سایت فرهنگی اطلاع رسانی تبیان در مقاله ای تحلیلی با موضوع صهیونیزم شناسی به معرفی «رآکتور هسته ای دیمونا» پرداخت.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : چهارشنبه 1393/12/20
«رآکتور هستهای دیمونا» در تبیان
سایت فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان در مقاله ای تحلیلی با موضوع صهیونیزم شناسی به معرفی «رآکتور هستهای دیمونا» پرداخت.
به گزارش روابط عمومی، بخش سیاسی موسسه فرهنگی اطلاع‌رسانی تبیان این مقاله را در راستای مطالعات انجام شده برای صهیونیزم شناسی تهیه و منتشر کرده است.
قبس زعفرانی در این مقاله می نویسد: «از زمان اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها و تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸ در آن، این رژیم برنامه‌ای هستهای را با هدف تملک سلاح‌های اتمی پیاده کرده که به واسطه آن امکان ایجاد سپری بازدارنده در برابر کشورهای عرب منطقه فراهم شود. تحقیقات نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی ساخت اولین رآکتور هستهای خود را در صحرای «نقب»، در جنوب سرزمین‌‌های اشغالی در سال ۱۹۴۹ و با کمک مستقیم فرانسه آغاز کرد، اما تنها در سال ۱۹۵۸ بود که تل‌آویو از تاسیس این رآکتور پرده برداشت و حاضر به پاسخگویی به سوالات کشورهای منطقه در این خصوص شد که از هدف این رژیم درباره ساخت این رآکتور نگران بودند. رژیم صهیونیستی هدف از تاسیس این رآکتور را آبادسازی منطقه نقب که منطقه‌ای صحرایی و بیابانی است، اعلام کرد تا به تبع آن در سال ۱۹۶۴ به صورت رسمی از فعالیت رآکتور هستهای دیمونا پرده برداشت. اطراف رآکتور هستهای دیمونا را انبوهی از درختان بلند و سر به فلک کشیده و درختچه‌ها و انواع گیاهان فرا گرفته است تا این رآکتور از دید پنهان بماند، این درحالی است که پس از این حصار طبیعی سیم‌های خاردار و ایست‌های توقف و بازرسی از رآکتور محافظت میکنند و مانع نزدیک شدن هر جنبده‌‌ای به آن میشوند تا در ادامه تجهیزات پدافند هوایی نیز به این موانع افزوده شوند و به واسطه آنها از پرواز هر شیء مشکوکی در آسمان این رآکتور جلوگیری شود. رآکتور هستهای دیمونا را باید عامل اصلی جنگ ۱۹۶۷ بشمار آورد، چون رژیم صهیونیستی مدعی بود، مصر سلاح‌های استراتژیکی بدست آورده که تهدید کننده امنیت قومی این رژیم است و توان تخریب رآکتور هستهای دیمونا را هم دارد. چون در آن زمان مصر این رآکتور را خطری استراتژیک برای امنیت ملی خود به‌ویژه صحرای سینا بشمار می‌‌آورد که در نزدیکی صحرای نقب قرار دارد. در سال ۱۹۶۸ مطبوعات رژیم صهیونیستی اظهارات «مُردخای فعنونو»، دانشمند هستهای شاغل در این رآکتور را منتشر کردند که پرده از اسرار برنامه‌های هستهای این رژیم برمی‌داشت و تاکید می‌کرد که تل آویو درصدد ساخت و تولید کلاهک‌های هسته ای و نصب آنها بر موشک‌های بالستیک یا جنگنده‌ها و حتی زیر دریایی‌‌های خویش در بندر حیفا است. اما اکنون پس از گذشت بیش از ۴۰ سال از فعالیت رآکتور هستهای دیمونا، سخنانی درباره خطرات زیست محیطی این رآکتور و بازتاب‌‌های خطرناک فعالیت آن بر مناطق همجوار به گوش می‌‌رسد که خطراتی تهدید کننده و نگران کننده‌ای برای رژیم صهیونیستی شمرده نمی‌‌شوند، چون اغلب ساکنان مناطق اطراف دیمونا را اعراب یا همان فلسطینیان بدوی و بیانگرد تشکیل می‌دهند. رژیم صهیونیستی مواد اولیه یا «اورانیوم» مورد نیاز