تبیان، دستیار زندگی
کارنامه حرفه ای پرویز پرستویی اوج و فرود زیاد داشته. در چند سال اخیر اما فرودش بیش از اوج بوده و علاقمندان به این بازیگر را نهیب می زد که نکند «پرستویی تمام شده».
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : احمد رنجبر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

رستگاری با حیدر

درباره نقش پرویز پرستویی در فیلم «بادیگارد» که از چهارشنبه اکران عمومی می شود

کارنامه حرفه ای پرویز پرستویی اوج و فرود زیاد داشته. در چند سال اخیر اما فرودش بیش از اوج بوده و علاقمندان به این بازیگر را نهیب می زد که نکند «پرستویی تمام شده».

احمد رنجبر -بخش سینما و تلویزیون تبیان
بادیگارد

از آن سو چهره ای که از او در رسانه ها ترسیم می شد، وجهی انتقادی داشت و مدام غر می زد که وضع سینما خراب است و نمی شود نقش خوب پیدا کرد. در انتخاب هایش هم نشانی از پرستویی دوران «آدم برفی» و «حاج کاظم» و «مارمولک» و «زیر تیغ» نبود.  فیلم هایی که در چند سال اخیر بازی کرد نامش را سر زبان ها نینداخت و نه منتقدان به او توجهی کردند و نه مخاطبان سینما. با این حال به استناد چند نظرسنجی که یکی دو سال گذشته انجام شد، هنوز پیش مردم صاحب وجاهت و محبوبیت و اعتبار  و حرمت او پابرجا .پرویز پرستویی این اندوخته را مدیون شاه نقش هایی است كه در بیش از دو دهه حضور مستمر در سینما و تلویزیون بازی كرده. اگر بازه قضاوت درباره پرستویی محدود به یك دهه اخیر می شد لاجرم باید او را بازیگری شکست خورده لقب می دادیم.
پرویز پرستویی در سال های اخیر (و تا پیش از بادیگارد) پا در مسیری گذاشت كه پیش تر رفته بود و به شكل های مختلف تكرارشان می كرد. این برای بازیگری كه كمدی تحسین شده ای چون «مومیایی 3 » و نقش پر فریاد «آژانس شیشه ای» را داشته، حسرت انگیز است.كسی دوست ندارد آقای پرستویی را در نقش هایی ببیند كه مشخصه شان اشك و بغض و سكوت است. چه اصراری است كه او این نشانه ها كه در حاج كاظم به حد اعلا بروز داده بود را تكرار كند؟
یك دهه گذشت ... . همكاری دوباره پرستویی با ابراهیم حاتمی كیا تکرار شد و باز هم منتج به اتفاقات خوشایندی برای پرستویی شد. نقش حیدر در «بادیگارد» حساس ترین حضور سینمایی پرستویی در دهه اخیر است؛ اگر  غلظتش زیاد می شد و به سمت حاج كاظم غلطیده می رفت متهم به تكرار بود . پرستویی اما همه تجربیات بازیگری اش را در خدمت نقش حاج حیدر ذبیحی قرار داده و بهترین نقش آفرینی اش را روی پرده ارائه داده.

تماشای «بادیگارد» مجاب مان می کند كه این بازیگر تمام نشده و اگر كارگردان ها برایش خوب نقش بنویسند و خوب از توانش استفاده كنند هنوز سرشار از استعداد و غافلگیری است. پرویز پرستویی در نقش حیدر «بادیگارد» كلیشه های بازی اش را كنار زده و دیگر از اشك و بغض و سكوت اغراق آمیز خبری نیست. همكاری دوباره پرستویی و ابراهیم حاتمی كیا منجر به یكی از نقش های خوب او در دهه اخیر شده ؛ آن هم نقشی كه می توانست براحتی پاشنه آشیل كارنامه پرستویی شود. او در این نقش با خویشتن جدل دارد و می رفت كه جلدی از كاراكترهای پیشین او باشد اما پرستویی بخوبی حیدر را از لبه تیز عبور داده است.

نقش حیدر در «بادیگارد» حساس ترین حضور سینمایی پرستویی در دهه اخیر است؛ اگر  غلظتش زیاد می شد و به سمت حاج كاظم غلطیده می رفت متهم به تكرار بود . پرستویی اما همه تجربیات بازیگری اش را در خدمت نقش حاج حیدر ذبیحی قرار داده و بهترین نقش آفرینی اش را روی پرده ارائه داده.

رکورددار سیمرغ

پرویز پرستویی که در جشنواره سی و چهارم برای«بادیگارد» سیمرغ گرفت ، از همان گام نخست بازیگری اش تحسین شد. او در دوره دوم جشنواره برای بازی در فلیم «دیار عاشقان» دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش دوم را دریافت كرد. مدت ها گذشت تا این كه در جشنواره هفدهم برای «لیلی با من است» دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول را بدست آورد. صادق مشکینی در این فیلم ، کاراکتری نو و غیر متعارف بود که با اندکی اغراق می توانست کل فیلم را به محاق توقیف ببرد! پرستویی اما ریزه کاری های نقش را طوری بازی کرد که مخاطب از ابتدا تا پایان با او همذات پنداری می کند و در نهایت تصمیم او برای بازگشت به جبهه را منطقی و دور از شعار تعبیر می کند. اوج هنر پرستویی در لحظاتی است که باید در آنِ واحد ترس ، خوشحالی ، خشم و نگرانی صادق مشکینی را نشان دهد.
پرویز پرستویی یك سال بعد نخستین سیمرغش را گرفت،برای «فیلم آژانس شیشه ای ». او با حاج كاظم توانایی خود در ایفای نقش های پر سر و صدا و پرخاشگر را اثبات كرد و حالا این نقش شناسنامه بازیگری اش شده. حاج کاظم نماد اعتراض هم هست و چپ و راست مدام آن را عاریت می گیرند.
 در جشنواره بیست و دوم و در حالی كه خیلی ها او را برای «مارمولك» شایسته سیمرغ می دانستند این جایزه به او نرسید و هیات داوران برای جبران ، جایزه ویژه به او دادند. سال بعد سیمرغ دومش را برای «بید مجنون» گرفت كه براحتی می توان آن را دلجویی جشنواره از پرستویی كه سیمرغ «مارمولك» را نگرفت تعبیر كرد. او با رضای «مارمولك» در دو نقش زندانی و روحانی خالق لحظات بدیعی شد. ظرافت هایی كه پرستویی به نقش روحانی بدلی الصاق كرد، یادآور هیچ كدام از نقش های پیشین و پسینش نیست.
آخرین سیمرغ پرستویی تا پیش از «بادیگارد» ، در جشنواره بیست و چهارم برای «به نام پدر» بدست آمد . او در این فیلم نقش پدری را بازی کرد که روزگاری در جبهه مین می کاشته و حالا پای دخترش توسط همان مین قطع شده. جدال تفکربرانگیزی است جایی که فریاد می زند خدا من یه پدرم ... .