مشکل این جاست که تشخیص علت واقعی سرگیجه بسیار سخت است، حتی برای بسیاری از متخصص‌های حرفه‌ای. اغلب پزشکان سعی می‌‌کنند احتمال سکته مغزی در بیماران با علامت سرگیجه را نفی کنند و تمایلی هم به استفاده از سی تی اسکن ندارند، چون وقت گیر، پرهزینه و اغلب غیرقابل اطمینان است.

معاینه چشم بیمار به منظور مشاهده حرکات خاص، تست تشخیصی دیگری است که اگر به درستی انجام شود تا حدود بسیار زیادی درست و دقیق است. اما ایرادش این است که بیشتر اورژانس ها، پزشکی را که خبره و آموخته برای انجام این تست باشد ندارند.

البته ابزار کوچکی برای چنین معاینه‌ای وجود دارد که ممکن است بعضی بیمارستان‌ها آن را در اختیار داشته باشند. با کمک این ابزار می‌توان موارد سرگیجه‌های عادی را از موارد سکته مغزی به خوبی تشخیص داد، یعنی تشخیص سریع‌تر و دقیق‌تر سکته مغزی با هزینه کمتر.

روزانه تعداد قابل توجهی از افراد به علت سرگیجه به بخش اورژانس بیمارستان‌ها مراجعه می‌ کنند و برای بیمارستان و خود بیمار ممکن نیست که برای هر کسی سی‌تی‌اسکن انجام شود. با معاینه چشم به کمک این ابزار، صرفه جویی زیادی از هر لحاظ خواهد شد.

وقتی پای تشخیص سکته مغزی به میان می‌آید، استفاده از هر لحظه از زمان می‌تواند تعیین کند که آیا می‌توان به بیمار کمک کرد و نجاتش داد یا نه. گذشتن هر یک دقیقه زمان بعد از سکته مغزی، خطر آسیب همیشگی مغز، فلج شدن و حتی مرگ را بالا می برد.

خوشبختانه با مشاهده چند علامت می‌توانید سکته مغزی را از سرگیجه عادی تشخیص دهید. اگر احساس سرگیجه همراه با صحبت کردن بریده بریده، دوبینی، سختی در تکلم یا بلع و یا اشکال در راه رفتن باشد، می‌توانید احتمال سکته مغزی را دهید که باید فورا به بیمارستان مراجعه کنید و وقتی پزشک را دیدید او را در جریان سرگیجه‌تان قرار دهید. به پرسنل اورژانس بگویید که فکر می‌ کنید ممکن است سکته مغزی کرده باشید تا درمانی فراتر از سرگیجه ساده برایتان انجام دهند.
نویسنده: هدی بانکی