تبیان، دستیار زندگی
برخی نامزدهای انتخابات مجلس به دیگران پول و امتیاز می دهند تا تخریب شوند! یعنی تخریب شدن و جلب احساس ترحم و دلسوزی مردم را یک راهکار مهم برای مطرح شدن می دانند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : مهدی جابری
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بی اخلاق ها به مجلس نمی روند

برخی نامزدهای انتخابات مجلس به دیگران پول و امتیاز می دهند تا تخریب شوند! یعنی تخریب شدن و جلب احساس ترحم و دلسوزی مردم را یک راهکار مهم برای مطرح شدن می دانند.

مهدی جابری-بخش سیاست تبیان
 نامزدهای انتخاباتی

فرهنگ تبلیغات انتخاباتی در جامعه ایران باید مبتنی بر آموزه های دینی و عرفی باشد. مطابق این آموزه ها تخریب رقیب، دروغ، تهمت، غیبت، برچسب زنی، افشای مسائل شخصی و خریدن آرای دیگران راهکارهای غیراخلاقی و غیرانسانی برای دستیابی به هدف است.
اخلاق انتخاباتی در کشور اسلامی ایران که دارای هویت ملی 7 هزار ساله است، قطعا با شیوه های تبلیغاتی کشورهای غربی که "اخلاق" به معنای واقعی جایی در آن ندارد متفاوت است. بنابراین هرگونه گفتار، نوشتار یا حرکت تبلیغاتی که حقیقت و واقعیت را وارونه کند و در نهایت، تصمیم گیری مردم را دچار تغییر و دگرگونی اساسی کند اقدامی غیراخلاقی شناخته می شود.

توسل به سوژه های جنجالی

نامزدهای ورود به مجلس دهم بعد از تایید صلاحیت از سوی شورای نگهبان می توانند تبلیغات انتخاباتی خود را آغاز کنند اما در این میان، تعدادی از داوطلبان که از قبل دارای جایگاه مدیریتی یا رسانه ای بوده اند به بهانه های مختلف در بین مردم و خبرنگاران حضور می یابند تا هرچه بیشتر خود را مطرح کنند. از سوی دیگر افرادی در میان نامزدهای انتخاباتی دیده می شوند که به خاطر حضور در محیط های دانشگاهی یا بنا به دلایل دیگر ارتباط چندانی با رسانه ها نداشته اند. در چنین شرایطی اگر عده ای به بهانه اطلاع رسانی مشغول تبلیغات برای خود شوند، نه تنها اجرای قانون انتخابات زیر سوال می رود بلکه مساوات و عدالت بین نامزدهای انتخاباتی برقرار نمی شود.

مردم نیز باید توجه داشته باشند که بسیاری از وعده هایی که در تبلیغات نامزدهای انتخابات مجلس مطرح می شود، از اساس ارتباطی به وظایف ذاتی و ماموریت های یک نماینده مجلس ندارد. برخی از این وعده ها به طور مستقیم به قوه مجریه مربوط می شود و برخی دیگر به قوه قضائیه!

تلاش برای دیده شدن و ظاهر شدن در صفحات روزنامه ها، خبرگزاری ها و تلویزیون باید مطابق نیازهای اساسی جامعه باشد و لازم است که رسانه ها به اجرای قانون و رعایت عدالت بین تمام نامزدهای انتخاباتی توجه ویژه داشته باشند؛ به این معنا که در شرایط کنونی برخی نامزدها با توسل به شیوه های غیراخلاقی به سراغ سوژه هایی جنجالی می روند که حساسیت و توجه مردم و رسانه ها را در پی دارد و از این طریق نام آنها مدام در افکار عمومی مطرح و دیده می شود.
حال این سوال و ابهام مطرح می شود که چرا سوژه های جنجالی در چهار سال گذشته جایی در گفتار و نوشتار این افراد نداشته و فقط در روزهای منتهی به انتخابات رسانه ای می شود؟

قابلیتی به نام دروغ!

تعدادی از داوطلبان ورود به مجلس یک باور غلط را با خود حمل می کنند: "وعده دروغ می دهم تا رای جمع کنم؛ چراکه حافظه تاریخی مردم ضعیف است و فردا وعده های امروز را فراموش می کنند!"
ضعیف دانستن حافظه مردم، توهین به شعور و درک جامعه است. همچنین هیچ یک از مدیران و افراد صاحب مسند از قضاوت تاریخی مستثنا نیستند. با این حال حتی با این فرض غلط که مردم وعده های دروغ امروز را فردا فراموش می کنند، "دروغ گفتن" و وعده های دروغ دادن برای فریب افکار عمومی یک راهکار غیراخلاقی است.
امروزه مردم با یک جستجوی ساده در اینترنت می توانند تمام گفته ها و وعده های یک مقام مسئول یا نماینده مجلس را در طول یک دوره زمانی مشخص مرور کنند تا به میزان صحت و عملیاتی شدن وعده ها پی ببرند.
وعده های نابجا دادن و دروغ گفتن در تبلیغات انتخاباتی نشان از ضعف شخصیتی و ناتوانی مدیریتی افراد دارد؛ چراکه آنها برای پیروز شدن قابلیتی جز دروغ و فریب در خود نمی بینند.
مردم نیز باید توجه داشته باشند که بسیاری از وعده هایی که در تبلیغات نامزدهای انتخابات مجلس مطرح می شود، از اساس ارتباطی به وظایف ذاتی و ماموریت های یک نماینده مجلس ندارد. برخی از این وعده ها به طور مستقیم به قوه مجریه مربوط می شود و برخی دیگر به قوه قضائیه!

