اعمال روز دوازدهم فروردین
روز دوازدهم فروردین روز جمهوری اسلامی را به یکایک شما هموطنان گرامی تبریک عرض مینماییم.
یکی از اعمالی که در بسیاری از احادیث و روایات آنرا بسیار شنیده اید بجا آوردن نماز شکر از جانب پیامبر مکرم اسلام (ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) میباشد .
امام جعفر صادق (علیه السلام) این نماز را به پیروان خوزشان آموزش داده بوده اند و کیفیت بجا آوردن نماز شکر به اینگونه است :
نماز شکر 2 رکعت است . در رکعت اول سوره مبارکه حمد خوانده میشود و بعد از خواندن سوره شریفه حمد سوره مبارکه توحید خوانده میشود و در رکعت دوم بعد از سوره مبارکه حمد سوره مبارکه توحید خوانده میشود . در رکوع رکعت اول و همچنین در سجده رکعت اول به جای سبحان ربی الاعلی و بحمده و سبحان ربی العظیم و بحمده این ذکر گفته میشود:
« الحمدلله شکرا شکرا و حمدا »
و در رکوع و سجده در رکعت دوم به جای سبحان ربی الاعلی و بحمده و سبحان ربی العظیم و بحمده این ذکر گفته میشود:
« الحمدلله الذی استجاب دعائی واعطانی مسئلتی »
این نماز را میتوانید برای هر نعمتی که خداوند متعال عنایت فرموده بجا آورید و چه نیکوست که در روز جمهوری اسلامی به یمن این روز فرخنده و به پاس این روز عزیز 2 رکعت نماز شکر را بجا آوریم .
و دعایی هم از امام سجاد در مقام شکرگزاری از خداوند مهربان در صحیفه سجادیه آمده است:
اللَّهُمَّ إِنَّ أَحَداً لَا یَبْلُغُ مِنْ شُكْرِكَ غَایَةً إِلَّا حَصَلَ عَلَیْهِ مِنْ إِحْسَانِكَ مَا یُلْزِمُهُ شُكْراً.
وَ لَا یَبْلُغُ مَبْلَغاً مِنْ طَاعَتِكَ وَ إِنِ اجْتَهَدَ إِلَّا كَانَ مُقَصِّراً دُونَ اسْتِحْقَاقِكَ بِفَضْلِكَ فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ، وَ أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ لَا یَجِبُ لِأَحَدٍ أَنْ تَغْفِرَ لَهُ بِاسْتِحْقَاقِهِ،
وَ لَا أَنْ تَرْضَى عَنْهُ بِاسْتِیجَابِهِ فَمَنْ غَفَرْتَ لَهُ فَبِطَوْلِكَ، وَ مَنْ رَضِیتَ عَنْهُ فَبِفَضْلِكَ تَشْكُرُ یَسِیرَ مَا شَكَرْتَهُ، وَ تُثِیبُ عَلَى قَلِیلِ مَا تُطَاعُ فِیهِ حَتَّى كَأَنَّ شُكْرَ عِبَادِكَ الَّذِی أَوْجَبْتَ عَلَیْهِ ثَوَابَهُمْ وَ أَعْظَمْتَ عَنْهُ جَزَاءَهُمْ أَمْرٌ مَلَكُوا اسْتِطَاعَةَ الِامْتِنَاعِ مِنْهُ دُونَكَ فَكَافَیْتَهُمْ،
