وقتی خانه آرامش بخش است

فرار از خانه(3)

برای برقراری یک ارتباط خوب و پاینده و مفید با نوجوان کافی است در یابید که در سن او، معمولاً چه چیزهایی پر رنگ و چه مسائلی کم اهمیت جلوه می کند. به عنوان مثال در دوره های خاص ظاهر نوجوان برایش بسیار مهم می شود، تا جایی که ممکن است گاهی ساعتها در مقابل آیینه، مشغول مرتب کردن سر و وضع خود شود. خوب است به خاطر داشته باشید این حالات طبیعی، و مقطعی و گذرا است و نیازی به ملامت ها و اعتراضات مداوم شما نیست (البته در صورتی که به شئونات اسلامی ظاهر انسانی، خدشه ای وارد نکند).

بطور کلی بهتر است هر اظهار نظر در مورد رفتار، حرکات و مسایل نوجوان، با اعتراض و انتقاد صریح صورت پذیرد. بلکه با تشویق فرد به بازگویی نظرات و دلایلش، در ضمن یک گفت و گوی دوستانه گاه چند مرحله ای به صورت تبادل نظر تحقق یابد.

تقریباً تنها از این طریق است که می توانید محلی در خور احساسات و توقعات او برایش ایجاد کنید و به او فرصت بدهید که به خانواده و ظرفیت آنها و محیط خانه برای طرح تصمیمات و تمایلاتش اعتماد کند.

در امتداد نکات مبنی در این زمینه، به طرح توصیه های زیر می پردازیم:

1- خوب است هر از گاهی، برگزاری مفصلی را با حضور دوستانش و البته با موافقت او ترتیب دهید.

2- بر رفت و آمدها و ارتباط های گروه دوستان او، ناظری آگاه باشید و به طور محرمانه کنترل داشته باشید.

3- سعی کنید برای زمان خروج و بازگشت او به خانه، برنامه های مشخص و قاطع داشته باشید.

4- به نوجوان خود، مسئولیت های مشخص در ارتباط با خانواده محول کنید تا در ایجاد اعتماد به نفس و تثبیت جایگاه او به عنوان فردی ارزشمند برای خانواده گامی برداشته باشید.

5- دقت کنید مسئولیت های واگذار شده در حد توان ودر خور شخصیت وی باشد.

6- در مواقعی که نظرات شما و فرزندتان، متناقص و متعارض است، به تحلیل شرایط و عواقب بپردازید.

7- تحلیل شرایط باید کاملاً دوستانه و منطقی صورت پذیرد.

8- درجریان تصمیمات او، نه ناظر مطلق باشید و نه حامی مطلق، راهنما بودن مهمترین تعهد شماست.

9- در مشکلات به جای اینکه سرزنش کننده باشید سعی کنید سنگ صبور نوجوان باشید و به درک متقابل دست یابید.

10- برخی از معضلات اجتماعی روز را، خصوصاً در رابطه با افرادی که اقدام به ترک منزل نموده اند و پیامدهای آن، گاهی در حضور نوجوان مطرح کنید.

11- دور نگه داشتن فرزند از حقیقت و سختی ها هیچ تضمینی نمی دهد که هرگز با آنها مواجه نشود.

12- به جای عقب کشیدن او از جریانات اجتماعی و ... روش رفتار عاقلانه و حضور مناسب را در شرایط مختلف به او بیاموزید.

13- اگر شاهد بروز آثار افسردگی ، پرخاشگری یا استرس و حالتهای عصبی از این دست بودید حتماً پیگیری کنید.

14- حالات فوق را در اولین مقطع، درمان کنید. نگذارید مشکل ،عادت یا خصیصه به خود بگیرید.

15- در صورت لزوم حتماً به مشاوره مراجعه کنید.

16- سعی کنید همواره عوامل مشکل ساز را شناسایی و در جهت رفع آنها اقدام کنید.

17- گاهی ناسازگاری فرزندان می تواند معلول کوشش آگاهانه آنان برای جلب توجه اطرافیان باشد.

18- گوش دادن رمز ارتباط است- خوب گوش دادن را از هم دریغ نکنید.

19- خوب است که به خاطر داشته باشید که به فرموده حضرت علی (ع) : هنگام خشم، نه تصمیم ، نه تنبیه، نه دستور.

20- ضمن تقویت ابعاد معنوی در فرزندان، روش های آرامش دهی دینی را به آن ها آموزش دهید؛ از جمله ذکر و یاد خدا، توکل به خدا، اعتماد به حکمت خدا، صلوات بلند، نماز خواندن و ...

21- در برخورد با فرزند و نوجوان خود به خاطر داشته باشید که به غرور شخصیت او لطمه ای نزنید.

22- فراموش نکنید تفاوت نسیم و طوفان، در نوع برخورد است.

" مهدخت قربان عسگری- کارشناس روان شناسی عمومی "