شیوه اداره كلاس های چندپایه(2)
مشاركتی وگروهی
معلم بریادگیری نظارت می كند و دانش آموزان درگیر حل مساله وفعالیت می باشند.
موضوعات جدا است ومعلم بعنوان راهنما ومشاور دانش آموزان رادرگیر وتسهیل گر راه می باشد.
انواع تركیبی :
1-محوری با تلفیقی
2- محوری با مشاركتی
3- تلفیقی با مشاركتی
فرصت ها
1. زمینه ساز: دادن تمرین یا فعالیتی كه زمینه ساز تدریس می باشد.
2. تكوینی وتعمیق : دادن تكلیف پایانی ویادگیری عمیق تر
3. آزمایش
4. ارائه كنفرانس
5. بسطی وخلاقیتی : ارائه تكالیف بسطی وخلاقیتی
6. ارزشیابی از دیگر پایه ها : دانش آموزان پایه بالاتر از پایه پائین تر ارزشیابی بعمل آورند.
7. فعالیت عملی : برگ ها رادر طبیعت جمع آوری وطبقه بندی نمائید.
8. بحث وگفتگو
9. حل تمرین
10. مشاهده فیلم
11. طراحی سوال: 10سوال از فلان درسی طراحی كنید.
12. یادگیری مبتنی بروب وكامپیوتر
13. دعوت از میهمان - دعوت ازنانوای محله وپرسش وپاسخ ازایشان درابطه با مراحل تهیه نان
مثال تركیبی: تلفیقی با مشاركتی
برنامه ریزی در کلاسهای چند پایه یک امر ابتکاری و خلاقانه می باشد و با توجه به پایه های موجود در کلاس صورت می گیرد،و هرگزنمی توان یک برنامه ی قطعی و روشی خاص جهت تدریس در کلاسهای چند پایه ارائه داد،اما در این قسمت سعی شده تا با بررسی روشهای مختلف تدریس در کلاسهای چندپایه و همچنین استفاده ازنظرات دیگر عزیزان ،برنامه ریزی پیشنهادی جهت استفاده ی همکاران گرامی در کلاسهای پنج یا چند پایه ارائه نماییم که امیدواریم مورد استفاده واقع گردد.
1- طریقه محوری 2- طریقه گروهی 3- طریقه مشترک، محوری وگروهی
1- طریقه محوری :
در این طریقه برای هر پایه درس معینی پیش بینی می شود ، حداکثر سه گروه از دانش آموزان با فاصله ی معین ، مستقیما با معلم کار می کنند وبرای گروههای دیگر دروسی از قبیل کار دستی - نقاشی - گزارش نویسی - انشاء - تمرینات ریاضی و که نیاز کمتری به نظارت مستقیم آموزگار دارد ، منظور می شود ، کلاس هایی که با تعیین تکلیف به انجام کار های تمرینی مشغول می شوند گروه خود آموخت یا گروه فرعی نام گزاری می شوند. آموزگار پیش از تدریس کلاس های محور باید کار و تکالیف کلاس های خود آموخت را مشخص نماید.
2- طریقه گروهی:
دراین روش تدریس ماده درسی واحد در یک جلسه ی درسی به کلیه ی پایه های موجود در یک اتاق درس می باشد که به روش گروهی با یک موضوع و یا درس همسان نام گذاری می شود و به شکل زیر می توان پیاده کرد:
الف: تدریس ماده درسی واحد به تمام پایه ها در یک لحظه : آموزگار برای کلیه ی پایه های موجود در یک اتاق درس به طور مشترک و به تناسب توانایی اطلاعات پیش نیاز دانش آموزان هر پایه ، توضیحات اختصاصی را جدا گانه در گروها مطرح می سازد.
این روش برای دروسی مثل : نقاشی ، خط ، کاردستی ، تدریس قرآن ، حداکثر در سه پایه نزدیک و متجانس مثلا پایه های سوم و چهاروم و پنچم تا حدودی عملی است ولی برای پایه اول نمی توان بطور دقیق پیاده کرد.
ب: تدریس ماده درسی واحد به کلیه ی پایه ها در یک جلسه به ترتیب نوبت : مثلا ساعت اول برای تمام پایه ها درس بخوانیم را در برنامه ی هفتگی در نظر گرفته و ابتدا به یکی از پایه ها به صورت محور چند دقیقه درس را ارائه داده و پس از تعیین تکلیف لازم برای آن پایه به تدریس درس بخوانیم به پایه ی بعدی می پردازد و همینطور الی آخر ، حداکثر سه پایه
محاسن شیوه ی گروهی به مراتب بیش از معایب آن است.
3- طریقه مشترک محوری و گروهی :
در این روش بعضی از دروس به طور گروهی و بعضی بطور محوری تدریس می شوند در برنامه های محوری که برای کلاس های دو و سه و چهار پایه تهیه شده از این روش استفاده گردیده است.
بخش مرکز یادگیری تبیان
تهیه: مرجان سلیمانیان،تنظیم: نیلوفر یاقوتی
