نفس گرم در باد انتقاد تبیان

بخش سینما و تلویزیون سایت تبیانبا انتشار مقاله اینترنتی «نفسی که گرم نبود» به انتقاد از این سریال تلویزیونی که اخیراً از شبکه یک سیما پخش شد، پرداخت.

به گزارش روابط عمومی، سابقه خوب کارگردان ، سوژه جذاب و بازیگران نام آشنا بیننده را به «نفس گرم» امیدوار کرده بود اما نتیجه هرگز به کارهای قبلی محمد مهدی عسگرپور تنه نزد. شاید اگر حواشی لهجه کاشانی پیش نمی آمد، کمتر کسی پی به آمد و شد «نفس گرم» می برد. پرونده سریال هفته پیش بسته شد و این سوال باقی ماند که چرا «نفس گرم» موفق نبود؟

به گزارش روابط عمومی، ابتدا باید به این مساله اذعان کرد ؛ همین که محمد مهدی عسگرپور صاحب جهان بینی است و می توان نشانه های آن را به وضوح در ساخته های سینمایی و تلویزیونی اش دید ، یک امتیاز محسوب می شود. عقیده مند بودن باعث می شود آن چه از فیلتر ذهنی کارگردان بر پرده سینما یا قاب تلویزیون می نشیند، واجد تماشا ، تحلیل و نقد باشد. عسگرپور دارای دغدغه هایی است که تم شان را از عقاید مذهبی وام می گیرد؛ درست مثل خیلی از کارگردان های مطرح ایرانی و خارجی. این دغدغه ها وقتی در قالب درام تبدیل به چالش می شود، ذهن مخاطب را از تنبلی خارج می کند و معنایی تازه به آن چه تاکنون فکر می کرده، می بخشد. فیلم های  اینگمار برگمان(فیلسماز فقید سوئدی) اوج دست یازدیدن به عقاید تثبیت شده است که دریچه هایی تازه روی مخاطب باز می کند. این مثال بزرگ تنها برای روشن شدن اهمیت آثاری است که خمیر مایه شان از دغدغه های مذهبی می آید.
 محمد مهدی عسگرپور ، در «نفس گرم»  خواسته با یکی از مفاهیم تثبیت شده عرفی - مذهبی وارد چالش شود: مساله ازدواج دوم . برای این منظور زنی را قهرمان داستان کرده که اتفاقا خودش صاحب مجلس است و یکی از کارهای مهم یومیه اش بسط مفاهیم دینی. این مفهوم در حد ایده ، بشدت جذاب است و می تواند واجد گره های دراماتیکی فراوان باشد. ایده اما نه در داستان و نه در اجرا به بار نمی نشیند تا نتیجه سریالی کشدار و خسته کننده شود.

علاقمندان به منظور  مطالعه مقاله اینترنتی «نفسی که گرم نبود» می توانند به بخش سینما و تلویزیون سایت تبیان مراجعه کنند.

تنظیم: هومن بهلولی