تبیان، دستیار زندگی
بنابر احتیاط تا ناچار نشده نباید در آن روز به سفر رود و اگر در سفر باشد باید قصد کند که ده روز در جایى بماند و آن روز را روزه بگیرد و در صورتى که روزه نگیرد لازم است روزه آن روز را قضا کند، ولی کفاره ای بر وی واجب نیست.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

در چه مواردی روزه مسافر، صحیح است؟

بنابر احتیاط تا ناچار نشده نباید در آن روز به سفر رود و اگر در سفر باشد باید قصد کند که ده روز در جایى بماند و آن روز را روزه بگیرد و در صورتى که روزه نگیرد لازم است روزه آن روز را قضا کند، ولی کفاره ای بر وی واجب نیست.

بخش احکام اسلامی تبیان
احکام روزه

هر چند روزه مسافری که قصد اقامت ده روز در مکانی را ندارد صحیح نیست، ولی مراجع تقلید، مواردی را از عموم این قاعده استثنا نموده اند، که شرح آن چنین است:

1. مسافر مى تواند براى خواستن حاجت، سه روز در مدینه طیبه، روزه مستحبى بگیرد. (هر چند قصد اقامتِ کمتر از ده روز در آن شهر را داشته باشد) و احتیاط آن است که این سه روز، پشت سر هم بوده و در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد.
 
2. اگر حاجى توانایی قربانی نداشته باشد، یعنى نه حیوانى براى قربانى دارد و نه پول آن را، چنین شخصى باید سه روز در سفر حج، و هفت روز پس از بازگشت (مجموعاً ده روز) روزه بگیرد. و آن سه روز را که در سفر حج بجاى قربانى روزه مى گیرد باید پشت سر هم بوده و بنا بر احتیاط واجب از هفتم تا نهم  ماه ذى الحجّه باشد.

مسافر مى تواند براى خواستن حاجت، سه روز در مدینه طیبه، روزه مستحبى بگیرد.  (هر چند قصد اقامتِ کمتر از ده روز در آن شهر را داشته باشد) و احتیاط آن است که این سه روز، پشت سر هم بوده و در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه باشد

3. اگر فردی نذر کند روزه بگیرد و روز آن را معین نکند، نمى تواند آن را در سفر به جا آورد، ولی اگر نذر کند در روز معینى روزه بگیرد و در آن روز مسافر باشد، دو صورت دارد:

الف: این گونه نذر کند که مثلاً در روز جمعه که مسافر هستم، روزه بگیرم، یا اینکه نذر کند در روز جمعه روزه بگیرم، چه مسافر باشم یا نباشم، در این صورت موظف به انجام روزه در آن روز است هر چند مسافر باشد و روزه وی صحیح است.

ب: این گونه نذر کند که مثلاً در روز جمعه روزه بگیرم، ولی هیچ قیدی درباره ی انجام آن در سفر نیاورد. در این صورت نیز عده ای از مراجع تقلید انجام روزه در سفر را صحیح شمرده اند،  ولی برخی فقها در این باره می گویند:

بنابر احتیاط تا ناچار نشده نباید در آن روز به سفر رود و اگر در سفر باشد باید قصد کند که ده روز در جایى بماند و آن روز را روزه بگیرد و در صورتى که روزه نگیرد لازم است روزه آن روز را قضا کند، ولی کفاره ای بر وی واجب نیست.

برخی از نظرات مراجع:


1.امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج 1، ص 953، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق.

2. آیات عظام: مکارم فاضل خوئى، تبریزى، سیستانى، زنجانى.
آیات عظام بهجت، تبریزى، خویى: (سه روز اول را مى تواند پس از شروع به اعمال عمر   تمتّع از اول ماه ذى حجه بگیرد)؛ آیات عظام گلپایگانى و صافى: (این 3 روز باید یا کاملًا قبل از عید قربان قرار گیرد، در هفتم، هشتم و نهم، و یا پس از بازگشت از منى? تا آخر ذى حجه)؛محمودى، محمد رضا، مناسک حج (محشّ?ى)، ص 508 - 509، تهران، نشر مشعر، ویرایش جدید، 1429 ه ٍ ق.
3. آیت الله بهجت: (بنا بر احتیاط واجب روز   مستحبى را  در سفر به نیت رجاء باید گرفت)؛ آیت الله شبیری: (لازم نیست این نذر قبل از رفتن به مسافرت باشد، بلکه مى تواند بعد از شروع سفر نذر کند که در همان سفر روزه بگیرد
.
4. آیات عظام: امام خمینی، خامنه ای، فاضل، سیستانی، خوئى، تبریزى، صافی؛ آیات عظام: سیستانی، خوئى، صافی و تبریزى: هر چند بهتر آن است که تا ناچار نشود مسافرت نکند و اگر در سفر است قصد اقامت نماید.

5. ر.ک: امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، ص 951 - 952.


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.