موسسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

سعادت هر كس در گرو اعمال اوست. ادّعا و شعار كارساز نیست. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»

چون مشركان مكّه، كعبه را به بتخانه تبدیل كرده بودند، پیامبر اكرم و مسلمانان، سیزده سالى را كه بعد از بعثت در مكّه بودند، به سوى كعبه نماز نمیخواندند، تا مبادا گمان شود كه آنان به بت‏ها احترام میگذارند.

سری تکان دادن برای واقعیت ها و شعر خوانی با اسلحه و قداره کشی و قمه در دست گرفتن و نظم عمومی را بر هم زدن و مردم زیر گرفتن پارادوکس عجیبی است و چهره سازی از دراویش و بعد چهره آرائی آنها خلاف مسلک گوشه نشینی است.

اهل كتاب و یهود با آنكه حقّانیّت این تغییر را مى‏دانستند و قبلاً در كتاب‏هایشان خوانده بودند كه پیامبر اسلام به سوى دو قبله نماز مى ‏گزارد، امّا این حقیقت را كتمان نموده و یا با القاى شبهات و سؤالات، نقش تخریبى ایفا مى‏ كردند و خداوند با جمله‏ ى «و ما اللّه بغافل عمّا یعملون» آنان را تهدید مى‏ نماید.

حتّى درباره‏ ى دشمنان، انصاف را مراعات كنیم. قرآن، كتمان را به همه‏ ى اهل‏ كتاب نسبت نمی‏دهد. «فریقاً منهم لیكتمون»

به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، باید در كارهاى خیر از دیگران سبقت گرفت. «فاستبقوا الخیرات»

قبله عامل وحدت مسلمانان است. اگر از فراز كره‏ى زمین بر مسلمانان نظر كنیم، مى‏بینیم آنان هر روز پنج بار با نظم و ترتیب خاصّ، به سوى قبله توجّه مى‏كنند.

صبر و نماز، وسیله‏ى جلب حمایت‏ هاى الهى هستند. «استعینوا بالصبر والصلوة انّ اللّه مع الصابرین»

آموزش دین، محور اصلى است و آموزش‏هاى دیگر، در مراحل بعد از آن است. ابتدا «یعلّمكم الكتاب و الحكمة» و پس از آن «یعلّمكم ما لم‏تكونوا تعلمون».

گاهى كم شدن مال و محصولات یا پیدا شدن خوف و ترس و سایر مشكلات، به خاطر آزمایش الهى است، ولى در بعضى اوقات، این امور كیفر اعمال خود انسان‏هاست.

این برخوردها، نشانه‏ى معرفت هر كس نسبت به فلسفه‏ى مصایب و سختى‏هاست. همانگونه كه كودك، از خوردن پیاز تند، بى‏تابى مى‏كند و نوجوان تحمّل مى‏كند، ولى بزرگسال پول مى‏دهد تا پیاز خریده و بخورد.

كتمان حقّ، بزرگترین گناهان است؛ چون مانع هدایت مردم و باقى ماندن نسل‏ها در گمراهى است. «یلعنهم اللَّه».

خداوند، امكان توبه و بازگشت را براى خطاكاران، در هر شرایطى فراهم نموده است. «یلعنهم اللّه... الاّ الّذین تابوا»

شناخت طبیعت، یكى از راه هاى خداشناسى است كه شناخت او، قدرت، حكمت و یكتایى او را در بر دارد. «الهكم اله واحد... فى خلق السموات... لایات»

اصرار بر كفر و در حال كفر مردن، دورى ابدى انسان را از رحمت الهى به دنبال دارد. «ماتوا و هم كفّار... علیهم لعنة اللّه»

در این آیه مى ‏خوانیم كه پیروان كفر نیز از حمایت‏ها و عشق ورزی‌هاى خود نسبت به رهبرانشان به شدّت پشیمان مى‏شوند، ولى دیگر كار از كار گذشته و تنها حسرتى است كه در دل دارند و با زبان مى ‏گویند: اگر ما بار دیگر برگردیم، هرگز دنباله ‏رو آنها نخواهیم بود.

این نوشتار، ترجمه رساله ای است با عنوان: «النظرة الخاطفة فی الاجتهاد» اثر ارزشمند فقیه معاصر و یکی از مراجع تقلید مقیم نجف اشرف، حضرت آیة الله محمد اسحاق فیاض پیرامون مسئله اجتهاد.

حدیث یکی از دو منبع علوم اسلامی است که از آن به «سنت » یاد می شود. «علم الحدیث » علمی است که به وسیله آن قول و فعل و تقریر معصوم شناخته می شود.

مسئولیت حوزه‌های علمیه همیشه بسیار سنگین و بزرگ بوده است. از عصر غیبت کبری، بلکه از اعصار پیش از آن، وظایفی بر عهده محدثین و ناقلین اخبار و حاملان آثار اهل‌بیت‌ علیهم‌السلام بوده است، این‌ها وظایفی است که هر کدام در رشته‌های مختلف نقش اساسی دارد.

پیرامون شخصیت جامع الأطراف و وسیع الأبعاد حضرت زهرا‌ علیها‌السلام آن‌چه گفته‌اند و نوشته‌اند و باز هم گویندگان و نویسندگان بگویند و بنویسند، به پایان بیان مقامات و درجات و فضایل حضرت نمی‌رسند؛