بعد از کنکور چه کنیم؟
سلام و خدا قوت به شما که بعد از یک سال تلاش، در یکی دیگر از رقابتهای بزرگ علمی، یعنی آزمون سراسری با بیش از یک میلیون نفر شرکت کردید.
حالا که آبها از آسیاب افتاده و به قول قدیمیترها شیره شیراز ارزان شده و میتوان دو کلمه حرف حساب زد، گفتیم با عزیزانمان به نشست و مشاوره بنشینیم و ببینیم که حالا چه کار کنیم و بعد از برگزاری کنکور تکلیف چیست.
تحقیق و بررسی نشان میدهد که داوطلبان پس از برگزاری کنکور، معمولاً به چند دسته تقسیم میشوند:
یک دسته آنهایی هستند که پس از یک عمر مطالعه و تحقیق، درس خواندن و شاگردی، در آزمون به خوبی حضور مییابند و از حاصل کارکرد خود بسیار راضی هستند و اکنون هم که با آن ها صحبت میکنیم اظهار امیدواری میکنند و نسبت به آینده، بسیار خوش بین هستند.
گروه دوم کسانی هستند که در مقابل این عده قرار دارند و به هر دلیل، آزمون برایشان موفقتآمیز نبوده و از کارکرد خویش راضی نیستند و غالباً به دنبال مقصر میگردند، و در این بین هر کدام فرد یا افرادی را مسوول ناکامی خود میدانند؛ برای نمونه، برخی دشواری بیش از حدّ سوالات را بهانه قرار میدهند و برخی هم کمبود وقت آزمون یا حتی کوتاه بودن طول روز در زمستان و گرمای بیش از حد هوای تابستان را دلیل ناکامی خود برمیشمارند.
برخی دیگر هم هستند با این که یک هفته و بیشتر از برگزاری آزمون میگذرد، نه اظهارنظر صریحی دارند و نه در موفقیت یا عدم موفقیت خود به نتیجهای رسیدهاند و حکایتشان به آن دانشآموز خوش مشربی میماند که معلم از او سوال کرد: شما کلاس چندم هستید؟ گفت: آقا! من نمیدانم! فقط میدانم پدرم به من گفته است که درس بخوان، همین!
آری برخی از دوستان بعد از آزمون حتی به خودشان زحمت ندادهاند که بررسی اجمالی داشته باشند و نحوه حضور خود در آزمون سراسری را ارزیابی کنند و فقط به عنوان یک وظیفه اجباری که والدین به دوش آنها گذاشتهاند در جلسه این آزمون حضور یافتهاند و به اصطلاح آن را از سر خودشان باز کردهاند.
اما داوطلبان گرامی! به دور از هر نوع نتیجه که کنکور داشته باشد، یک چیز بسیار حایز اهمیت است و آن حضور در چنین عرصه بزرگی است. آری وقتی شما در مهمترین عرصه علمی کشور حضور پیدا میکنید، یعنی به قابلیتی رسیدهاید که شما را بدان دعوت نمودهاند. امروز کنکور مهمترین و بزرگترین عرصه رقابت داوطلبان در میدان دانایی است و خود حضور در این رقابت به تنهایی شیرین است.
بگذارید مثالی بیاوریم: آوردهاند که زنده یاد استاد حسین تهرانی، نوازنده برجسته معاصر، با آن همه مهارت و توانایی وقتی در گروه نوازندگان بنام کشور برای اجرای برنامهای به روی سن میآمد، معمولاً آخر میایستاد و پیوسته آخرین نفر بود؛ تا اینکه روزی شخصی از او پرسید: استاد! شما با این همه تبحر و چیرگی چرا معمولاً در آخر صف نوازندگان میایستید؟ استاد حسین تهرانی پاسخی میدهد که ماندگار شده است؛ او میگوید: من خوشحال هستم که توی این صف هستم؛ حالا برایم خیلی مهم نیست که کجای این صف باشم؛ مهم بودن در این صف است. آری داوطلب گرامی کنکور! همین که شما و امثال شما در صف رقابت برای دانایی و دانستن حضور پیدا میکنید، نشان از شخصیت شکل گرفته و دانش محور شماست و خود حضور در این صف و رقابت با سایرین بر سر دانش و دانایی، موهبتی بزرگ است و خداوند این موهبت را به هر کسی ارزانی نمیکند؛ همچنان که در آیات و احادیث بارها اشاره شده است که آنهایی که عمر خود را به علماندوزی و دانشورزی میگذرانند با دیگران متفاوت هستند.