أَوْ لَمْ یَكُنْ سَبَبُهُ بِیَدِكَ فَجَازَیْتَهُمْ بَلْ مَلَكْتَ یَا إِلَهِی أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَنْ یَمْلِكُوا عِبَادَتَكَ، وَ أَعْدَدْتَ ثَوَابَهُمْ قَبْلَ أَنْ یُفِیضُوا فِی طَاعَتِكَ، وَ ذَلِكَ أَنَّ سُنَّتَكَ الْإِفْضَالُ، وَ عَادَتَكَ الْإِحْسَانُ، وَ سَبِیلَكَ الْعَفْوُ
فَكُلُّ الْبَرِیَّةِ مُعْتَرِفَةٌ بِأَنَّكَ غَیْرُ ظَالِمٍ لِمَنْ عَاقَبْتَ، وَ شَاهِدَةٌ بِأَنَّكَ مُتَفَضَّلٌ عَلَى مَنْ عَافَیْتَ، وَ كُلٌّ مُقِرٌّ عَلَى نَفْسِهِ بِالتَّقْصِیرِ عَمَّا اسْتَوْجَبْتَ فَلَوْ لَا أَنَّ الشَّیْطَانَ یَخْتَدِعُهُمْ عَنْ طَاعَتِكَ مَا عَصَاكَ عَاصٍ،
وَ لَوْ لَا أَنَّهُ صَوَّرَ لَهُمُ الْبَاطِلَ فِی مِثَالِ الْحَقِّ مَا ضَلَّ عَنْ طَرِیقِكَ ضَالٌّ فَسُبْحَانَكَ مَا أَبْیَنَ كَرَمَكَ فِی مُعَامَلَةِ مَنْ أَطَاعَكَ أَوْ عَصَاكَ تَشْكُرُ لِلْمُطِیعِ مَا أَنْتَ تَوَلَّیْتَهُ لَهُ، وَ تُمْلِی لِلْعَاصِی فِیمَا تَمْلِكُ مُعَاجَلَتَهُ فِیهِ. أَعْطَیْتَ كُلًّا مِنْهُمَا مَا لَمْ یَجِبْ لَهُ،
وَ تَفَضَّلْتَ عَلَى كُلٍّ مِنْهُمَا بِمَا یَقْصُرُ عَمَلُهُ عَنْهُ. وَ لَوْ كَافَأْتَ الْمُطِیعَ عَلَى مَا أَنْتَ تَوَلَّیْتَهُ لَأَوْشَكَ أَنْ یَفْقِدَ ثَوَابَكَ، وَ أَنْ تَزُولَ عَنْهُ نِعْمَتُكَ، وَ لَكِنَّكَ بِكَرَمِكَ جَازَیْتَهُ عَلَى الْمُدَّةِ الْقَصِیرَةِ الْفَانِیَةِ بِالْمُدَّةِ الطَّوِیلَةِ الْخَالِدَةِ،
وَ عَلَى الْغَایَةِ الْقَرِیبَةِ الزَّائِلَةِ بِالْغَایَةِ الْمَدِیدَةِ الْبَاقِیَةِ. ثُمَّ لَمْ تَسُمْهُ الْقِصَاصَ فِیمَا أَكَلَ مِنْ رِزْقِكَ الَّذِی یَقْوَى بِهِ عَلَى طَاعَتِكَ، وَ لَمْ تَحْمِلْهُ عَلَى الْمُنَاقَشَاتِ فِی الْآلَاتِ الَّتِی تَسَبَّبَ بِاسْتِعْمَالِهَا إِلَى مَغْفِرَتِكَ،
وَ لَوْ فَعَلْتَ ذَلِكَ بِهِ لَذَهَبَ بِجَمِیعِ مَا كَدَحَ لَهُ وَ جُمْلَةِ مَا سَعَى فِیهِ جَزَاءً لِلصُّغْرَى مِنْ أَیَادِیكَ وَ مِنَنِكَ، وَ لَبَقِیَ رَهِیناً بَیْنَ یَدَیْكَ بِسَائِرِ نِعَمِكَ، فَمَتَى كَانَ یَسْتَحِقُّ شَیْئاً مِنْ ثَوَابِكَ لَا مَتَى هَذَا یَا إِلَهِی حَالُ مَنْ أَطَاعَكَ، وَ سَبِیلُ مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ،
فَأَمَّا الْعَاصِی أَمْرَكَ وَ الْمُوَاقِعُ نَهْیَكَ فَلَمْ تُعَاجِلْهُ بِنَقِمَتِكَ لِكَیْ یَسْتَبْدِلَ بِحَالِهِ فِی مَعْصِیَتِكَ حَالَ الْإِنَابَةِ إِلَى طَاعَتِكَ، وَ لَقَدْ كَانَ یَسْتَحِقُّ فِی أَوَّلِ مَا هَمَّ بِعِصْیَانِكَ كُلَّ مَا أَعْدَدْتَ لِجَمِیعِ خَلْقِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ.
