پاسداشت جعفر ابراهیمی

نوزدهمین برنامه «شب شاعر» ویژه پاسداشت جعفر ابراهیمی متخلص به شاهد عصر روز یکشنبه با حضور چهره های فرهنگی و ادبی در نخلستان سازمان هنری رسانه ای اوج برگزار شد.

مصطفی رحماندوست از شاعران نام آشنا حوزه شعر کودک و نوجوان در بخشی از نوزدهمین نشست «شب شاعر» گفت: جعفر ابراهیمی را از زمانی می شناسم که ممیز اداره مالیات بوده است که او بعد ها من را نفرین و دعا کرد که او را از اداره مالیات بیرون آورده و کارشناس شعر کانون کرده ام. نفرین از این جهت که اگر او را از شغلش جدا نمی کردم امروز وضع اقتصادی بهتری داشت اما الحمدلله ابراهیمی وضعش خوب است و خانواده خوبی دارد و با عزت و افتخار زندگی می کند.
وی افزود: در جلسات نقد شعر که با دوستان دور هم جمع می شدیم و جعفر ابراهیمی نیز شرکت می کرد دو ویژگی او بیشتر به چشم می آمد، یکی اینکه ابراهیمی همیشه دیر می آمد یعنی در زمان مقرر جلسه وقتی با او تماس می گرفتیم که کجا هستی می گفت نزدیکم اما همیشه یک ساعت بعد می رسید و ویژگی دوم او این بود که او کودک جمع ما بود امیدوارم همیشه تیزقلم و بُرنده اندیش بنویسد، بنویسد و بنویسد.

*مگر شاملو چند کار ناب دارد!؟

محمود پوروهاب از شاعران کودکان و نوجوانان در بخش دیگری از نشست «شب شاعر» گفت: همه می دانند که ابراهیمی کارهای بسیاری دارد هم داستان نوشته و هم شعر گفته و آثار بسیاری از خود بر جای گذاشته است و یکی از نقدهای منتقدین به او همین پرکاری اش است. در صورتی که این مبنای غلطی است زیرا هر پُرکاری منجر به این نمی شود که خالق یک اثر کار خوب نداشته باشد.
وی افزود: شاملو، اخوان یا سهراب مگر چند کار ناب دارند یا هاتف اصفهانی مگر چقدر اثر از او در تاریخ ادبیات است به نظرم آقای ابراهیمی دارای حداقل 20 شعر ناب است در صورتی که من معتقدم اگر شاعری دو کار ناب داشته باشد باید کلاه خود را بالا بیندازد.

*ابراهیمی دوره کودکی خود را به دوش کشیده است

پوروهاب در بخش دیگری از سخنانش گفت: ابراهیمی دوره کودکی خود را به دوش کشیده و به تهران آورده و از منظر طبیعت اشعارش دارای بسامد بالایی است. شعرهای او ساده و روان است و عمق او در همین سادگی است. بازگشت به کودکی و دیار خود یکی از ویژگی های شعر ابراهیمی است در صورتی که برخی شاعران هیچ اشاره ای به دوران کودکی خود ندارند. لازم به ذکر است که من شعرهای اخیر ابراهیمی را می پسندم.

*عاشقانه مطالعه می کردم

جعفر ابراهیمی متخلص به شاهد در بخش پایانی نوزدهمین نشست «شب شاعر» ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم گفت: در قطار کودکی که هفته کودک با حضور کودکان و نوجوانان و تعدادی از شاعران حرکت می کند من نیز حضور داشتم. سفر با این قطار علاوه بر اینکه همراه شدن با کودکان بود برای من سفری به دوران کودکی را نیز همراه داشت و موجب شد که من به محله سابق خود سری بزنم که در این گشت و گذار عده ای عاقل اندر سفیر به من می نگریستند.

وی افزود: سال 47-46 در خانه ای در محله راه آهن بودیم که آنجا بالکنی داشت و من در آن کتاب می خواندم و در عوالم کودکی خود فکر می کردم که بالکن بزرگی است اما این بار که به آن خانه سر زدم دیدم یک بالکن 8 متری است.
ابراهیمی در ادامه گفت: در محله دروازه غار تهران کتابفروشی بود که 30 شاهی می گرفت و سه کتاب برای سه روز امانت می داد و فرصت داشتیم در این سه روز آن سه کتاب را بخوانیم من برای اینکه فرصت مطالعه این سه کتاب را از دست ندهم بعد از خاموش کردن چراغ های خانه به بالکن می رفتم و زیر نور چراغ خیابان کتاب می خواندم و واقعا عاشقانه مطالعه می کردم.
او اضافه کرد: من معتقدم باید لذت خواندن و مطالعه را به کودکان بچشانیم و اگر کسی برای لذت بردن کتاب  بخواند آموزش هم خواهد دید. با آنکه در آن زمان دسترسی به کتاب سخت بود اما عاشقانه کتاب می خواندیم.

