تنها درمان درد افسردگی!
یأس موقعی برای انسان پیش میآید كه یا كاری كرده و فایدهای از آن نبرده، یا میخواهد كاری بكند منتهی از نتیجهگرفتن آن مطمئن نباشد. كل دنیا از آن جهت كه دنی است یک نحوه پوچی به همراه دارد، چون ماندنی نیست. پس كسی كه مقصدش دنیا - یعنی غیر خدا- شود حتماً مأیوس میشود.
حال نتیجهی یأس چیست؟
گفت: من به هر جمعیتی نالان شدم جفت بد حالان و خوش حالان شدم.
هر روز، به كاری، و هر دم، به دری است! چون مأیوس است و میخواهد از یأس بیرون آید، همین طور میدود، درست مثل كسی كه تشنه است و در وسط بیابان قرار گرفته است، به دنبال آب به این طرف و آن طرف میدود. لحظهای قرار ندارد، اما به آن نمیرسد. نه میتواند ندود، نه مطمئن است آنجا كه میدود آب هست. در یک حالت تردید بهسر میبرد. گفت:
دور میبینی سراب و میدوی عاشق آن بینش خود میشوی
با خیالات خود زندگی میکند و وقتی خواست با آنها ارتباط واقعی پیدا کند میبیند هیچچیز نبود.
گوید او چندان كه افزون میدوی از مراد دل جداتر میشوی
آنچه تو گنجش توهّم کردهای از توهّم گنج را گم کردهای
با خیالات خود زندگی میكند و وقتی خواست با جدیت با آنها ارتباط برقرار كند میبیند هیچ چیز نبود. یا شخصی كه با جدیت و تلاش فراوان تمام فکر خود را متمرکز میکند تا مدرک دانشگاهی درجه بالایی کسب کند، اما در یک بازخوانی مجدد، درمییابد به آنچه میخواسته، نرسیده است. حالا یك باغ میخرد تا روزهای تعطیل، برای تفریح به آنجا برود. در واقع او با آن مدرک درجة بالا نتوانسته است یأس «خود» را برطرف كند و به آرامش برسد. وقتی هم كه باغ را خرید مدتی با آن خوش است اما دوباره میبیند كه ناآرام است. باغ را میفروشد و به یکی از شهرهای توریستی مهم دنیا میرود، جایی كه بتواند خوش بگذراند، و باز خود را با یأس و پوچی روبهرو میبیند.
علت اینكه او هر لحظه به كاری است و هر لحظه یک تصمیمی میگیرد، به خاطر این است كه میخواهد از راهی غیر از راه حقیقی، از یأسِ خود فرار كند. آنچه را دارد كافی نمیداند و با آن آرام نیست و قرار و اعتمادی در «خود»ش حس نمیكند و آنچه را هم که ندارد، نمیداند که چیست، فکر میکند پول و مقام ندارد و لذا با دلبستن به امثال پول و مقام میخواهد آرامش مورد نیاز روحش را تأمین کند ولی چیزی نمیگذرد که میبیند روز از نو، روزی از نو، باز همان یأس و همان احساس پوچی. همه این نمونهها به ما میگوید دل بستن به غیر خدا برابر است با مأیوسشدن.
امید یک عمل است. اگر فقط یک جرقه از آن در روحمان وجود داشته باشد، خیلی زود ایمان، صدایمان میکند، که پایمان را بیرون گذاشته و کاری برای ناامیدی مان بکنیم
چرا نا امیدی؟!
ما آدم ها هر روز با مشکلات زیادی روبهرو میشو یم. در این زمانی که مشکلات اقتصادی و .... وجود دارد، باید به ایمانمان تکیه کنیم و بدانیم که خداوند بزرگتر از آن سختی هایی است که برایمان پیش می آید.
امید، اعتمادی است که همه ما دوست داریم داشته باشیم.
خداوند از روزهای سختی که برایمان بوجود می آید برای بیرون کشیدن ما از افسردگی و ناامیدی و قوی کردن ما استفاده میکند.
امید یک عمل است. اگر فقط یک جرقه از آن در روحمان وجود داشته باشد، خیلی زود ایمان، صدایمان میکند، که پایمان را بیرون گذاشته و کاری برای ناامیدی مان بکنیم.
خداوند در هر کدام از ما قوه درک و بصیرت قرار داده است. قدرتی درون ما قرار داده که باعث میشود بتوانیم در برابر سختیها بایستیم.
استاد سخن سعدی می گوید:
خدا گر ز حکمت ببندد دری ز رحمت گشاید در دیگری
علت اینكه او هر لحظه به كاری است و هر لحظه یک تصمیمی میگیرد، به خاطر این است كه میخواهد از راهی غیر از راه حقیقی، از یأسِ خود فرار كند. آنچه را دارد كافی نمیداند و با آن آرام نیست و قرار و اعتمادی در «خود»ش حس نمیكند و آنچه را هم که ندارد، نمیداند که چیست، فکر میکند پول و مقام ندارد و لذا با دلبستن به امثال پول و مقام میخواهد آرامش مورد نیاز روحش را تأمین کند ولی چیزی نمیگذرد که میبیند روز از نو، روزی از نو
و چه زیباتر
در آیات 5 و 6 سوره 94"الشرح "می خوانیم.
فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (5) پس [بدان كه] با دشوارى آسانى است.
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا (6) آرى با دشوارى آسانى است.
زمانیکه خداوند به این زیبایی وعده می دهد.
پس چرا ناامیدی؟
امیدمان را از دست ندهیم. احساس ناامیدی کردن درد بزرگتری است، تا قدم بیرون گذاشتن و با کمک ایمان به خدا کاری برای تغییر شرایط انجام دادن.
خدا بزرگ است و ما را برای هدفی مهم خلق کرده است.
این طور به آن نگاه کنیم.
احساس ناامیدی کردن فقط ما را عقب میاندازد و در هم میشکند.
پس بایستیم، به بالا نگاه کنیم و در دریای ناامیدی غرق نشویم.
خدا بزرگ است و همه اوقات او تنها کسی است که میتوانید در زمان سختیها برای کمک به سراغش برویم.
فرآوری: محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع:
پاتوق بچه شیعه ها برگرفته از کتاب آشتی با خدا از طریق آشتی با خود راستین
وبلاگ ندای فضیلت