تبیان، دستیار زندگی
. موسیقی انتفاضه ( یا حجار ) روز 30 مرداد سال 1348، بخشی از مسجد الاقصی توسط افراد متعصب صهیونیست به آتش كشیده شد و خسارات قابل توجهی به آن وارد آمد. دولت اسرائیل این حادثه را كه خشم و انزجار مسلمانان سراسر جهان را برانگیخت ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آتش سوزی مسجد الاقصی به دست صهیونیست ها

.

موسیقی انتفاضه ( یا حجار )
روز 30 مرداد سال 1348، بخشی از مسجد الاقصی توسط افراد متعصب صهیونیست به آتش كشیده شد و خسارات قابل توجهی به آن وارد آمد. دولت اسرائیل این حادثه را كه خشم و انزجار مسلمانان سراسر جهان را برانگیخت به یك جهانگرد یهودی استرالیایی نسبت داد.

دنیس مایكل روهان سیاح استرالیایی كه صهیونیست ها وی را عامل به آتش كشیدن مسجد الاقصی معرفی كردند، در یك حركت نمایشی محاكمه شد و متعاقبا منابع خبری اسرائیل اعلام كردند كه نام برده دچار بیماری روانی بوده و لذا آزاد شده است.

حادثه آتش سوزی در مسجد الاقصی، یك سال پس از تصرف بخش شرقی بیت المقدس توسط نیروهای اسرائیلی در جریان جنگ 6 روزه ژوئن 1967(خرداد 1346) صورت گرفت . در آن زمان گلدمایر عضو حزب كار اسرائیل، به تازگی پس از مرگ لوی اشكول تصدی دولت این كشور را بر عهده گفته بود؛ او از جمله سیاستمدارانی بود كه بر كاوش در بخش های زیرین مسجد الاقصی برای یافتن آنچه كه هیكل سلیمان و سایر ابنیه مقدس یهودیان خوانده شده بود، اصرار می ورزید.

اسرائیل از نخستین روزهای اشغال بیت المقدس، اقدامات زیادی برای زدودن آثار و تعلقات اسلامی این شهر به عمل آورد. از جمله این اقدامات، بستن بانك های عربی، تخریب خانه ها و یا اماكن اسلامی مردم، افزایش آبادی های یهودی نشین، جمع آوری پول های عربی و رواج دادن پول اسرائیلی، مجبور ساختن اعراب به تعویض شناسنامه های عربی و تبدیل كردن آن ها به شناسنامه های اسرائیلی و سایر اشكال هویت زدایی از مردم مسلمان بیت المقدس بوده است. در جریان جنگ اول اعراب و اسرائیل و هم چنین جنگ 6 روزه، چندین بار شهربیت المقدس توسط جنگنده های اسرائیلی بمباران شد و در یكی از حملات هوایی دروازه مركزی مسجد الاقصی و یكی از مناره های آن خسارت دید. از ماه مارس 1968 (اسفند 1346) صهیونیست ها به وسیله گروه های باستان شناسی و به بهانه كشف آثار معبد سلیمان در اطراف و زیر عمارت مسجد الاقصی دست به كار حفاری شدند و در محیط حرم شریف نیز حفاری هایی انجام دادند و در بخش زیرین مسجد نیز  تونل های متقاطعی را حفاری كردند. هدف نهایی از این گونه اقدامات، تخریب تدریجی مسجدالا قصی به عنوان نماد اتحاد ملت مسلمان فلسطین و سپس احداث دوباره معبد یهود به جای آن بوده است. حادثه به آتش كشیدن مسجد الاقصی نیز یكی دیگر از همین اقدامات بود كه هدف ویران سازی این بنای متبرك را دنبال می كرد.