راه اندازی این رآکتور را از کشورهایی مانند آفریقای جنوبی، آفریقای مرکزی، نیجر و آرژانتین تامین میکند، چون خود مواد مورد نیاز برای فعالیت دیمونا را در اختیار ندارد. در دیمونا هم چنین ماده‌ای به نام «پلوتونیوم» تولید میشود که تولید آن از جمله خطرناک‌ترین عملیات‌های تولید مواد هستهای در جهان است، به گونه‌ای که اطلاعات موجود تاکید میکند، تولید هر یک کیلو گرم پلوتونیوم ۱۱ لیتر مایع سمی و تششع زا تولید میکند و تولید این ماده همچنان در این رآکتور ادامه دارد و تاکنون هیچ سازمان و نهاد بین المللی نتوانسته رژیم صهیونیستی را از تولید این ماده بازدارد. خطر دیگری که رآکتور دیمونا برای منطقه و ساکنان آن در بردارد، اینکه تمام آزمایش‌های هستهای و اتمی رژیم صهیونیستی در این رآکتور انجام میشود و درحالی این رژیم منکر تملک سلاح‌های هستهای است که شواهد امر و مستندات موجود نشان می‌دهد که تل‌آویو با کمک مالی و همکاری دانشمندان هستهای آمریکا، آزمایش‌های هستهای متعددی را در این منطقه اجرا کرده است. در این ارتباط منابع فلسطینی تاکید میکنند که فلسطینیان ساکن صحرای نقب از زمین لرزه‌هایی در این مناطق سخن می‌گویند که در اثر انفجارهای هستهای رخ داده داخل این رآکتور ایجاد میشوند، درحالی که در کشورهای دیگر چنین آزمایش‌‌هایی اغلب در مناطق دور افتاده انجام میشود. همچنین باید از زباله‌های هستهای یاد کرد که رژیم صهیونیستی به صورتی خیلی ابتدایی آنها را دفع میکند، براساس اطلاعات به دست آمده، محل دفن زباله‌ها تماما در اراضی فلسطینی یا در دریاهای مناطق اطراف بوده است. کارشناسان اتفاق نظر دارند که فعالیت رآکتور هستهای دیمونا در صحرای نقب نه تنها برای کشورهای همجوار که حتی برای رژیم صهیونیستی نیز خطرناک است، چون رژیم صهیونیستی زباله‌های هستهای خود را در دریای مدیترانه دفن میکند که تهدید کننده سواحل کشورهای مصر و سوریه و لبنان است.این احتمالات رآکتور هستهای دیمونا را در معرض فاجعه هستهای قرار می‌دهد، در حالی‌که برآوردها و پیش‌بینی‌های جهانی نیز این گفته را تایید و در این خصوص مطالعات مراکز تحقیقیاتی اروپایی نشان می‌دهد که عمر مفید این رآکتور به پایان رسیده و ادامه فعالیت آن خطری جدی برای کرانه باختری و نوار غزه و همچنین مناطق مرزی اردن و مصر تشکیل می‌دهد، به‌ویژه آنکه جهت وزش باد در این منطقه ۹۰ درصد به سمت غرب است و این بدین معناست که در صورت فروپاشی و انهدام رآکتور جهت وزش باد مواد هستهای را به کشورهای همجوار منتقل کرده که فاجعه‌ای بزرگ برای کشورهای منطقه به همراه دارد، به‌ویژه اگر توجه داشته باشیم، هیچ یک از کشورهای عربی تجربه استفاده از انرژی هستهای را نداشته و به طور کامل با نحوه مقابله با خطرهای آن آشنا نیستند. در این میان پژوهش‌های صهیونیستی نیز بر وجود این خطرات بر کشورهای همجوار تاکید میکنند، به‌عنوان مثال «آونر وینگوش»، پژوهشگر دانشکده بن گورین طی پژوهشی ثابت کرد که فعالیت‌‌های هستهای رآکتور دیمونا، مواد تششع‌زایی مانند اورانیوم و گاز «رادون» تولید میکند که قابلیت نفوذ به اردن و صحرای سینا را دارد. وی در پژوهش خود تاکید کرده که آزمایش‌های صورت گرفته در آب‌های زیر زمینی مناطق مرزی اردن و صحرای سینا نشان می‌دهد، میزان رادیوم موجود در آب‌های این منطقه ۱۰ برابر بیشتر از میانگین طبیعی آن است.»
متن کامل این مقاله در اینجا قابل مشاهده است.
