به کوشش رحیمه زرگر- بخش گردشگری تبیان

قرار گرفتن در دره های عمیق و انباشت حجم برف های چندین ساله در این غار سبب شده است تا قندیل های یخ و توده های عظیم برف به صورت دائمی و در تمام فصول سال باقی بمانند.
این غار در مقابل دشت چما واقع شده و شبیه تنگه ای بزرگ و یک انباری پربرف است که ارتفاع برف های آن تا ۵۰ متر نیز می رسد. لایه های یخی این غار در فصول گرم و کم بارش دارای ضخامت کم و بسیار نازک و سست است.از زیر یخ های این غار چشمه ای یا آب سرد در جریان است که نهایتاً به سد کوهرنگ می ریزد. دهانه غار هم سطح زمین است و برای بازدید از آن،داشتن کفش مناسب ضروری است تا لیز نخورید و به جریان آب نزدیک صفر درجه نیفتید.
"چما" یا "چی ما" برگرفته از گویش بختیار عشایر منطقه است و به بزرگترین منبع آب شیرین ایران شهرت دارد.