تبیان، دستیار زندگی
اسلام با داشتن خانه وسیع به هیچ عنوان مخالف نیست، بلکه آن را یکی از فاکتورهای سعادت انسان می داند؛ چنانچه در روایات آمده است که از سعادت آدمی داشتن خانه وسیع است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

خانه وسیع نعمت است!

اسلام با داشتن خانه ی وسیع به هیچ عنوان مخالف نیست، بلکه آن را یکی از فاکتورهای سعادت انسان می داند؛ چنانچه در روایات نیز آمده است که از سعادت آدمى آن است که خانه اش وسیع باشد.
  

فاطمه محمدی/کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث -بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
پنت هاوس و جهنم

ما در هر محله ای، که زندگی می کنیم خیلی زود به در و دیوار و آدم هایش عادت می کنیم، اینقدر عادت می کنیم که دیگر هیچ چیز در آن محله توجه ما را به خود جلب نمی کند، درست مثل خانه خودمان که کاملا چشم ما به همه زوایای آن عادت دارد.
اما مکان های جدید همیشه نگاه های ما را تحریک می کنند، ما با دقت بیشتری به اطراف نگاه می کنیم ، همه چیز برایمان تازگی دارد.
گاهی وارد محله هایی می شویم که دیگر به صِرف تازه بودن توجه ما را جلب نمی کنند، محله هایی با خانه های مجلل و زیبا، خانه هایی که ما را محسور خود می کنند، بی تفاوت ترین آدم ها هم در مقابل این خانه ها توقفی می کنند و نگاهی می اندازند. خانه هایی بزرگ و زیبا که تصور می کنیم برای جا دادن یک فامیل گنجایش داشته باشد.

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ أَنْ یَتَّسِعَ مَنْزِله »؛ (المحاسن برقی ، ج2، ص610) از سعادت آدمى است که خانه اش وسیع باشد. اما نکته ظریفی در اینجا قابل تامل است و آن اینکه: آیا معنای این وسعت، این همه تجمل و اسراف است؟ متاسفانه گاهی می بینیم سنگ نمای یک ساختمان مجلل، به تنهایی به اندازه سر پناهی برای چندین خانوار هزینه برده است

این روزها اسم های خودشان را هم دارند، خانه های" لاکچری" ، "پنت هاوس" و...، وقتی در مقابل یکی از این خانه ها قرار می گیریم با یک حساب سرانگشتی قیمت فضائیش دستگیرمان می شود و خیلی سریع با خانه خودمان مقایسه می کنیم، در این هنگام هر کس عکس العمل خاص خودش را دارد ، یکی حسرت می خورد، یکی غبطه می خورد، یکی خدا را برای داشته های خودش شکر می کند، اما واکنش غالب افراد حسرتی است آمیخته با یک آه جانسوز، مخصوصا برای جوانان که داشتن یک آپارتمان کوچک با حداقل امکانات، یک آرزوی دور است، آرزویی مستلزم سال ها تلاش که آن هم شاید به دست بیاید...
خانه بزرگ داشتن برای همه یک آرزوست و ما در روایات داریم که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «مِنْ سَعَادَةِ الْمَرْءِ أَنْ یَتَّسِعَ مَنْزِله »؛ (المحاسن برقی ، ج2، ص610) از سعادت آدمى است که خانه اش وسیع باشد.

نکته ظریفی در اینجا قابل تامل است و آن اینکه: آیا معنای این وسعت، این همه تجمل و اسراف است؟ متاسفانه گاهی می بینیم سنگ نمای یک ساختمان مجلل، به تنهایی به اندازه سر پناهی برای چندین خانوار هزینه برده است.
روایت شده که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «مَنْ بَنَى بَیْتاً رِیَاءً وَ سمْعَةً حمِّلَه یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَى سَبْعِ أَرَضِینَ ثمَّ یطَوَّقه نَاراً یوقد [توقَد ] فِی عنقِهِ ثمَّ یرْمَى بِهِ فِی النَّارِ فَقلْنَا یَا رَسولَ اللَّهِ کَیْفَ یَبْنِی رِیَاءً وَ سمْعَةً قَالَ یَبْنِی فَضْلًا عَلَى مَا یَکْفِیهِ أَوْ یَبْنِی مبَاهَاةً»؛(شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص 281)
هر کس براى خودنمایى یا  شهرت طلبى  خانه اى براى خود بسازد، روز قیامت آن خانه را تا هفتمین طبقه زمین به دوش مى کشد، سپس به صورت حلقه اى آتشین طوق گردنش مى شود، آن گاه او را با آن حال به آتش دوزخ مى افکنند. راوى گفت: پرسیدیم: اى پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله)، چگونه براى خودنمایى یا شهرت طلبى خانه مى سازد؟! فرمود: خانه اى بسازد که بیش از اندازه حاجتش باشد، یا آن را براى فخر فروشى بنا کند.
این حدیث شریف به ما یاد آوری می کند، که در مقابل دیدن این پنت هاوس ها و این تجملات، خیلی هم حسرت نخوریم، که اگر این ها برای خودنمایی و جلب توجه باشد دیر یا زود وبالی می شود بر گردن صاحبانش برای سقوط به اعماق عذابی دردناک.
همان خانه هایی که ما در شهر های بزرگ، مواردش را زیاد می بینیم، برج های آنچنانی با طبقاتی همیشه خالی، یعنی بیش از نیاز صاحبان آن ها و البته مورد نیاز میلیون ها خانواده....
درست است که از نظر  شهر سازی خوب است، شهر ما از نظر معماری دارای بافتی زیبا و چشم نواز باشد، اما این برای همه جای شهر صادق است، نه اینکه، عده ای در کاخ های آنچنانی باشند و عده ای در زاغه های ویران.

خانه های بزرگ و رسیدن به بهشت !

ما باید به خاطر داشته باشیم که در مقابل دارایی های دیگران خودمان را نبازیم و احساس یأس و ناتوانی نکنیم، چرا که انسان در مقابل دارائیهایش مسؤل و پاسخگو خواهد بود آن هم در محکمه عدل الهی

باید دقت کنیم که هر خانه بزرگی وبال روز قیامت نیست، در حدیث اشاره شد که خانه ی بزرگی که برای خودنمایی باشد و مورد استفاده صاحب خانه نباشد.
اما اگر کسی یک خانه بزرگ دارد که برای امور خیر از آن استفاده می کند، این همان خانه ای است که باعث سعادت او می شود.
 امام على (علیه السلام) هنگام عیادت علاء بن زیاد حارثى که از اصحاب او بود و دیدن سراى بزرگ وى فرمود: خانه به این بزرگى را در این دنیا براى چه مى خواهى، در صورتى که در آخرت بیشتر به آن نیاز دارى؟ اما مى توانى- در صورتى که بخواهى- با این سرا، سراى آخرت را نیز به دست آورى؛ یعنى در آن از مهمانان پذیرایى کنى و به صله ارحام بپردازى و حقوق حق داران را به دست آنان برسانى که در این صورت از این خانه به خانه آخرت خواهى رسید .( نهج البلاغة، صبحی صالح، ص 325)

نتیجه :

ما باید به خاطر داشته باشیم که در مقابل دارایی های دیگران خودمان را نبازیم و احساس یأس و ناتوانی نکنیم، چرا که انسان در مقابل دارائیهایش مسئول و پاسخگو خواهد بود آن هم در محکمه عدل الهی.


مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.