نحوه استفاده از نعمتها
من مواعظ النبی صلى الله علیه و آله و سلّم:
"و جاءَهُ رجل بِلَبَن و عسل لِیَشربُهُ، فقال صلى الله علیه و آله و سلّم: شرابان یُكتَفى بأحدهما عن صاحبه لا أَشربُهُ ولا اُحرّمُه ولكنّی أتواضَعُ للّه، فانّه مَن تواضع للّه رفعهُ اللّه و من تَكبّر وضعَهُ اللّه و مَنِ اقْتصد فی معیشته رزقَهُ اللّه و من بَذّر حرمهُ اللّه و من أكثر ذِكْر اللّهِ آجرهُ اللّه." (تحف العقول، ص 46)
از توصیه¬های حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله:
مردی شیر و عسل آورد تا بنوشد، پس پیامبر(ص) فرمودند: دو نوشیدنی است که یکی از دیگری کفایت می¬کند، من آن ¬را نخورم و حرام هم نکنم ولی برای خدا تواضع می¬کنم پس همانا هر کسی برای خداوند تواضع کند، خداوند او را بالا برد و هر کس تکبر کند خدا او را پست و خوار سازد و هر کس در زندگی میانهروی کند خدا او را روزی دهد و هر کس زیادهروی کند خدا از روزی محرومش سازد و هر کس بسیار زیاد یاد خدا باشد، خدا او را اجر و پاداش دهد.
شرح حدیث در کلام رهبری
چون ممكن است برخى اینطور فكر كنند كه عدم استفاده معصوم «علیه السلام» از بعضى نعمتها به معناى تحریم است و لذا پیامبر صلى الله علیه و آله و سلّم فرمودند: من خود نمىخورم ولى تحریم هم نمىكنم، چون نمىخواهم از همه نعم حلال استفاده نمایم. و مراد از «رفعت» هم، رفعت معنوى است گرچه ممكن است رفعت ظاهرى هم باشد ولى قدر مسلم رفعت روحى و معنوى است، یعنى اگر كسى براى خدا تواضع كند، خداوند روحاً و خُلقاً او را بالا برده و مشمول كرامات خود قرار مىدهد. همچنین قدر مسلم از «وضع»، تنزّل معنوى است، گرچه ممكن است تنزّل اجتماعى و موقعیتى هم منظور باشد.