امیدواری گسترده به حل مشکل حق پخش با تغییرات صدا و سیما

همان طور که از قبل هم شایعات زیادی در این مورد به گوش می رسید، در آخرین روزهای هفته گذشته سرانجام تغییرات وسیعی در سطح مدیریت کلان در سازمان صداوسیما به وقوع پیوست که بر اساس آن محمد سرافراز جای خودش را به عبدالعلی علی عسگری داد.

سرافراز کمتر از دو سال ریاست سازمان را برعهده داشت و مجموعه صداوسیما در دوران او حاشیه های فراوانی را تجربه کرد. حجم این حواشی چنان بود که سرانجام رئیس تازه وارد را به نوشتن استعفا وا داشت و باعث شد او جای خود را به مدیر دیگری بدهد.
 در دوره مدیریت قبلی سازمان، علی عسگری یکی از نزدیک ترین چهره ها به عزت الله ضرغامی بود و درست به همین دلیل بعد از انتصاب او به ریاست جام جم، ضرغامی مطلب بسیار مثبتی در مورد وی به انتشار رساند. طبعا وقوع تحولات گسترده در بزرگ ترین رسانه کشور، خبر بسیار مهمی است که می تواند همه حوزه ها را تحت تاثیر قرار بدهد. در این میان عرصه ورزش قهرمانی و به ویژه فوتبال حرفه ای هم می تواند تحت الشعاع جابه جایی مدیریت در رسانه ملی قرار بگیرد و به فردایی متفاوت بیندیشد.

گره مهم حق پخش

شاید مهدی تاج باید به اقبال بلندش درود بفرستد که تنها یک هفته بعد از تکیه زدنش بر کرسی ریاست فدراسیون فوتبال، یک تحول بسیار بزرگ در زمینه مهم ترین چالش مدیریتی مجموعه فوتبال اتفاق افتاد و مقدمات بازپس گیری حق پخش تلویزیونی فراهم شد. چه بسا روز شنبه هیچ کدام از اعضای مجمع فدراسیون فوتبال که در حال رای دادن به تاج بودند و برای او در مذاکره با تلویزیون آرزوی موفقیت می کردند، به فکرشان هم نمی رسید که به همین زودی مقدمات گره گشایی از این پرونده کهنه فراهم شود.
حقیقت آن است که سرافراز در زمینه پرداخت حق پخش تلویزیونی، بسته ترین مواضع ممکن را اتخاذ می کرد. او که به مدیران فدراسیون حتی مجال گفت وگوی حضوری هم نمی داد، در مقابل پرداخت حق پخش به فوتبال ایستاد و در این مسیر تا آنجا پیش رفت که برای نخستین بار مسابقات فوتبال در دوران این مدیر، از رسانه ملی پخش نشد. موضوع به اواسط لیگ چهاردهم حرفه ای برمی گردد؛ به جایی که اوج گیری اختلاف بین فدراسیون و صداوسیما باعث شد دو هفته از مسابقات لیگ برتر و یک دور از بازی های جام حذفی پنهان از دوربین های تلویزیونی برگزار شود و تا ابد هیچ تصویری از آنها به جا نماند. با این وجود حتی رخ دادن این اتفاق و نارضایتی عموم مردم هم باعث نرمش مدیران تلویزیون نشد.
 در نهایت کار به جایی رسید که طرفین دور یک میز نشستند و توافق کردند که فدراسیون به جای دریافت پول، حق استفاده از «IPTV» یا پخش اینترنتی مسابقات را در اختیار بگیرد. مدیران فوتبال که راهی غیر از پذیرش این توافق نداشتند، به ناچار آن را قبول کردند، اما خیلی زود فهمیدند از این سیستم که نه زیرساخت های لازم را دارد و نه فرهنگ استفاده از آن در ایران موجود است، آبی گرم نخواهد شد. حتی در همین مجمع اخیر فدراسیون فوتبال هم زمزمه هایی در مورد عدم پخش مسابقات دو هفته آخر منتشر شد، هرچند واضح بود که در مقطع حساس فعلی نمی شود از این ترفند استفاده کرد.