در جایی حضرت علی(ع) مردم را به سه دسته تقسیم میکند و میفرماید: دسته نخست از مردم عالم ربانی هستند و به قله معرفت و دانایی رسیدهاند. گروه دوم کسانی هستند که در راه یافتن راه ثواب متعلّم و یادگیرنده هستند و همواره به دنبال دانش هستند (متعلم علی سبیلالنجات)، و اگر کسانی جزو دو گروه برشمرده نباشند آنها دنبال «همجالرعا» هستند؛ یعنی مگسهایی هستند که به هر بادی به سمتی میوزند! آری اگر آدمی به دنیا دانش و معرفت نباشد، در واقع هیچ چیزی نیست و هیچ ارزش و اعتباری نخواهد داشت.
آری عزیزان داوطلبان آزمون سراسری! شما اولین توفیقتان این بود که توانستید در یک عرصه سالم علمی با رقبای خود به رقابت بپردازید و خود حضور شما فینفسه ارزشمند و قابل تقدیر است؛ اما به هر دلیل ممکن است که وقتی نتایج این رقابت را اعلام میکنند، این نتایج مطابق با انتظارتان نباشد.
یادتان باشد که اگر چنین شد، هیچ دنیایی به آخر نرسیده و زندگی در جریان است و ادامه خواهد داشت. اگر روزی نتایج این رقابت بزرگ اعلام شد و شما در حد انتظار ظاهر نشدید و نتیجه دلخواه را به دست نیاوردید، شاید بهترین کار، برنامهریزی دوباره با عزمی راسختر است. اجازه بدهید مثالی بیاوریم: حدود یک دهه قبل، آلمانیها میزبان مسابقات فوتبال قهرمانی اروپا بودند؛ همان زمانی که مربی آنها «بکن بایر» بود؛ اما متاسفانه در خاک خودشان قهرمان نشدند. وقتی با مربی مصمم آلمانها پس از آن ناکامی مصاحبه کردند، بکن بایر با تاکید گفت: ما امسال در کشورمان اول نشدیم؛ اما دو سال بعد قهرمان جهان خواهیم شد، و شدند؛آری آنها در سایه برنامهریزی و تلاش، اگر چه در پله نخست ظاهراً شکست خوردند، اما آن شکست را به پلی برای پیروزیهای بعد مبدل کردند. آری داوطلب گرامی کنکور! علم اندوزی و حضور در میدان رقابت دانش، مربوط به یک روز و یک سال و یک دوره نیست. دانایی، گستره عظیمی است که همه زندگی ما را تحت تاثیر خود قرار میدهد و ما نمیتوانیم جدای از آن باشیم. شاید برخی از عزیزان در خوابی خوش باشند که آری من آزمون را خوب دادهام و حتماً در جایی مناسب پذیرفته خواهم شد؛ این بسیار خوب است، اما لازم است که پس از یک هفته استراحت و «ریکاوری»، حال مصممتر و امیدوارتر فاز دوم این برنامهریزی درسی خود را شروع کنیم و فرازهای جدیدی از فصل دانایی را پیش روی خود باز کنیم و به ناشناختههای جدید پی ببریم که تا به امروز در مورد آنها حتی فکر هم نکرده بودیم. آری داوطلبان عزیز! سوای هر نتیجه که در آینده مشخص خواهد شد، ما باید تلاش کنیم که ارتقای سطح داناییها برایمان یک اصل باشد و در تمام طول زندگی باید یک یاد گیرنده مادامالعمر باشیم؛ پس، بسما… حالا که یک هفتهای هم استراحت فرمودید، عزم خود را جزم کنید و پنجره دیگری از برنامه دانایی را پیشِ روی خود باز کنید.
مرکز یادگیری سایت تبیان
منبع: پیک سنجش