*در دوران جنگ معتقد بودیم باید در جبهه فرهنگی هم کار کنیم

این شاعر با اشاره به انرژی دوران جوانی خود گفت: در اوایل دهه 60 که سال های پیروزی انقلاب هم بود به خاطر اعتماد به نفسی که از انقلاب گرفته بودیم بسیار تلاش می کردیم و اکنون که نگاه می کنم می بینم چه نیرویی بود که ما را به جلو می برد و آن زمان به تنها چیزی که فکر نمی کردیم مادیات بود و مانند رزمندگان جبهه معتقد بودیم باید در جبهه فرهنگی کار کنیم.
ابراهیمی در پایان سخنانش گفت: درست است که ریش و موی من سپید شده ولی درون من یک کودک 12 ساله است و سنش بیشتر از این نمی شود. شاید برای بچه های ایران کار زیاد کرده ام اما برای بچه های خودم و همسرم کم گذاشته ام و همین جا از ایشان حلالیت می طلبم.
در بخشی از این مراسم علی باباجانی شعری برای جعفر ابراهیمی قرائت کرد همچنین سارا عرفانی نویسنده رمان های لبخند مسیح و پنجشنبه فیروزه ای آثارش را به همسر جعفر ابراهیمی اهدا کرد.

*شاعری که در 60 سالگی، شعرش 10 ساله است

بابک نیک طلب از شعرای کودک و نوجوان در این مراسم گفت: اسم جعفر ابراهیمی که می آید حالت کودکی به من دست می دهد.
وی افزود: در مورد شعر ابراهیمی صحبت کردن خیلی سخت نیست 33 سال پیش اولین بار در یک اردو با جعفر ابراهیمی آشنا شدم آن زمان با شعر و رفتار و فکر او مواجه شدم و امروز می بینم که او از زمره افرادی است که در گذر زمان تغییر نکرده هر چند در ظاهر گرد سپید بر سر و صورت او نشسته است.
نیک طلب گفت: گر چه ابراهیمی از 60 سالگی عبور کرده اما شعرش هنوز 10 ساله است و در روستاهای آذربایجان نفس می کشد.

*فکر نمی کردم شاعر کودک کمرش درد بگیرد

یوسف قوجق از نویسندگان کودک و بزرگسال در بخش دیگری از این مراسم با اشاره به خاطره ای از سفر جمعی از شعرا و نویسندگان به ترکمنستان گفت: در این سفر گروهی از شعرا و نویسندگان به کشور ترکمنستان آمده بودند تا ادبیات ایران را معرفی کنند همیشه تصورم این بود که شاعر و نویسنده کودک بزرگ نمی شوند اما در این سفر با جعفر ابراهیمی روبه رو شدم که کمرش درد می کرد و غصه خوردم زیرا فکر نمی کردم که شاعر کودک به جایی برسد که کمرش درد بگیرد.

*ابراهیمی بدون پروپاگاندای رسانه ها بزرگ شده است

حمید هنرجو در بخش دیگری از این مراسم با اشاره به نسل سوم ادبیات پس از انقلاب گفت: نسل من به عنوان نسل سوم ادبیات کودک و نوجوان با اسامی بزرگان از طریق مجلات آیش و پویش آشنا شد از جمله جعفر ابراهیمی شاهد.
وی افزود: ابراهیمی در حوزه شعر روستایی تلاش قابل توجهی داشته و در اشعارش زیست روستایی که در حال کمرنگ شدن است را حفظ کرده است. بروز و ظهور ابراهیمی یک بروز و ظهور قوی است و او با اتکا به قدرت خود به جایگاه امروزش دست یافت و بدون پروپاگاندای رسانه ای بزرگ شده است.
مصطفی رحماندوست، جواد محقق، حجت الاسلام سیدمحمود دعایی، علی فریدونی، محمدرضا اصلانی، محمود پوروهاب، محمد میرکیانی، یعقوب حیدری، میلاد عرفان پور، حامد محقق و جمعی از نویسندگان و شعرا در این مراسم شرکت کرده بودند.