این فروشندگان سرتان کلاه میگذارند!
اسفند که از راه میرسد همه در حال جنب و جوش هستند و برخی در حال خرید شب عید،برخی در حال خانه تکانی و البته برخی هم با قسم و آیه و دروغگویی به راحتی سر هموطنشان را کلاه میگذارند تا در این بازار پر رونق شب عید به نان و نوایی برسند!
هر چه به اواخر سال نزدیک تر میشویم خیابان های شهر بیشتر حال و هوای عید به خود میگیردو در این روزها تنها شلوغی و ازدحام جمعیت است که خودنمایی میکند .این روزها مردمی را می بینید که در مغازه ها و پاساژها و فروشگاه های شهر صبح تا شب به دنبال خریدهای شب عیدشان هستند. خیابان ها یکدفعه پر میشود از مسافر و تاکسی و متروهایی که با اخرین گنجایش شان پر میشوند.پیاده رو های شهر تبدیل میشود به بازار دستفروشانی که از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را میتوانید در آنها پیدا کنید اما اینها تنها بخشی از داستان های تکرار شونده هر سال است، داستان دیگری که این روزها زیاد با آن مواجه میشویم داستان فروشندگانی است که برای به دست آوردن یک لقمه نان حلال به راحتی آب خوردن قسم میخورند و سر مشتری را کلاه می گذارند.انگار امروزه کسب و کار هم با گذشته فرق کرده است. قدیم ها فروشنده ها به اندک سود خود راضی بودند و با مشتری مدارا می کردند، سود حلال می گرفتند و جنس نامرغوب نمی فروختند و بالاخره همه چیز با لبخند و صداقت و درستکاری در بازار انجام میشد. نه حرفی از ربا بود و نه حرفی از سودهای کلان و نه حرفی از سرهم را کلاه گذاشتن .سر ظهر که میشد مغازه دار ها چرتکه می انداختند و حساب و کتاب کارشان را میکردند و در نهایت هم به کم و زیاد روزیشان رازی بودند و خدارا شکر میکردند اما این روزها همه چیز تغییر کرده است. برخی مردم سر هم را که کلاه میگذارند هیچ!،برای فریب همدیگر و سکه شدن بازار کارشان قسم دروغ هم میخورند! و به نوعی حرام خواری میکنند منتها از نوع سرهم را کلاه گذاشتن!
درآستانه سال نو اکثر مشاغل کارشان سکه می شود امابازار لباس فروش ها و کیف و کفش فروش ها جور دیگری سکه میشود! مردم از هر چیزی که بگذرند از خرید لباس نو و کیف و کفش نمی گذرند و برخی فروشندگان هم در این بین از فرصت خریدهای مردم در ایام پایانی سال سوءاستفاده میکنند و بازار شب عید آنها را به طمع می اندازد به همین منظور برای فروش بیشتر در پشت ویترین مغازه هایشان اتکت هایی با عنوان: فروش فوق العاده یا حراج واقعی را میزنند تا مشتریان بیشتری را جذب کنند .برخی دیگر هم هستند برای کسب سود نامشروع تلاش میکنند تا با درست کردن مارک های خارجی ،جنس ایرانی را به نام کالای خارجی به مشتری بفروشند و اما برخی افراد هستند که قسم خوردن جزو لاینفک زندگیشان است. عادت کرده اند هر حرفی که میزنند قسم میخورند. اصلا قسم خوردن ورد زبانشان شده است. برخی فروشندگان هم از این نوع افراد هستند. فروشندگانی که برای فروش اجناس خود هزار جور قسم و آیه میخورند که جنس لباسش فوق العاده است، یک ذره ام آب نمی رود و یا موقع تخفیف گرفتن قسم میخورند که مثلا جنس 200 هزار تومانی را خودش 190 هزار تومان خریده است آنوقت بعد از کلی چانه زدن ، منت هم میگذارند که چون شمایید 150 تومان!، اون قسم چی بود! این تخفیف چیست! واقعا فروختن جنس و کسب درآمد انقدر ارزش دارد که بخاطرش قسم دروغ خورد و یا سر مردم را کلاه گذاشت ؟!آیا این رسم انصاف است که جنسی را با هزار رنگ و لعاب به عنوان بهترین کیفیت در شلوغی بازار به تو می دهند و وقتی آن را به خانه می آوری تازه متوجه هزار ایراد آن می شوی که دو برابر قیمت نیز به تو فروخته شده است؟! اینها درحالی است که حضرت علی (ع) در گشت زنی‌های خود در بازار کوفه بر آنها تاکید داشتند. یکی از نکاتی که حضرت در نظارت بر بازارها بر آن تأکید می‌ورزیدند، آسان گرفتن در معامله، رعایت حق و انصاف و قناعت به سود کمتر بود. حضرت در گشت زنی‌های خود در بازار کوفه می‌فرمودند:
«ای بازاریان از خدا بترسید و از او طلب خیر کنید و به واسطه آسان گرفتن در معامله با مردم، تبرک جویید و بدین وسیله به مردم نزدیک شوید و با حلم خود را زینت بخشید.»
«ای بازاریان از خدا بترسید و از او طلب خیر کنید و به واسطه آسان گرفتن در معامله با مردم، تبرک جویید و بدین وسیله به مردم نزدیک شوید و با حلم خود را زینت بخشید.»
گرچه حضرت به‌طورکلی به سهولت در خرید و فروش سخن گفتند ولی بر قناعت به سود کمتر نیز تأکید نمودند: ای بازاریان حق را بگیرید و حق دیگران را بدهید تا سالم بمانید و معاملاتی که سود کمتری برای شما دارد را رد نکنید چرا که در این صورت از سود زیاد محروم خواهید ماند همچنین آن حضرت می فرمایند: قسم خوردن در معاملات به هر صورت نامطلوب است. اگر قسم دروغ باشد حرام و اگر راست باشد مکروه و ناپسند است. حضرت می‌فرماید: از سوگند دروغ خودداری کنید. از قسم خوردن بر حذر باشید گرچه سبب فروش کالا شود، اما برکت را از بین می‌برد اما آنچیزی که متاسفانه در جامعه ما زیاد دیده میشود چیزی غیر از سخن آن حضرت است .حقیقت این است که برخی دین و ایمان خود را از دست داده اند و به جز پول و درامد زیاد به هیچ چیز دیگری فکر نمی کنند. اگر کسی ایمان واقعی نداشته باشد و به اینکه روزی ادم ها دست خدا است اعتقاد نداشته باشد اینگونه غرق در مادیات میشود که حاضراست بخاطرش به مردم دروغ بگوید،سر کسی را کلاه بگذارد،قسم بخورد و...