فحش خوردن و ضرب و شتم ساختگی!

برخی نامزدهای انتخابات مجلس به دیگران پول و امتیاز می دهند تا تخریب شوند! یعنی تخریب شدن و جلب احساس ترحم و دلسوزی مردم را یک راهکار مهم برای مطرح شدن می دانند. این در حالی است که تلاش برای تخریب خود تفاوتی با "خودآزاری" ندارد و البته خودآزاری یک اختلال روانی است که باید درمان شود! بنابراین از فردی که درصدد ورود به مجلس شورای اسلامی است انتظار می رود ابتدا بتواند مشکلات و اختلالات شخصیتی خود را حل کند.

در برخی مناطق کشور تعدادی از رقبای انتخاباتی برای پیشی گرفتن از یکدیگر به مردم غذا می دهند، پول پخش می کنند و پیش از ورود به مجلس، امتیازات و وعده های خاصی به دیگران می دهند! البته شورای نگهبان پس از مطلع شدن از این تخلفات، آرای صندوق های مربوطه را باطل می کند اما باید توجه داشت که چه هزینه هایی از بیت المال برای برگزاری انتخابات صرف شده است

نکته عجیب و قابل تامل دیگر این است که برخی نامزدهای انتخاباتی، از تخریب خود فراتر می روند و کار را به ضرب و شتم ساختگی خود می کشانند و حتی حاضر به شنیدن الفاظ رکیک هستند. متاسفانه نمونه هایی در این زمینه وجود داشته است و این روزها نیز شاهد مصادیق آن هستیم.
استفاده از هر شیوه غیراخلاقی و همراه با دروغ برای تحت تاثیر قرار دادن مردم، فریب افکار عمومی محسوب می شود؛ چه تخریب رقیب انتخاباتی و چه تخریب هدفمند خود.

افشاگری ممنوع!

سابقه فعالیت های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هر یک از نامزدهای ورود به مجلس شورای اسلامی کم و بیش برای مردم هر حوزه انتخابیه مشخص است و مردم بر اساس شناخت خود از سوابق و توانایی های نامزدها به آنها رای می دهند.
شایسته است که هر یک از داوطلبان نمایندگی مجلس فقط به ارائه برنامه های خود بپردازند و رقیب انتخاباتی خود را در چارچوب مباحث کارشناسی نقد کنند و البته به رقیب خود فرصت بدهند که از عملکرد یا برنامه های خود دفاع کند؛ به عبارت دیگر نقد یکطرفه حتی اگر صحیح و بجا باشد، از نظر اخلاقی و انسانی جای اشکال دارد. نقد یکسویه زمینه ساز اتهام زنی به دیگران است و راه را برای تخریب و افشاگری های ناجوانمردانه باز می کند.

آنچه جامعه از نامزدهای انتخاباتی انتظار دارد، نقد منصفانه و مبتنی بر اخلاق است. نقد با افشاگری درباره مسائل شخصی و خانوادگی رقبای انتخاباتی تفاوت دارد. نقد منصفانه مبتنی بر آمار و اطلاعات تخصصی درباره یک حیطه یا حوزه شغلی و مدیریتی است و البته حق پاسخگویی برای نقدشونده محفوظ است اما نقد غیرمنصفانه دارای نشانه هایی از افشاگری است و بیش از آنکه بر آمار و اطلاعات تخصصی تکیه کند، بر تجسس و تهمت و برچسب زدن تاکید دارد.
مردم می دانند که اگر نشانه های نقد غیرمنصفانه در اظهارات و نوشته های یک نامزد انتخاباتی ظاهر شد باید به صداقت و انصاف او تردید کنند و البته اجازه ندهند که چنین افرادی با چنین شیوه های تبلیغاتی به شعور و فهم جامعه توهین کنند.

خریدن رای با پول و امتیاز

در برخی مناطق کشور تعدادی از رقبای انتخاباتی برای پیشی گرفتن از یکدیگر به مردم غذا می دهند، پول پخش می کنند و پیش از ورود به مجلس، امتیازات و وعده های خاصی به دیگران می دهند! البته شورای نگهبان پس از مطلع شدن از این تخلفات، آرای صندوق های مربوطه را باطل می کند اما باید توجه داشت که چه هزینه هایی از بیت المال برای برگزاری انتخابات صرف شده است و تخلفات اینچنینی تمام این هزینه ها را هدر می دهد.
چنین افرادی تصور می کنند که مجلس و حوزه انتخابیه ملک شخصی آنهاست و می توانند برای جمع آوری آرای مردم، بخش هایی از این ملک را به عنوان امتیاز واگذار کنند! مردم می توانند با گزارش کردن چنین تخلفاتی، اثبات کنند که بینش سیاسی و اجتماعی آنها آنقدر محکم و محترم است که تمام داوطلبان ورود به مجلس باید به آن احترام بگذارند.