استاد روایت قصه های مذهبی

نگاهی به کارنامه حرفه ای فرج الله سلحشور

فرج الله سلحشور چون با اعتقاداتش سریال می ساخت، به دل مخاطب می نشست. راز پر مخاطب شدن «مردان آنجلس» و « یوسف پیامبر (ص)» را باید در همین نکته جستجو کرد.

سلحشور در مسیر قصه گویی ، جذابیت را هم فراموش نمی کرد؛ نتیجه این تفکر را می توان در عوامل فنی ساخته های او و نیز ترکیب بازیگران جلوی دوربین دید. برای نمونه کشف استعداد بازیگری مهتاب کرامتی و مصطفی زمانی (بازیگران مردان آنجلس و یوسف پیامبر (ص)) از این نمونه است.
کمی به عقب برگردیم ؛ به جایی که سلحشور در اوان جوانی بود و وارد کار هنری شد؛ گاهی گره خوردن نام برخی از افراد در کنار هم ترکیب عجیبی را شکل می دهد که در ظاهر متعارض می نماید . نام فرج الله سلحشور در شروع فعالیت حرفه ای اش با محسن مخملباف گره خورده است وقتی که برای اولین بار در مقام بازیگر درفیلم معروف و انقلابی او « توبه نصوح» فعالیت هنری- سینمایی اش را آغاز کرد.فیلمی که درزمان خود و درسال های اولیه انقلاب(سال 61) علیرغم اینکه از حیث ساختار سینمایی هنوز خیلی ابتدایی بود اما به شدت مورد اقبال مخاطب و البته مسئولان قرار گرفت و حتی در مساجد کشور هم به نمایش گذاشته شد. فیلمی که سلحشور نقش اول آن را بازی کرده بود. بعد از آن ورق برگشت ؛ مخملباف به ارزش ها و عقایدش پشت کرد ولی سلحشور تا لحظه آخر انقلابی ماند.
وی همچنین در فیلم های گورکن محمد رضا هنرمند(سال 63)،پرواز در شب رسول ملاقلی پور(سال 65) ، انسان و اسلحه مجتبی راعی (سال67) و دنیای وارونه شهریار بحرانی (سال 76) به عنوان بازیگر،نقش ایفا کرد و البته در ایوب پیامبر(ع) که خود کارگردانی و فیلمنامه نویسی آن را بر عهده داشت به عنوان بازیگر حضور داشت. اگرچه اکنون در زمان مرگش اکثر مردم او را به عنوان کارگردان به ویژه با مجموعه های تلویزیونی«مردان آنجلس» و «یوسف پیامبر(ص)» می شناسند اما پیش از این به عنوان بازیگر و چهره پرداز در سینما فعالیت می کرد و البته نویسندگی فیلمنامه و تهیه کنندگی را نیز در کارنامه حرفه ای خود داشت.

سلحشور در شکل گیری حوزه هنری بعد از انقلاب نقش موثری داشت و به همراه محمد کاسبی و مجید مجیدی به عنوان سینماگران حوزه هنری شناخته می شد. وی درآثاری همچون  گورکن ، پرواز در شب، انسان و اسلحه و دنیای وارونه نیز در نقش کارگردان، تهیه کننده، بازیگر و چهره پرداز همکاری داشته است.اما آنچه نام سلحشور را بر سر زبان ها انداخته بود نه فعالیت های سینمای اش که دیدگاه ها و اظهار نظرهایش درباره سینما و سینما گران بود که در سالهای اخیر جنجالهای زیادی را به ویژه در فضای رسانه ای- سینمای رقم زد. بارزترین وجه فعالیت سلحشور اما، تاکید او بر آرمان های مذهبی و انقلابی اش بود. وی خود را هنرمندی برگرفته از اندیشه های انقلابی و دینی می دانست و از زمره سینماگرانی بود که درباره بسیاری از مسائل سیاسی اظهار نظراتی روشن و واضح ارائه می کرد و در بیان انتقادات و نظرات مخالف خود درباره آنچه آن را نادرست می دانست کوتاهی نمی کرد. وی در وبلاگ شخصی اش هم نظرات خود را درباره مسائل مختلف مربوط به حوزه سینما، سیاست، مطبوعات و ... منتشر می کرد. 
سلحشور که در سال های پیش از انقلاب نیز فعالیت های مختلفی را علیه حکومت پهلوی انجام داده بود خود در این باره به نقل خاطره ای پرداخته و عنوان کرد: قبل از انقلاب اسلامی ماهیت سینما برای مردم روشن بود و خانواده های مذهبی با سینما و تلویزیون هیچ کاری نداشتند و ما به خوبی می دانستیم که سینما کانال ورود فرهنگ بیگانه به کشور ما است... من جزء کسانی بودم که قبل از انقلاب سینما آتش زدم و متأسفانه بعد از انقلاب برای همان سینماها موزه درست شد و هنوز هم از آنها حمایت می شود.
فرج الله سلحشور که در دو سال گذشته با سرطان ریه دست به گریبان شد در 27 دی ماه امسال به علت وخامت اوضاع جسمی در بیمارستان بستری شد و در هشتم اسفند 94 در سن شصت و سه سالگی دار فانی را وداع گفت. خدایش بیامرزد.