مواظب خندوانه باشید

در ماه مبارك رمضان كنداكتور همه شبكه ها دچار دگرگونی می شود. طبیعی هم هست. اكثر شبكه ها سریال دارند و مابقی ویژه برنامه های مخصوص این ماه. گاهی اما كنداكتور شبكه ها روی هم سایه می اندازند و باعث ایجاد تداخل برخی برنامه های جذاب می شود. این در حالی است كه سیاست كلی تلویزیون همواره پرهیز از تداخل برنامه های پر بیننده است. این مقدمه كوتاه را نوشتیم تا به این برسیم كه قرار است زمان پخش برنامه «خندوانه» قرار است دچار تغییر شود . ماجرا چیست و آیا تصمیم «خندوانه » ای ها درست است؟
خندوانه از 22 به 19:30
یك شنبه شب هنگام پخش «خندوانه» این طور زیرنویس شد كه قرار است این برنامه در ایام ماه مبارك رمضان بجای ساعت 22 هر شب ،‌ساعت 19:30 هر روز روی آنتن شبكه نسیم برود. بر اساس این زیر نویس تكرار آن هم ساعت 24 همان شب ، ساعت 6 صبح و 17:30 فردای پخش است.
این تصمیم چرا گرفته شد؟
خیلی سخت نیست تا متوجه شویم «خندوانه» چه ساعت بدی برای پخش انتخاب كرده. با این حال دست اندركاران برنامه و مسولان شبكه نسیم به ساعت 19:30 رسیده اند تا با سریال های مناسبتی رمضان تداخل نداشته باشند. روابط عمومی «خندوانه» به نقل از تهیه كننده این طور به هفت صبح می گوید و تاكید می كند قطعا برنامه ساعت 22 پخش نمی شود. به گفته او فعلا در حال رایزنی هستند كه زمان پخش را نیم ساعت عقب بیاورند و بجای 19:30 ساعت 19 هر روز پخش كنند.
خندوانه حواسش به ماه عسل بوده؟
دست اندركاران برنامه «خندوانه» در حالی برای گریز از تداخل با سریال های مناسبتی زمان پخش را تغییر داده اند كه «ماه عسل» هر روز ساعت 19 روی آنتن شبكه سه می رود. این برنامه بعد از 11 سال آرام آرام جای خود را میان مردم باز كرده و حالا چند سالی است به شناسنامه این ماه تبدیل شده. یعنی خیلی از بیینده های تلویزیون به هیچ قیمتی حاضر نیستند آن را از دست بدهند. هر چقدر هم برخی مخالفش باشند، به همان میزان طرفدار دارد. «ماه عسل» برای تلویزیون هم حائز اهمیت است؛ خب در این شرایط چرا «خندوانه» باید ساعتی پخش شود كه خیلی ها در انتظار «ماه عسل» هستند. از آن طرف شبكه دو برنامه عموپورنگ را برای این ماه آماده كرده و ساعت 19 روی آنتن می فرستد. در محبوبیت این برنامه پیش بچه ها شكی نیست و حتما زور خیلی از آن ها بر خانواده ها می چربد تا مجاب شان كنند بجای «ماه عسل» عمو پورنگ را ببینند.

خندوانه با چه سریالی تداخل داشت؟
حالا بیاید مرور كنیم «خندوانه» در صورت عدم تغییر زمان پخش ،‌با كدام سریال تداخل دارد؟ همان طور كه پیشتر نوشتیم ساعت 22 شبكه یك سریال «پایتخت 4 » را پخش می كند. اتفاقا هفته پیش اعلام شد «خندوانه» ساعت 23 روی آنتن می رود تا مشخص شود برای مسولان تلویزیون سریال مقدم چقدر اهمیت دارد. ساعت 23 همان زمانی است كه شبكه دو سریال «گاهی به پشت سر نگاه كن» مازیار میری را روانه آنتن می كند. یعنی خندوانه ای ها این بار هم نخواسته اند همزمان با این سریال روی آنتن باشند. این تصمیم ها در حالی گرفته می شود كه همزمان با پخش سری دوم «خندوانه» ، شبكه یك سریال های «میكائیل »‌ و « جاده قدیم»‌را پخش كرده و «خندوانه» دچار تغییر نشد.
خندوانه مناسب پیش از افطار هست؟
چند سالی است مخاطبان تلویزیون به حال و هوای برنامه های پیش از افطار عادت كرده اند. همیشه در غمناك بودن آن ها نقد بوده ولی كمتر كسی توقع دارد برنامه ای شاد در حد «خندوانه» ببینند. اگر قرار است برنامه ای متفاوت و شاد برای قبل از افطار تولید شود باید برای آن طرحی تازه ای داشت. اتفاقا لحظات سرخوش بعد از افطار یعنی حولی 22 و حتی 23 بهترین زمان برای «خندوانه» است.
خندوانه بِرند نیست یا سریال ها نگران هستند؟
در چنین تغییر و تحولی ،‌سوال اساسی این است كه مگر «خندوانه» بِرند نیست كه از ترس همزمانی با سریال های مناسبتی زمان پخش آن به عصر هر روز می آید؟ رامبد جوان با ساخت «خندوانه» خیلی ها را هر شب پای تلویزیون می نشاند ؛‌از همه قشر و هر سنی. برنامه اش خیلی زود گرفت و فصل دوم از میزان مخاطبانش نكاست. خب چه ترسی از سریال مناسبتی دارد؟ یا نه؛‌مسولان دیگر شبكه ها نگران سریال شان هستند و نمی خواهند با «خندوانه» همزمان باشد؟ هر چه باشد نتیجه یكی است؛‌تغییز زمان پخش «خندوانه» خطای فاحشی است كه هم به برنامه لطمه می زند و هم اعتراض ببیندگان ثابتش را به همراه دارد.  یك نكته دیگر این كه در صورت پخش «خندوانه» بر اساس ساعتی كه زیرنویس شده ،‌دو برنامه آن با فاصله ای كم پخش می شوند. ساعت 17:30 تكرار آن و بعد از یك ساعت برنامه روتین «خندوانه» به آنتن می رسد. جالب است نه؟!

