تحقیرش بکنید.
به جای غرولند سعی کنید که اصول را به او یادآوری کنید. به او یادآوری کنید که برای رسیدن به اهدافش باید چگونه عمل کند، چطور درس بخواند و یاد بگیرد. به کودک امیدواری بدهید و به او بگویید فردا یک روز دیگر است و می تواند دوباره تلاش کند تا موفق شود.
17. پاداش های کوچک مناسب هستند. وعده ی پارک یا رفتن به رستوران برای خوردن یک پیتزا نیز برای کودک پاداش های مناسبی هستند.
18. وظیفه ی فرزند را به عهده ی خودش بگذارید. اگر از آن دسته والدینی هستید که مسئولیت درس خواندن و تکالیف کودک به عهده ی شماست باید روشتان را تغییر بدهید. شاید این کار سخت باشد اما هم شما و هم کودکتان باید بدانید که مسئولیت درس خواندن و نتایج آن هرچه که باشد به عهده ی کودک است نه والدینش.
کودک نباید مسئولیت انجام دادن تکالیفش را به عهده ی شما و برنامه ریزی هایتان بگذارد. تنها مسئولیت شما یک نظارت کلی بر تکالیف، حمایت و تشویق و فراهم کردن شرایط مناسب برای درس خواندن است. یادتان باشد که این موضوع یکی از قدم های مهم برای تربیت یک انسان مسئولیت پذیر است.
19. کودک باید عواقب بد درس نخواندن و انجام ندادن تکالیفش را ببیند. معمولا معلم ها رابطه ی خوبی با دانش آموزانی که تکالیفشان را درست انجام نمی دهند و در کلاس آماده نیستند، ندارند. اگر کودک تان با تشویق و تمجید شما پای درس و مشق اش نمی نشیند برای چند روز رهایش کنید تا به همان روشی که می خواهد عمل کند. به احتمال بسیار زیادی او عاقبت درس نخواندن و بی محلی های معلم را درک خواهد کرد.
20. اگر کودک شما دچار ناتوانی هایی در یادگیری، عدم تمرکز و حواس پرتی است حتما باید از مشاوران و مددکاران آموزشی کمک بگیرید و راهکارهای مناسبی برای کودک به کار ببندید. یادتان باشد مشکل کودک شما فراتر از بازیگوشی یا تنبلی های معمول کودکان است و او نیاز به کمک دارد.
21. اجبار را کنار بگذارید، کودک باید به تنهایی و مستقل از دیگران تکالیفش را انجام بدهد. وقتی خودتان را بیش از حد درگیر رفع و رجوع مسائل مدرسه و انجام تکالیف می کنید کودک را از هدف انجام تکالیف دور می کنید. تکالیف مدرسه بهترین راه برای تجربه استقلال، مهارت یافتن در انجام کارهای شخصی و اعتماد به نفس است این فرصت ها را از کودک نگیرید.
22. دعوا بی فایده است. هیچ انسانی با دعوا، تهدید و فریاد برای انجام دادن کارهایش ترغیب نمی شود. کودک شما هم همینطور است.
23. کودک را تهدید نکنید که مثلا تا نیم ساعت دیگر مشق هایش را بنویسد و گرنه اتفاق ناخوشایندی می افتد.
24. وقتی کودک به شما می گوید «ریاضیم را خواندم» نپرسید «تا کدوم صفحه؟» بپرسید «از پیشرفتت راضی بودی؟»
25. همزمان با کودک به کارهایتان برسید. وقتی را که برای درس خواندن کودک مشخص کرده اید را به کارهای هیجان انگیز و وسوسه کننده نپردازید. بهتر است همزمان با کودک شما هم مشغول درس خواندن، مطالعه و رسیدگی به کارهای شخصی تان شوید. همین روش ساده کودک را تشویق می کند تا با تمرکز و انگیزه بیشتری درس بخواند و فعالیت های دیگر را برای وقت دیگری بگذارد.
26. از آرزوهای کودک کمک بگیرید. کودکان دبستانی معمولا با انگیزه انجام دادن کار مورد علاقه شان در آینده درس می خوانند. کودک شما چه آرزو و هدفی دارد؟ آیا او آرزوی دکتر یا معلم شدن را دارد؟ از آرزوهای کودک استفاده کنید تا او یاد بگیرد برای رسیدن به هدف هایش باید درس بخواند.
27. ممکن است کودکتان بهانه بیاورد و بگوید «من می خوام صاحب یک فروشگاه بشوم و نیازی نیست این همه ریاضی یا تاریخ بخونم» وقتی کودکتان چنین بهانه هایی می آورد ارزش دانش آموختن و نیاز ضروری انسان ها به علوم را یادآوری کنید.
کار آسانی نیست که کودک بهانه گیر و فراری از درس را توجیه و تشویق کنید. ممکن است بارها نا امیدتان کند، از کلنجار رفتن خسته شوید و نتوانید همه ی این راهکارها را به درستی به کار بگیرید. با این حال یادتان باشد که شما مسئولیت آموزش فرزندتان را به عهده دارید و باید با روشی درست او را برای آموزش پذیری هدایت کنید. صبور باشید و خسته نشوید
درد سرهای مشق نوشتن - قسمت اول
درد سرهای مشق نوشتن - قسمت دوم
