رشوه حرام است
دین اسلام به مسلمانان اجازه نمىدهد كه اموال دیگران را به ناحق بگیرند یا از راه نادرست، مالى به دست آورند. براى مثال، مسلمانان نباید براى به دست آوردن اموال مردم به قاضی ها رشوه دهند؛ كه با این عمل، دو گناهِ بزرگ مرتكب مىشوند: اول خوردن حق دیگران و دوم رشوه دادن.
حضرت رسول اكرم(ص) در حدیثى مىفرماید:
«خداوند، رشوه گیرنده و رشوه دهنده و آن كس را كه واسطه‌ی میان آن دو نفر است از رحمت خود دور گرداند.»
در نهجالبلاغه، در داستان هدیه آوردن «اشعث بن قیس» مىخوانیم كه او براى پیروزى بر طرف دعواى خود، در محكمه على(ع) متوسل به رشوه شد و شبانه ظرفى پر از حلواى لذیذ به در خانه على(ع) برد و نام آن را هدیه گذاشت. على(ع) برآشفت و فرمود:
«سوگواران بر عزایت اشك بریزند. آیا با این عنوان آمدهاى كه مرا فریب دهى و از آیین حق بازدارى؟ به خدا سوگند، اگرهفت اقلیم را با آنچه در زیر آسمانهاى آنهاست، به من بدهند كه پوست جوى را از دهان مورچهاى به ظلم بگیرم، هرگز نخواهم كرد. دنیاى شما از برگ جویدهاى در دهان ملخ، براى من كم ارزشتر است. على را با نعمتهاى فانى و لذتهاى زودگذر چه كار؟!»
و خداوند عادل مىفرماید:
و اموال یكدیگر را در میان خودتان به ناحق نخورید و آن را به قاضی ها ندهید تا قسمتى از اموال مردم را به گناه بخورید، در حالى كه خودتان مىدانید.
آیه‌ی 188
آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء دوم قرآن، آیات 142 الی 252 سوره ی بقره