شادی را به یادمان بیاور!
«خندوانه» در ستایش شاد زیستن و لذت بردن از مواهب زندگی است. عنصری که جامعه ایرانی به شدت به آن نیازمند است. «خندوانه» محصول ذوق و سلیقه رامبد جوان است و مانند هر برنامه ای از این دست، متکی به او و قابلیت‌هایش در اجرا،  و طنازی است. حتی دعوت از چهره‌ها و ستارگان حوزه‌های مهم در این برنامه بسیار به شخصیت و جایگاه این بازیگر و کارگردان بستگی دارد.
«خندوانه» اثری است که مشابه آن در شبکه‌های مختلف تلویزیونی جهان وجود دارد. شاید از این منظر، حاصل کار رامبد جوان و تیمش ارژینال نباشد، اما مهم این است که «خندوانه» سرگرم‌کننده، جذاب و مفرح است. با روح ایرانی سازگاری دارد، به دام ابتذال نمی‌افتد، طراوت دارد و می‌کوشد به مرور بهتر شود. حضور میهمانان مختلف، استفاده از شخصیت جناب خان، گزارش‌هایی که از انگلیس پخش می‌شود و ترانه‌های ویژه به «خندوانه» حال و هوایی خاص می‌دهند. فضای برنامه به نحوی است که مخاطبی که در پایان شب به آرامش و احساس سبکی و سکون نیاز دارد، پس از تماشای «خندوانه» به آرامش برسد و تب و تاب زندگی را برای ساعاتی فراموش کند.
«خندوانه» خالی از آموزش نیست، جدا از مسائلی که در گفتگوهای رامبد جوان و نیما مطرح می‌شود، حضور شخصیت بامزه جناب‌خان و موضع‌گیری‌های او درباره مسائل مختلف حاوی نکات آموزشی و اخلاقی است که به شکل غیرمستقیم ارائه می‌شود. «خندوانه» یکی از مهمترین کارهایی که تلویزیون از آن غافل شده، انجام می‌دهد. در ایرانیان ایجاد همدلی و مهربانی کرده، به قومیت‌ها و لهجه‌ها ادای دین می‌کند و از شهروندان ایرانی می‌خواهد آداب زندگی اجتماعی را بیاموزند و آن را به کار گیرند. «خندوانه» در ستایش شاد زیستن است. کیمیایی که در فرهنگ ایرانی گم شده. شاد زیستن برای گروهی که هر شب در کنار هم می‌نشینند، به حرف‌های مجری گوش می‌دهند، همراه میهمانان می‌خندند و با هم دست زده و ترانه می‌خوانند. روحی جمعی بر این برنامه حاکم است که به موفقیت آن کمک می‌کند.

رامبد جوان البته کاستی‌هایی هم دارد. از جمله کارگردانی تصویری برنامه که دچار مشکل است. دوربین‌ها در بیشتر صحنه‌های گروهی یا دو نفره، لحظه حساس و جذاب را گم می کنند به این دلیل که درگیر تمرکز روی رامبد جوان هستند. سوال‌ها از میهمان‌ها تکراری شده و مجری باهوش برنامه باید بداند که می‌تواند متناسب با هر شخصیت فضای برنامه را طراحی کند. گاهی به نظر می رسد خلاقیت میهمانان برنامه را جلو می‌برد و رامبد جوان، ترجیح می‌دهد میهمان بحث را اداره کند.
با توجه به ظرفیتی که در رامبد جوان وجود دارد می توان امیدوار بود «خندوانه» فعلا روی آنتن باشد. تلویزیون و مخاطبانش نیازمند تنوع، طنز و شادی هستند. اگر شادی همراه با تقویت روحیه جمعی باشد، کارکردی مضاعف می‌یابد و باید آن را مغتنم دانست.