بحران زباله های پلاستیکی حل می شود؟
اگر فواید این روش اثبات شود میتواند به معضل آلودگی جهانی مواد پلاستیکی کمک کند.
پلی اتیلن رایج ترین ماده پلاستیکی روی زمین بوده و در سراسر جهان کارخانهها هر سال حدود 100 میلیون تن از آن را تولید میکنند.
پلی اتیلن متشکل از کربن و اتمهای هیدروژن است که در زنجیره های طولانی با یکدیگر در ارتباط هستند. این ماده بی اثر است، به این معنی که به بیشتر چیزها واکنش نشان نداده و به همین دلیل در محیط زیست تجزیه نمیشود.
مردم دهه های زیادی را صرف تلاش برای کشف یک روش ایده آل برای خلاصی از پلی اتیلن کردند.
راه حل های زیادی برای حل این معضل ارائه شد از جمله سوزاندن این مواد پلاستیکی در کوره ها در دمای بالا ولی در نهایت به دلیل مضرات فراوان این روش نسبت به فواید آن مانند اتلاف انرژی، آلودگی و در نتیجه به وجود آمدن محصولات جانبی مضر، تجزیه آنها اغلب از خود پلی اتیلن سخت تر است.
کشف اخیر میکروب های پلاستیک خوار، نوید بخش این بود که میتوان به طور طبیعی پلی اتیلن را تجزیه کرد. اما انجام این کار نیز در مقیاس وسیع تاکنون امکان پذیر نبوده است.
ژنگ هوانگ، یک شیمیدان آلی در آکادمی علوم چین، چهار سال گذشته را صرف توسعه یک رویکرد متفاوت کرده است.
هوانگ و همکارانش در این روش پلی اتیلن را در دمای پایین 150 درجه سانتی گراد، یک کاتالیزور ترکیبات آلی فلزی - مولکول آلی تجاری کوچک که با ایریدیم فلزی آغشته شده - را به واکنش اضافه کرده و سبب تجزیه زودتر آن شدند. این کاتالیزور پیوند تحکیم کننده ساختار پلی اتیلن را تضعیف کرده و روند تبدیل آن به سوخت مایع را تسریع میبخشد.
این تیم در حال حاضر به دنبال یافتن جایگزینی ارزانتر برای ایریدیوم - یک فلز کمیاب و با ارزش از خانواده پلاتین - هستند که این امر میتواند کمی مشکل و زمان بر باشد.
محققان این پژوهش امیدوارند که بتوانند با افزایش این آزمایش از مقیاس گرم به کیلوگرم و سپس به تن، این روش بهینه را توسعه دهند.