مسابقه شگفت انگیز پسران با دختران

وسط سرشان را با تیغ طراحی می‌کنند. ابروها را نه مرتب که حالا دیگر مدل‌دار در می‌آورند. ریش هم که داستان دیگری دارد. جاسمین، خربزه‌ای، کله قندی. این روزها ریش را می‌شود به‌هزار شکل در آورد...

روی بدن را لیزر می‌کنند، نه یکی دو جا که «فول بادی». پیشانی را کادره می‌کنند، تا شبیه فلان هنرپیشه شوند، ژل تزریق می‌کنند تا گونه یا چانه‌شان برجسته شود، مید فیس (همان میان صورت) پُر و فکشان زاویه‌دار؛ به قول خودشان شبیه  فلان هنرپیشه و مانکن خارجی شوند. انتهای ابروها را بوتاکس می‌زنند تا مدل‌دار شود؛   از همان مدل‌ها که انتهایش بالا می‌رود و نصف ابرو دیگر تقریبا وارد پیشانی شده. با موهایشان بلاتکلیف‌اند، یک بار از آن بافت‌های گره ای، یک بار بلند می‌کنند ،می‌بافند و مهره می‌اندازند. اگر کوتاه است، اکستنشن می‌زنند، رنگ می‌کنند؛‌ های‌لایت‌های بلوند، قرمز، آبی یا حتی مش‌های سوزنی. اگر هم نخواهند، فقط یک شاخه‌ای از مو را دکلره می‌کنند و هر بار به رنگی در می‌آورند، هر میهمانی یک رنگ، یک مدل.
 وسط سرشان را با تیغ طراحی می‌کنند. ابروها را نه مرتب که حالا دیگر مدل‌دار در می‌آورند. ریش هم که داستان دیگری دارد. جاسمین، خربزه‌ای، کله قندی. این روزها ریش را می‌شود به‌هزار شکل در آورد، رنگ کرد، روغن‌ها و کرم‌های صاف‌کننده زد و خوشگل‌ترش کرد. خلاصه خرج‌شان بالا رفته، می‌خواهند جذاب یا حالا جذاب‌تر شوند. پسران و مردان جوان را می‌گویم. همان‌ها که یا درحال گذر از نوجوانی هستند یا دیگر برای خودشان جوانی شده‌اند. پسرانی که با آرایش جدید موها و انجام عمل‌های زیبایی صورت و انتخاب لباس‌های خاص، مفهوم دیگری از مرد بودن دارند.

مردان مشتری جراحی های زیبایی

این روزها مردانی که قبلا یک کِرم ضدآفتاب را به‌عنوان یک عنصر تهدید‌کننده مردانگی می‌دیدند، حالا درست مثل خیلی از زنان، روی صندلی‌های انتظار پزشکان پوست و مو و جراحان زیبایی می‌نشینند و منتظرند، منتظر بوتاکس‌های ٥٠٠ تا ٧٠٠‌هزار تومانی که هر ٦ ماه باید تمدید شود. ژل‌هایی که هر سی سی اش، ٧٠٠‌هزار تومان است و دو سالی دوام دارد یا لیزر فول بادی که هر جلسه، یک‌میلیون و ٤٠٠‌هزار تومان آب می‌خورد.

هیچ چیز نمی‌تواند جلوی آنها را بگیرد. آنها دیگر مشتریان پر و پا قرص این مراکز هستند. نگاه‌های پرسشگر و کنجکاو زنان، بر روی صورت و تاتوهای تن سنگینی نمی‌کند. قلم‌های سفید مخصوص لیزر را برمی‌دارند، ریش و پیشانی را کادره می‌کنند و می‌روند زیر دست پزشک. پیشانی نه فقط کلینیک‌های لیزر و زیبایی که این روزها نگاهی به ویترین مغازه‌ها هم نشان می‌دهد نگاه و سلیقه مردان نسبت به آنچه هستند و آنچه می‌پوشند تغییر کرده است. ویترین مغازه‌ها که پیراهن‌های رنگی و گلدار با شلوارهای پاچه تنگ و کوتاه و به قول خودشان زاپ‌دار (پاره)،  آلبوم آرایشگاه‌های مردانه پر شده از انواع مدل‌های کپ و رنگ مو.

امسال  27تن  رژ لب وارد کشور شده است!

اما نکته مهم اینجاست که استفاده از لوازم آرایش نیز به معضل جدی اجتماعی و حتی اقتصادی تبدیل شده است.نگاهی به آمار واردات لوازم آرایش به کشور گویای همه چیز است.
آمارهای گمرکی از واردات در سه ماهه اول سال جاری نشان می‌دهد که در این مدت نزدیک به 20 میلیون دلار لوازم آرایشی به کشور وارد شده‌ است. در سه ماهه اول سال جاری بیش از 2000 تن لوازم آرایشی و بهداشتی با ارزش بیش از 20 میلیون دلار به کشور وارد شده‌ است، در این بین آمارها نشان می‌دهد که ترکیه و امارات بیشترین سهم را در صادرات لوازم آرایشی به ایران داشته‌اند.
آمارهای گمرکی نشان می‌دهد که در سه ماهه اول امسال تنها 27 تن «لوازم آرایش لب» از کشورهای هلند، فرانسه، ترکیه،‌ ایتالیا، امارات، آلمان و چین به کشور وارد شده که ارزش آن مجموعا به بیش از 327 هزار دلار یعنی کمتر از یک میلیارد تومان می‌رسد.فهرست اقلام وارداتی گمرک در سه ماهه اول سال جاری نشان می‌دهد که در این مدت بیش‌ترین میزان رژلب یعنی ‌حدود یک تن از این محصول از ترکیه به کشور وارد شده‌ است.
بر اساس این آمار ارزان‌ترین این محصولات از چین با قیمت هر کیلو 5 دلار و گران‌ترین آن از ایتالیا و با قیمت هر کیلو 58 دلار وارد شده‌ است، همچنین متوسط قیمت گمرکی فراورده‌های وارداتی برای آرایش لب حدود 12 دلار برای هرکیلوگرم است!
این در حالی است که می توان مطمئن بود که  بسیاری از این جراحی‌ها که در کشور صورت می گیرند از نظر طبی ضروری نیستند ودر واقع عضوی که فرد از ظاهر آن ناراضی است کاملا طبیعی و حتی گاهی از نظر دیگران بی‌عیب است، اما خود فرد از آن ناراضی است و تا آن را به تیغ جراح نسپارد از اشتغال دائمی ذهنی‌اش با این نقص رها نمی‌شود و باید جامعه شناسان برای این معضل تازه چاره ای بیاندیشند.