فَجَمِیعُ مَا أَخَّرْتَ عَنْهُ مِنَ الْعَذَابِ وَ أَبْطَأْتَ بِهِ عَلَیْهِ مِنْ سَطَوَاتِ النَّقِمَةِ وَ الْعِقَابِ تَرْكٌ مِنْ حَقِّكَ، وَ رِضًى بِدُونِ وَاجِبِكَ
فَمَنْ أَكْرَمُ یَا إِلَهِی مِنْكَ، وَ مَنْ أَشْقَى مِمَّنْ هَلَكَ عَلَیْكَ لَا مَنْ فَتَبَارَكْتَ أَنْ تُوصَفَ إِلَّا بِالْإِحْسَانِ، وَ كَرُمْتَ أَنْ یُخَافَ مِنْكَ إِلَّا الْعَدْلُ، لَا یُخْشَى جَوْرُكَ عَلَى مَنْ عَصَاكَ، وَ لَا یُخَافُ إِغْفَالُكَ ثَوَابَ مَنْ أَرْضَاكَ،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِی أَمَلِی، وَ زِدْنِی مِنْ هُدَاكَ مَا أَصِلُ بِهِ إِلَى التَّوْفِیقِ فِی عَمَلِی، إِنَّكَ مَنَّانٌ كَرِیمٌ.
ترجمه:
بار خدایا،كس هنوز سپاس نعمتت را چنان كه باید به جاى نیاوردهكه نعمت دیگرش ارزانى دارى و شكرى دیگرش واجب گردانى.
بار خدایا،بنده تو،هر چه در طاعت تو كوشد به جایى نرسد واز طاعت تو،آن سان كه در خور فضل توست،قاصر آید.
بار خدایا،شكر گزارترین بندگان تو از سپاس تو عاجزاند و عبادتكنندهترین عابدان تو در عبادت خویش قاصر.
هیچ كس مستحق آن نیست كه تواش بیامرزى و آمرزش تو به پاسشایستگى او باشد،و هیچ كس مستحق آن نیست كه تو از او خشنودباشى و بحق سزاوار این خشنودى تو بود.پس هر كه را آمرزیدهاى ازانعام توست و از هر كه خشنود گشتهاى از فضل و احسان تو.
بار خدایا،در برابر اندك سپاسى جزاى فراوان دهى و در برابر اندكطاعتى ثواب بسیار،چنان كه گویى شكرگزارى بندگانتـبا آنكهدر برابر آن برایشان ثوابى مقرر داشتهاى و اجرى عظیم دادهاىچیزى است كه آنان را در برابر تو یاراى سر بر تافتن از آن بوده است كهپاداششان مىدهى،یا آنكه خود سبب آن نبودهاى كه اكنون جز ایشانعطا مىفرمایى!نه چنین استـاى خداوند منـكه زمام كار بندگانتو به دست تو بوده پیش از آنكه توان عبادتشان باشد و ثواب ایشان رامهیا كردهاى پیش از آنكه به اطاعتت روى آرند.زیرا شیوه توبخشندگى است و خوى تو نیكوكارى است و راه و آیین توبخشایندگى.
بار خدایا،همه آفریدگان معترفند كه هر كه را عقوبت كنى بر او ستمنكردهاى و همگان بر این گواهند كه هر كه را از عذاب رهایى بخشىدر حق او احسان كردهاى و همه اقرار مىكنند كه حق عبادت و شكر تورا آن چنان كه در خور آن هستى به جاى نیاوردهاند.