در ماجرای آتش سوزی، دست كم 200 متر مربع از سقف مسجد، كاملا ویران شد، گنبد مسجد در 5 نقطه آن سوخت و یكی از آثار متبرك مسجد، همراه با یك منبر قدیمی و با ارزش كه هشتصد سال سابقه داشت نیز كاملا طعمه حریق شد و از بین رفت. این جنایت كه در آن زمان خشم مسلمانان جهان را برانگیخت، سبب شد بسیاری از نشریات كشورهای اسلامی از لزوم واكنش در برابر صهیونیست ها سخن به میان آوردند. این آتش سوزی  بزرگ ترین جنایت صهیونیست ها طی 10 ماهی بود كه از تصرف بیت المقدس شرقی توسط آنان می گذشت.

بیت المقدس در سال های اولیه بعد از رحلت پیامبر اسلام (ع) به طور صلح آمیز از سلطه رومی ها بیرون آمد و به مسلمانان سپرده شد. سپس در سال 74 هجری در همان مكانی كه پیامبر اسلام به معراج رفتند، مسجد الاقصی احداث شد. این مسجد باشكوه، مرحله تكمیلی همان مسجد كوچك و چوبینی بود كه پیش از آن در همان مكان وجود داشت. این سابقه تاریخی و حرمتی كه از دیرباز بر این مكان مقدس مترتب بود، سبب شد تا اقدام شوم صهیونیست ها در به آتش كشیدن مسجد الاقصی به صورت یك فاجعه دینی جلوه كند و واكنش خشم آلود بین المللی را به ویژه در جهان اسلام به همراه آورد.

واكنش امام خمینی (ره)

اقدام صهیونیست ها در آتش زدن مسجد الاقصی با واكنش تند امام خمینی (ره) مواجه گردید. امام (ره) كه در آن زمان در نجف اقامت داشتند، اقدام جنایتكارانه صهیونیست ها و تشكیل اجلاس رباط و سیاست های رژیم شاه را مورد انتقاد شدید قرار دادند. روزنامه الجمهوریه چاپ بغداد در شماره 588 خود در تاریخ 1/8/1348، تحت عنوان مرجع دینی حضرت آیت الله خمینی (ره) خواستند كه مسجدالاقصی تجدید بنا نشود چنین نوشت:

«حضرت آیت الله خمینی (ره) مرجع دینی، از كلیه مسلمانان خواستند كه صفوف خود را در برابر دشمنان متحد سازند. حضرت آیت الله طی گفتگویی با خبرگزاری عراق اظهار داشتند: كنفرانس اسلامی كه در این رابطه منعقد گردید، منشا خدمتی به سود مسلمانان نشد، بلكه به دشمنان اسلام كمك كرد زیرا این كنفرانس تلاش داشت كه جنایات صهیونیسم، در آتش زدن مسجد الاقصی لوث شود. جای شگفتی نیست كه كنفرانس مزبور با شكست مواجه شد، زیرا بعضی از شركت كنندگان در این كنفرانس نیت صادقانه نداشتند و به علاوه تناقضاتی میان شركت كنندگان در این كنفرانس وجود داشت.

حضرت آیت الله افزودند: تا زمانی كه فلسطین اشغال شده، آزاد نشده است مسلمانان ، مسجد الاقصی را نباید تجدید بنا كنند. بگذارند جنایت صهیونیسم همواره در برابر چشمان مسلمانان مسجد باشد و مایه حركتی برای آزادی فلسطین گردد.»

امام خمینی (ره) ضمن بحث راجع بهحكومت اسلامی در بهمن 1348 نیز نظر خود را راجع به آتش سوزی مسجد الاقصی و نقشه صهیونیستی و غارتگرانه ای كه رژیم شاه در زیر پوشش جمع آوری اعانه برای تجدید بنای مسجد الاقصی دنبال می كرد، چنین بیان كرد:

«... مسجد الاقصی  را آتش زدند، ما فریاد می كنیم كه بگذارید مسجد الاقصی به همین حال نیم سوخته باقی باشد، این جرم را از بین نبرید؛ ولی رژیم شاه حساب باز می كند و صندوق می گذارد و به اسم بنای مسجد الاقصی از مردم پولمی گیرد تا شاید بتواند از این راه استفاده نماید و جیب خود را پر كند و ضمنا آثار جرم اسرائیل را از بین ببرد...»