موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

شیخ محمد بن محمدرضا قمی مشهدی دانشمندی جامع نگر، ادیبی كوشا، فقیهی پارسا، محدثی مورد اعتماد و از همه مهم تر یكی از برجسته ترین مفسّران دنیای تشیّع در اوایل قرن دوازدهم است. او كه در یكی از بهترین دوران شكوفایی تشیّع یعنی عصر صفویه زندگی می كرد، با بزرگ تر

عارفان خداشناس و سالك الی الله، تحت سرپرستى ولى الله الاعظم، واسطه فیض شده و در موارد بسیارى، دیده و شنیده شده است كه توانسته اند با یك اشاره مرض را از بدن بیماری خارج كرده و یا موجود بی جانی را به حركت وادار نمایند.

آیت الله قدوسی در جهت هدف تعالی حوزه و روحانیت به همراه شهید بهشتی مدرسه حقانی را تاسیس نمود و شاگردان بسیاری را تربیت کرد.

علامه سید جواد عاملی در اواخر عمر مباركش نیز مشغول نگارش كتاب مفتاح الكرامه بود، او در آن لحظه های آخر چنین وصیت می كند: در حالی مشغول تالیف هستم كه وهابیها به عتبات حمله می كنند و مضافا اینكه در حال مریضی و ضعف جسم می باشم . پس شما را سفارش می كنم كه در

هدف اسلام از تاكید فراوان بر بخشش و انفاق و دستگیری از درماندگان این است كه اختلافات غیر عادلانه اى كه در اثر بی عدالتی هاى اجتماعى در میان طبقه غنى و ضعیف پیدا مى شود از بین برود.

شهرت گریزی، هوی ستیزی و فروتنی از دیگر ابعاد برجسته شخصیت معنوی ایشان است

از منظر قرآن كریم و روایات معصومین(ع) ثروت و مال فراوان، فضل الهی است كه می تواند زمینه سعادت دنیوی و اخروی انسان را فراهم آورد.

سید جواد علاوه بر مقام والای علمی از نظر اخلاقی نیز قله نشین فضایل بود. چرا كه آنچه را می آموخت جامه عمل میپوشاند.

اسلام نه تنها كسب ثروت حلال را ذم و نكوهش ننموده است، بلكه تاكیدات فراوانی بر تلاش بیش از بیش برای تولید ثروت، در جهت فراهم كردن زمینه پیشرفت و آبادانی جامعه اسلامی داشته است.

تاریخ حوزه های علمیه انباشته از مجادتهایی است كه علما و بزرگان دین در سایه غیرت دینی، بر خود هموار نموده تا توانسته اند در طول سده های گذشته از گزند به شرع مقدس جلوگیری كنند.

گویند در یكی از این ملاقاتها در بین گفتگو، خطاب به فتحعلی شاه فرمود: ای شاه ! با مردم به عدالت رفتار كن زیرا كه می ترسم به موجب معاشرتی كه با تو دارم ، نظر به آیه شریفه ((و لا تركنوا الی الذین ظلموا فتمسكم النار)) مستوجب عذاب پروردگار شوم ! سلطان قاجار در

فوائد و منافع بیشمار گذشت و بخشش، موجب گردیده است كه بزرگان و رهبران دینی و مذهبی جامعه اسلامی خود در تثبیت این فضیلت در میان اقشار جامعه اسلامی پیشقدم و پیشتاز باشند.

متاسفانه و علیرغم تاكیداتی كه شرع مقدس نسبت به تولید و توزیع ثروت داشته است، در میان متدینین، رویكرد مثبتی نسبت به ثروت وجود نداشته و در بسیاری از موارد، دارایی زیاد را نشانه، ضعف تقوا و ورع انسان می دانند.

میرزای قمی در اكثر علوم اسلامی چون فقه و اصول و كلام و علم معانی و بیان و غیر آنها تالیفات و تصنیفات ارزنده و بی سابقه ای از خود به یادگار گذاشته است كه هر یك از آنها بیانگر نبوغ فكری و احاطه علمی افزون و حسن سلیقه اوست

اثرات رواج بدگمانی در جامعه به شدت خسارت آفرین و زیانبار است، زیرا فردی که به دیگران گمان بد می برد، در دل خویش از آنان هراسیده و از هم نشینی با آنان نگران است.

در روش و منش زندگانی علما بزرگ و مردم دار حوزه های علمیه نیز، توجه به ضعفا و مساكین سابقه دیرینه داشته و به یكی از سنن باارزش علما مردمی تبدیل شده است.

مامورانی به خانه اش شتافتند و خواستار پول شدند. مرجع شیعه دست به دعا برداشته ، گفت : پروردگارا،فتحعلی را با من چه كار است ، خود دفع شر او فرما! سید پس از این دعا به مسجدرفت . ماموران به انتظار نشستند تا فقیه شهر از نماز بازگشت . آنگاه دیگر بارخواسته خویش

گشاده دستی ومناظره های پیروزمندانه وی با دانشمندان مذاهب گوناگون علمای حجاز را سخت تحت تاثیرقرار داد به گونه ای كه وی را بزرگ شمردند و میخ هایی كه او برای مشخص ساختن حدودطواف بر زمین كوفته بود، بی هیچ تردیدی پذیرفتند.

افرادی كه دارای موقعیت اجتماعی بوده و سروكار بیشتری با طبقات مختلف مردم دارند، در موارد بیشتری با افراد پرخاشگر و ستیزه جو و اهانت کننده مواجه می گردند و لذا عفو اینگونه افراد می تواند موجبات تعدیل رفتاری شخص را فراهم آورده و نوعی تعادل شخصیت را به توهین

بسیاری از علما سلف، در كنار تلاش وصف ناپذیر در راه تحصیل و تدریس علم، به كسب روزی حلال از طرق كشاورزی و.... همت گماشته و روزی خود و خانواده خویش را از كد یمین و عرق جبین خویش فراهم نموده اند.