IQ و تاثیر آن بر آموزش الکترونیکی (2)
در مطلب قبل به توضیحی در مورد تعریف IQ و عوامل کلیدی در گرایش فرد به استفاده از یک تکنولوژی و پذیرش آن پرداختیم.
آموزش الکترونیکی با استفاده از فناوری اطلاعات و مبتی بر ارتباطات که بستری برای تبادل تجارب افراد با یکدیگر است فرایند تحصیل را گسترش داده و از آن پشتیبانی می کند. به میزانی که فناوری پیشرفت کند و کاربران تمایل بیشتری برای استفاده از تکنولوژی های جدید مانند اینترنت داشته باشند به همان میزان استفاده از آموزش الکترونیکی فراگیر شده و تاثیر مستقیم خواد گذاشت.
آموزش الکترونیکی دارای ویژگی های خاص خود می باشد چرا که می توان گفت شبکه ای است که قادر به منتشر کردن اطلاعات بوده و از طریق تکنولوژی های ارتباطی همچون اینترنت، ماهواره و ... به توزیع اطلاعات می پردازد. در حقیقت می توان گفت توزیع آموزش الکترونیکی از طریق ICT انجام می گیرد و مهم تر از همه این که فعالیت های دانشجو محوری را گسترش داده و اتکا به خود را در فرد پرورش می دهد.
از جمله فواید آموزش الکترونیکی آن است که دانشجو محور بوده و فرد می تواند در هر مکان و زمانی در انجمن ها و کلاس های موجود شرکت کرده و با هزینه کمتر به آموزش بپردازد و همواره اطلاعات خود را به روز نگه دارد.
در جامعه امروزی بی سوادی آن نیست که کسی نتواند بخواند یا بنویسد بلکه موضوع اصلی آن است که کسی با وجود امکانات ارتباطی فراوان نتواند اطلاعات خود را به روز کرده و همواره در پی ایجاد تغییرات در زندگی و عملکرد کاری خود باشد.
به طور کلی هدف آموزش الکترونیکی آن است که فضای آموزشی را برای اقشار مختلف ایجاد کند و امکان دسترسی آسان به دوره های درسی را برای افراد فراهم آورد و با بهینه سازی مطالب آموزشی بتواند به افراد در یادگیری جدی و عمیق کمک کند.
کشورهای توسعه یافته در زمینه آموزش الکترونیکی به مرحله بالایی از پیشرفت دست یافته اند حال برای آن که آموزش الکترونیکی برای کشورهای در حال توسعه نیز پیامدهای مناسب و مثبتی داشته باشد می توان این نوع آموزش را در سه حالت اموزش الکترونیکی ( به صورت آنلاین) ، حالت مکمل ( استفاده از آموزش های سنتی به عنوان مکمل) و حالت جایگزین ( استفاده از ابزارهای کمک آموزشی) ارایه کرد.
همان طور که در قسمت قبل اشاره شد بهره هوشی یا به عبارتی IQ کاربران رابطه مستقیم و مثبتی با گرایش به آموزش الکترونیکی دارد. با توجه به ابعادی که در زمینه بهره هوشی مطرح شد می توان فرضیه ای را به صورت زیر در نظر گرفت:
خودآگاهی و خوداندیشی و همدلی و مهارت های اجتماعی هر یک به اندازه خود رابطه مستقیمی با گرایش به آموزش الکترونیکی دارند. با توجه به تحقیقات انجام شده می توان بیان داشت که خودانگیزشی و خودآگاهی به عنوان متغییرهای اصلی پیش بینی برای سنجش گرایش افراد به سمت اموزش الکترونیکی در نظر گرفته شده اند. به عبارتی می توان گفت که دو بعد خودآگاهی و خودانگیزشیمی توانند بیشترین تاثیر را بر گرایش به آموزش الکترونیکی داشته باشند.
می توان گفت در صورتی که فرد بتواند بر روی خود و روابطش با دیگران مدیریت داشته باشد به سطحی از IQ رسیده و این خود می تواند گرایشی به سمت اموزش الکترونیکی که فرد محور است را وی ایجاد کند.
به طور کلی می توان این گونه بیان کرد که IQ به عنوان یکی از ابعاد روان شناختی یک انسان می تواند تا حد زیادی بر روی این موضوع که یک پدیده یا تکنولوژی جدید تا چه حد مورد پذیرش افراد قرار خواهد گرفت، تاثیرگذار است.
برای آن که بتوان افراد را به سمت موضوعی به منظور بهره بردن از آن سوق داد می توان از راه های متداولی استفاده کرد.
به عنوان مثال در این زمینه می توان از طریق سخرانی ها، پوسترها و ... بر روی نکات مثبت آموزش الکترونیکی و یادگیری در فضای مجازی تاکید کرده و فضایی مناسب چه از بعد آموزشی و چه از بعد عاطفی وروانی برای کاربران ایجاد کنیم.
هم چنین می توان از افراد متخصص و روانشناسانی با مهارت بالا کمک گرفت تا حالت خودانگیزشی را در کاربران ایجاد کنند و بتوانند آن ها را تشویق به حرکت از محیط آموزش سنتی به محیط آموزش الکترونیکی کنند. با برگزار کردن دوره های آزمایشی مجازی برای افراد داوطلب می توان سهولت و مفید بودن این آموزش را برای سایرین نیز به نمایش گذاشت و تا حد امکان از نیروی کار جدید و ملموس به آموزش الکترونیکی به جای نیروی کار قدیمی استفاده کرد.