درگیری تا روز آخر

در اواخر دوران مدیریت ضرغامی، فدراسیون فوتبال بالاخره توانسته بود راهی برای دریافت حق پخش تلویزیونی پیدا کند و دست کم برای سه فصل، سالانه مبالغی بین 10 تا 20میلیارد تومان از تلویزیون پول بگیرد. البته که عدد پرداختی از سوی جام جم آنقدرها واقعی و دندانگیر نبود، اما همین پول اندک هم می توانست بخشی از مشکلات اقتصادی فوتبال ایران را حل کند. به علاوه عقد چنین قراردادهایی نشان می داد سازمان صداوسیما حق فوتبال را به رسمیت شناخته و بر همین اساس می شد امیدوار بود که بعدا رقم مزبور افزایش پیدا کند و به استانداردهای حقیقی نزدیک تر شود.
 بعد از وقوع تغییرات و حضور مدیران جدید اما، سرافراز به طور کامل جلوی پرداخت حق پخش را گرفت و دادن چنین پولی را خلاف مقررات قلمداد کرد. درگیری بین تلویزیون و فوتبال در این مورد، حتی تا روزهای آخر مدیریت سرافراز هم ادامه داشت؛ تا جایی که کمتر از یک ماه پیش مدیر بازرگانی صداوسیما در مصاحبه با بخش خبر ورزشی شبکه سه اعلام کرد همین که تلویزیون مسابقات را پخش می کند، باعث می شود فدراسیون بتواند از ناحیه تبلیغات محیطی قراردادهای قابل توجه ببندد و این کافی است! به عبارت دیگر این مدیر صداوسیما فوتبال را حتی وامدار تلویزیون هم دانسته بود که البته همین اظهارات موجب آغاز بیانیه نویسی بین دو طرف شد. به این ترتیب روشن است که رخ دادن تغییر در سطح مدیریتی تلویزیون باعث خرسندی اهالی فوتبال و افزایش امید آنها به کسب بخشی از حقوق شان در آینده نزدیک شود.

امیدی که بیهوده نیست

نشانه هایی وجود دارد که مشخص می کند رئیس جدید سازمان صداوسیما از هزینه کردن برای ورزش قهرمانی باکی ندارد و ممکن است مواضع بسیار منعطف تری در این مورد داشته باشد. در آخرین روزهای سال89، ورزشگاه آزادی به عنوان یازدهمین استادیوم فوتبال جهان به دوربین عنکبوتی مجهز شد. تجهیزات مربوط به این دوربین، در آن زمان با مبلغی در حدود یک میلیارد تومان خریداری شد که همین مساله جنجال های زیادی به پا کرد.
در آیین آغاز بهره برداری از این دوربین، عبدالعلی علی عسگری به عنوان معاون توسعه و فناوری وقت رسانه ملی در کنار کسانی مثل علی سعیدلو و علی کفاشیان، روسای پیشین سازمان تربیت بدنی و فدراسیون فوتبال حاضر بود.
او که به نظر می رسد نقش اصلی را در تهیه این دوربین برای فوتبال ایران داشت، در این مورد گفته بود: «سازمان صدا و سیما همواره تلاش می کند نشاط اجتماعی و امید را در جامعه افزایش دهد که یکی از بهترین راه های آن ورزش است. این تکنولوژی که امروز در کشورهای پیشرفته دنیا استفاده می شود قابلیت این را دارد تا تمامی زوایای زمین فوتبال را تعقیب و تصویربرداری کند. ما پس از تاکید دکتر سعیدلو بر راه اندازی این سیستم تلاش کردیم تا این امر محقق شود و بسیار خوشحالیم که امروز این تکنولوژی با همکاری دو سازمان تربیت بدنی و صدا و سیما فراهم شد.»
 واضح است که وقتی مدیری در صداوسیما در آن زمان به درخواست مسوولان ورزش در زمینه خرید تجهیزات فنی مدرن تن داده و بار مخارجش را هم به دوش کشیده، به هزینه کردن ذیل این سرفصل اعتقاد دارد و با او راحت تر می شود در مورد مسائلی همچون حق پخش تلویزیونی مذاکره کرد.
 اگرچه اسپایدرکم در کل تجربه خوب و خرید موفقی برای ورزش و تلویزیون ایران نبود و امروز هلی شات های حرفه ای همان خدمات را با بهایی به مراتب کمتر ارائه می دهند، اما ماجرای خرید دوربین عنکبوتی می تواند یک نشانه روشن از علاقه مندی رئیس جدید سازمان صداوسیما به فوتبال باشد؛ مدیری که از قضا برادرزاده اش یعنی حمیدرضا علی عسگری سال ها بازیکن پرسپولیس بوده و در ابتدای همین فصل جاری از جمع سرخپوشان جدا شد!

منبع : گل