به خاطر فرزندانشان

مادران کار،کار را دوست دارند!

اسم کودکان کار که می آید دل همه می لرزد و نسبت به سرنوشت آنها نگران می شویم اما تا به حال به مادران کار فکر کرده اید. زنانی که به هر دلیل؛ مرگ همسر، طلاق، همسر بد سرپرست مجبور شده اند بار زندگی را به دوش بکشند و علی رغم میل باطنی خود به کار در خارج از منزل بپردازند. مشاغلی که بیشتر اوقات  مناسب حال یک مادر نیست و در آمد چندانی ندارد.

«بعد از مردن شوهرم من و بچه هام تو خونه برادرم زندگی می کنیم. یه دختر دارم و یه پسر. دختر که نمی تونه کار کنه و باید وایسه تا بختش واز بشه. پسرم که بعد از این که یه بار پلیس تو یه دعوای اشتباهی گرفتش نمی دونم چی شد که قاطی کرد. دیگم هرچی بردیمش دوا و دکتر فایده نکرد که نکرد. برادرم بهمون می رسه، ولی مگه چکار می تونه بکنه. خودش کارگر ساده است با شش سر عائله. گاهی وقتی اگه کار باشه میرم تو خونه همسایه ها کار می کنم. شب عید و آخر تابستون که خونه تکونی می کنن، یه چیزی هم به من و بچه هام می رسه، اما خدا نگهداره بعضی از همسایه ها رو. هوامونو دارن. اگه اونا نبودن نمی دونم چیکار می کردیم...»

در دین و فرهنگ ما تامین مخارج زندگی بر عهده مردان گذاشته شده است . اما منعی برای اشتغال زنان وجود ندارد و اگر خود زن علاقه مند باشد می تواند در خارج از منزل کار کند و در آمدی کسب نماید .
در گوشه و کنار شهرها و روستا ها زنانی زندگی می کنند که به دلیل مرگ و یا آسیب های اجتماعی مانند طلاق ، اعتیاد، بزه، مهاجرت... همسران خود را از دست داده اند و مجبور هستند به تنهایی مسئولیت سنگین اداره مالی و معنوی خانواده را بر عهده بگیرند. این مسئولیت اغلب به آنها تحمیل می شود و اگر حق انتخابی وجود داشته باشد هیچ گاه این مسیر را انتخاب نخواهند کرد.
بنابر تحقیقاتی که در حوزه جامعه شناسی صورت گرفته است، در اکثر این خانواده ها مادران به لحاظ سطح سواد و سرمایه مالی در وضعیت مناسبی قرار ندارد، و فرزندان آنها به عنوان یکی از آسیب پذیر ترین اقشار جامعه شناخته می شوند. کمبودهای مالی، فشار نبود پدر، عدم حضور مادر (به علت کار برای تامین مخارج زندگی) سلامت آنها را بیشتر از دیگران در معرض خطر قرار داده است.

سنگ های پیش رو

زنان سرپرست خانواده علاوه بر مشکلات مالی و عدم آمادگی برای اداره اقتصاد خانواده و نگرانی نسبت به آینده فرزندان، سنگ هایی بسیاری را پیش روی زندگی خود دارند. زنانی که به هر دلیل سرپرست خود را از دست داده اند باید بتوانند نقش همسرانشان را در ارتباطات اجتماعی و معاشرت های گروهی بر عهده گیرند. اما بسیاری از افراد جامعه از جمله بستگان ممکن است به صورت افراطی اقدام به قطع ارتباط  با اینگونه خانواده ها نمایند،که این مسئله باعث انزوا و تنهایی هر چه بیشتر این افراد خواهد شد.
زنان سرپرست خانواده علاوه بر ایفای نقش مادر موظف هستند نقش پدر را نیز در خانه ایفاء کنند. فرزندان در این گونه خانواده ها اغلب با مشکلات تک والدی رو به رو هستند. اشتغال مادر می تواند در روابط مادر و فرزندان مشکلاتی را به وجود بیاورد زیرا مادر زمان کمتری را برای  گذراندن وقت با فرزندانش را دارد، در این مواقع مشکلاتی از قبیل عدم برقرای رابطه صحیح مادر و فرزندی، عدم تربیت صحیح و اصولی، انضباط ناپذیری، مشکلات رشد عاطفی و بهداشت روانی است که در پیش روی مادر و فرزند وجود دارد.

غم نان

مساله اقتصاد در واقع مهمترین مشکلی زنان سرپرست خانواده در زندگی روزمره است. این فشار زمانی چشمگیرتر می شود که افراد تحت تکفل در این خانواده ها بیشتر شود. در ایام نزدیک به سال جدید که اغلب خانواده های ایرانی در حال خرید سال نو هستند، بسیاری از این زنان توانایی تهیه مایحتاج زندگی روزمره را ندارند و این مسئله از لحاظ روانی آنها را بیشتر تحت فشار و آسیب قرار خواهد داد.
در حالی که در ایران زنان کمتر از 20 درصد افراد شاغل را تشکیل می دهند، آمارها نشان می دهد که بیش از نیمی از زنان سرپرست خانوار بیکار هستند. کسانی هم که دارای شغل هستند از مشاغل سطح بالابرخوردار نیستند و بیشتر از دیگران در معرض خطر از دست دادن کار قرار دارند.
در ایام منتهی به سال جدید در گوشه و کنار شهر نمایشگاهها و خیریه هایی برای زنان سرپرست خانوار ایجاد می شود تا شاید بتواند به آنها از لحاظ اقتصادی کمک کند اما جای یک سوال باقی است که چند درصد از زنان سرپرست خانواده می توانند در این نمایشگاه ها شرکت کنند.

ما هم به فکر باشیم

آمارها نشان می دهد حدود دو و نیم میلیون زن سرپرست خانوار در کشور وجود دارد که یک میلیون و هفتصد هزار نفر از آنها برای اینکه بتوانند زندگی خود را بگذرانند تحت پوشش کمیته امداد به سر می برند. درست است که نهادها ی حکومتی ، مجلس،دولت، باید به فکر این خانواده باشند. اما تک تک خانواده های ایرانی در این روزهای منتهی به نوروز می توانند با شناسایی این گونه خانواده ها به آنها از لحاظ مادی و معنوی یاری رسانند. در بسیاری از مواقع پشتیبانی های معنویی و عاطفی بیشتر از کمک های مالی موثر و کارساز است.

به کمپین بیا و خوبی کن بپیوندید