سوره ی انعام - آیات 118 الی 124
از حد نگذرید
خوردن گوشت حیواناتى كه هنگام ذبح، نام خدا بر آنان برده نشود، حرام است. هم چنین گوشت خوك و گوشت حیوانى كه مرده باشد، حرام است؛ مگر این كه انسان در شرایط خاصى باشد، یا به چیز دیگرى دسترسى نداشته باشد و مجبور باشد براى زنده ماندن از این گوشتها بخورد. البته در این صورت باید فقط به اندازه‌ی رفع نیاز خود بخورد و زیادهروى نكند. در قرآن چنین مىخوانیم:
پس اگر به آیات او ایمان دارید، از آنچه نام خدا بر آن برده شده بخورید؛ و شما را چه شده است كه از آنچه نام خدا بر آن برده شده نمىخورید؟ و به یقین آنچه بر شما حرام شده، برایتان به روشنی بیان شد به جز آن چه به آن ناچار شوید، و به راستى بسیارى بدون علم با هوسهاى خود گمراه مىكنند. به درستى كه پروردگارت به تجاوزگران، داناتر است؛ و گناه آشكار و پنهان را رها كنید. به راستى آنان كه گناه مىكنند، به زودى براى آنچه انجام دادهاند، كیفر مىشوند.
آیات 118 الى 120
نخورید، حرام است
مشركان در مورد خوردن گوشت حیوانات مرده، با مسلمانان مجادله مىكردند. آنان براى این كه مسلمانان سادهدل را فریب دهند، مىگفتند: »چگونه گوشت حیواناتى كه خودمان مىكشیم، حلال است، اما گوشت حیواناتى كه خدا مىكشد حرام است.« آنها نمىدانستند حیوانى كه مىمیرد، معمولاً بیمار است و گوشتش میكروب آن بیمارى را دارد. حیوانى كه مرده، چون سرش را نبریدهاند، خونِ كثیف لابهلاى گوشتش مىماند و فاسد مىشود و گوشت را آلوده مىكند. خوردن گوشت حیوانى كه با شرایط خاص ذبح نمىشود، مشكلات جسمى و روحى در انسان ایجاد مىكند، و خداوند مهربان مسلمانان را از این كار نهى مىفرماید:
و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده نخورید و البته آن نافرمانى است، و به راستى شیاطین به دوستان خود الهام مىكنند كه با شما مجادله كنند، و اگر از آنان اطاعت كنید، به یقین مشرك خواهید بود.
آیه‌ی 121
در تاریكى باقى مىمانند
وقتى پیامبر اكرم(ص)، پیامبرى خود را اعلام كرد و مردم را به خداپرستى دعوت نمود، عدهاى به او ایمان آوردند و براى پشتیبانى از ایشان و دین اسلام شجاعت و رشادت زیادى از خود نشان دادند، با تمام قدرت با دشمنان جنگیدند و مسلمانان را یارى كردند. اما بعضى از آنان، با این كه با پیامبر(ص) نسبت نزدیك داشتند و او را خوب مىشناختند و یقین داشتند كه هرگز دروغ نمىگوید، به او ایمان نیاوردند. این افراد از قدرت و ثروت خود علیه اسلام سوءِ استفاده كردند و در تاریكى كفر و گمراهى باقى ماندند. خداوند مهربان مىفرماید:
آیا كسى كه مرده بود، پس او را زنده كردیم و براى او نورى قرار دادیم كه با آن در میان مردم راه برود، مانند كسى است كه انگار در تاریكىهایى است كه از آن خارج شدنى نیست؟ این چنین براى كافران آنچه انجام مىدهند، آراسته شده است. و این چنین در هر شهرى گناهكاران بزرگش را قرار مىدهیم تا در آن نیرنگ كنند، و نیرنگ نمىزنند جز به خودشان و نمىفهمند.
آیات 122 و 123
چه كسى شایستهتر است؟
بعضى از كافران و مشركان از روى حسادت و بعضى نیز براى تمسخر، ادعا مىكردند كه مگر ما چه چیز از پیامبر كم داریم؟! ما به خداوند ایمان نمىآوریم، مگر آنچه به پیامبران خدا داده شده، به ما هم داده شود. یكى از بزرگان معروف بتپرستان، به نام ولید بن مغیره به پیامبر(ص) مىگفت: «اگر پیامبرى راست باشد، من براى این مقام شایستهترم، زیرا هم از تو بزرگترم و هم ثروتم بیشتر است.» خداوند به این ادعاهاى پوچ پاسخ مىدهد:
و هنگامى كه نشانهاى برایشان بیاید، مىگویند هرگز ایمان نمىآوریم، مگر آن كه مانند آنچه به پیامبران خدا داده شده، به ما هم داده شود. خداوند بهتر مىداند كه رسالتش را كجا قرار دهد. به زودى كسانى كه گناه كردند، به سبب آن كه نیرنگ مىكردند، درپیشگاه خدا، خوارى و عذاب شدید خواهند دید.
آیه‌ی 124
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء هشتم - آیات 111 الی 117 سوره‌ی انعام