بار خدایا،اگر آدمیان را شیطان نفریفته و از طاعت تو باز نداشتهبود،هیچ گنهكارى جامه جان به گناه نمىآلود و اگر باطل را در چهرهحق جلوه نمىداد،هیچ گمگشتهاى راه تو گم نمىكرد.
خداوندا،منزهى تو.وه كه چه آشكار است نشان كرم تو در معامله باآن كه اطاعتت كند یا معصیت ورزد:فرمانبردار را پاداش نیكو مىدهىو حال آنكه تو خود توان فرمانبردارىاش دادهاى و كیفر گناهكار را باآنكه در موآخذتش قدرت دارى به تأخیر مىافكنى.هر دو را چیزىعنایت مىكنى كه نه سزاوار آن بودهاند و اعمالشان از احسانى كهدر حقشان روا مىدارى قاصر است.
بار خدایا،اگر آن را كه فرمانبردار توست،به مقتضاى عملشـكهتو خود بر آنش گماشتهاىـپاداش مىدادى،بیم آن بود كه ثواب تو ازدست بدهد و نعمتى كه عنایتش داشتهاى زایل گردد.ولى تو به كرمخود،در برابر اندك زمانى عبادت در این دنیاى فانى،پاداشى طولانى و جاویدان مىدهى و در برابر اعمالى زود گذر ثوابى بىپایان و بىزوالعطا مىفرمایى.فراتر از این،از بنده خود كه از روزى تو خورده استو هم بدان توان طاعتش بود عوض مطالبه نكردهاى .براى رسیدن بهآمرزش تو ابزارى به كار داشته كه تو برسر آن بر او تنگ نگرفتهاى.
بار خدایا،اگر نه چنین كرده بودى،بنده تو همه آنچه را به رنج فراهم كرده و به كوشش فرا چنگ آورده بود در برابر كمترین انعام و احسانت از دست مىداد و خود در گرو دیگر نعمتهایت در نزد تو باقى مىماند. پس در این حال چه وقت مستحق چیزى از ثواب تو مىبود؟ هیچ گاه .
اى خداى من،این حال كسى است كه تو را فرمان برده باشد و راهكسى است كه تو را عبادت كرده باشد.اما در كیفر آن كس كه در امر توعصیان ورزیده و مرتكب مناهى شده،تعجیل نكردى،باشد كه ازمعصیت تو دست بردارد و به طاعت تو باز گردد،حال آنكه در همان نخستین گناه مستحق همه عقوبتهایى بود كه براى همه آفریدگانت مهیا داشتهاى.
بار خدایا،اگر كیفر گناهان را به تأخیر افكندهاى و در خشم و انتقام وعقاب درنگ كردهاى چشم پوشى توست از حق تو،و خشنودى توست،بى آنكه چنین خشنودى بر تو لازم آمده باشد.
پس اى خداوند،چه كسى از تو كریمتر است؟چه كسى شقىتراست از آن شوربخت كه پاى در راه خلاف رضاى تو نهد و خود را بههلاكت رساند.نه،هیچ كس.بار خدایا،تو فراتر از آن هستى كه جز بهاحسانت وصف كنند و كریمتر از آن هستى كه جز به سبب دادگرى،ازتو بیمناك شوند .از جور تو بر كسى كه عصیان مىكند حیفى نیست وكسى كه به راه رضاى تو مىرود از آن بیم ندارد كه در پاداش او غفلتورزى.پس بر محمد و خاندانش درود بفرست و آنچه مرا آرزوست برمن ارزانى دار و بر هدایت من بیفزاى تا توفیق عملم نصیب گردد.
روز دوازدهم فروردینتهیه کننده : حامد عباسی
کارشناس : استاد فلاح
صدابرداری و تدوین : حامد جهانبخش