لباس‌های خاص بر ای مشتری‌های خاص‌تر

«محمد» صاحب بوتیک لباس مردانه در یکی از مراکز خرید شمال شهر است، جایی که خیلی از همین «مدل‌های خیابانی» رفت و آمد می‌کنند. پیراهنی را از پشت ویترین نشان می‌دهد که یقه بزرگش، گل‌های برجسته ریز دارد، می‌گوید: « این مدل خیلی مشتری دارد.» می‌گویم برای میهمانی ؟ می‌گوید: «نه، برای همین جوری. اینها را در خیابان می‌پوشند، خیلی هم مشتری دارد، وقتی خواستم سفارش بدهم فکر می‌کردم زیاد مشتری نداشته باشد اما حالا یکی از پرفروش‌ترین کارهایم است.» شلوار «زاپ دار» هم دارد. همان‌ها که جلویش از بالا تا پایین پاره است و بخشی از پا پیداست: « اینها را خوب می‌خرند، حتی ٣٠٠، ٤٠٠‌هزار تومان. مارک خاصی هم ندارد.» می‌پرسم مشتری این لباس‌ها چه کسانی هستند؟«بیشتر پسرهای کم سن و‌سال می‌پوشند، با کفش‌های فسفری و تی‌شرت‌های گشاد و شلخته‌طور. این تیپ‌ها آمریکایی است. بعضی‌ها هم که بلد نیستند، هم زیاده‌روی می‌کنند و پاچه شلوارشان را یک وجب بالا می‌برند. این شلوارها را معمولا با کفش‌های ساق‌دار ست می‌کنند. در کنار همین پسران، یکسری هم هستند که تیپ‌شان فرق می‌کند، شلوارهای تنگ و پاچه کوتاه را با تی شرت‌های تن نمای یقه باز می‌پوشند. هر کس یک تیپی می‌زند.»

نمی‌توان براساس ظاهرحکم قطعی صادر کرد

مجتبی دلیر، متخصص روان‌شناسی و مدرس دانشگاه است. به اعتقاد او، این تغییر در الگوی رفتاری عده‌ای از مردان جوان دلایل متعددی دارد:  « در یک دسته‌بندی کلی می‌توان این افراد را به دو دسته مبتلایان به انحراف یا اختلال روانی- جنسی و افراد فاقد مشکل جنسی تقسیم کرد.

در مواردی که مشکل روانی- جنسی وجود دارد ما با پیوستاری از مبتلایان به اختلال هویت جنسیتی و سایر اختلالات جنسی روبه‌رو هستیم که از قوانین موجود مرتبط با اختلال هویت جنسیتی سوءاستفاده می‌کنند. اما در مورد جوان و نوجوان بدون مشکل جنسی واقعی این گونه رفتارها به دلایل مختلفی ازجمله فرآیند کسب هویت فردی و اجتماعی در دوران نوجوان، احساس حقارت، همرنگی با گروه همسال، یادگیری مشاهده‌ای و تأثیر ماهواره، حساسیت بیش از حد محیط و جلب توجه بروز پیدا می‌کند.» او این توضیح را هم می‌دهد که:  « نمی‌توان گفت که رفتار یک نوجوان پسر که مثلا زیرابرو برمی‌دارد یا موهایش را مش می‌کند و ... نشانه تمایلات جنسی زنانه یا گرایش جنسی به همجنس است و اینگونه اظهارنظرها نیازمند بررسی تشخیصی و تخصصی روان‌شناس است.
این طور هم نیست که صرفا براساس پوشش ظاهری و برخی رفتارها و نشانه‌ها حکم قطعی صادر کرد. اما قطعا برخی از این رفتارها بهنجار نیستند. چنانچه عموم مردم هم احساس خوشایندی نسبت به آن ندارند.» این روان‌شناس، تمام این رفتارها را نشات گرفته از دوره پرفشار و حساس نوجوانی می‌داند: «هویت نوجوان، درحال گذار از کودکی به بزرگسالی است و این فرآیند ممکن است طولانی هم شود و به سنین جوانی برسد. نوجوان از طرفی می‌خواهد به‌عنوان فردی مستقل شناخته شود و از طرف دیگر امکانات و توانایی استقلال را ندارد. بنابراین زندگی روانی او گاهی بدون کسب هویت مستقل به گونه‌ای می‌شود که گویا مرگ روانی- اجتماعی را تجربه می‌کند و در نتیجه برای گریز از این وضع دردناک به رفتارهای عجیب و غریب و آیینی و حتی رفتارهای مخصوص جنس مکمل روی می‌آورد. رفتارهایی که اغلب به وسیله گروه همسالان مورد تأیید و حمایت قرار می‌گیرد.»

منابع : فردا نیوز / شهر خبر