مهم ترین دلیل برای بر پا کردن عزای حسینی
امام حسین«سلام الله علیه» به کربلا آمدند و به واسطه شهادت، موجی ایجاد کردند و موج خیلی بالا بود. اسارت زینب مظلومه این موج را سرتاسری کرد. یعنی آمدن به کوفه و آن خطبههای حضرت زینب و آن مجلس ابن زیاد و آمدن به شام و جلسه یزید و گفتن «ثکلتک امّک» و آن خطبه امام سجاد در مسجد شام و به عبارت دیگر موج دوّم به دنبال موج اوّل بود. این موج سرتاسری شد.
حکومت چهل ساله بنی امیه نابود شد. یعنی یزید بیشتر از دو سال دیگر حکومت نکرد و همه همّ و غم معاویه این بود که بعد از خودش یزید و یزیدیان و بنی امیه حکومت کنند، اما نشد. آن خون ابیعبدالله الحسین و آن اسارت زینب، ریشه بنی امیه را کند به اندازهای که پسر یزید به نام معاویه، آدم خوبی بود، اما علی کل حال این گونه حرفها دلیل بر اینست که زمینه هست. بعد از اینکه یزید مُرد و پسر یزید را خلیفه کردند، برای نماز آمد و بعد از نماز منبر رفت و درحالی که همه جمع هستند، برای اینکه به او تبریک بگویند و زحمات چهل ساله معاویه را زنده کنند. اما این آقا با کمال شهامت گفت: خدا لعنت کند معاویه را، خدا لعنت کند پدرم را که چه جنایتها و خیانتها کردند و امام حسین را کشتند. من کجا و خلافت کجا و خلافت رسول الله الان از امام سجاد است. زمینه بود که توانست این طور حرف بزند و این هم رسوایی روی رسوایی و شکست روی شکست شد و بالاخره پائین آمدن از منبر یعنی شکست بنی امیه. آنگاه بنی امیه نابود شد و بعد مروانیان یعنی مردم نامرد و دنیاپرست جمع شدند و به جای اینکه حرف پسر یزید را بشنوند و امام سجاد را در مدینه خلیفه کنند، مروان بن حکم را که از اطرافیان معاویه بود، خلیفه کردند. مروانیان خیلی ظلم کردند و خیلی آدم کشتند و همه کشت و کشتار برای این بود که این تشیعی که گل کرده بود، نابود شود، اما نشد و بالاخره بنی امیه نابود و تشیع روی کار آمد، در اثر شهادت امام حسین و اسارت حضرت زینب.
و اما یک چیز باقی ماند و اینکه اگر این موج ادامه پیدا نکند و موج سوم تا روز قیامت و ظهور امام زمان نباشد، دشمن این تشیع را نابود میکند. آنگاه بالاتر از گفتار پیغمبر و بالاتر از غدیرخم که بالاخره سقیفه بنی ساعده تشکیل میشود و تشیّع نابود میشود. لذا پیغمبر اکرم یک برنامهریزی کردند و امام حسن و مخصوصاً امام صادق و امام باقر، برنامهریزی کردند و برنامهریزی، عزاداری بود. گفتند این عزاداریها باید زنده بماند؛ خیلی هم ثواب بار بر آن کردند. این عزاداریها به اندازهای ثواب دارد که شما نمیتوانید هیچ عبادتی را در تشیّع پیدا کنید که به اندازه عزاداری برای امام حسین«سلام الله علیه» و برای قضیه کربلا باشد. لاأقل در روایات ما اگر هیچ نباشد، شفاعت اهل بیت و حضرت زهرا هست.
چرا این قدر برای عزاداریها ثواب هست و چرا اینقدر سفارش شده و چرا اینقدر اصرار از ائمه طاهرین هست و مخصوصاً کسی که مکتب تشیع را فرهنگدار کرد، یعنی امام باقر و امام صادق! درحالی که خودشان جلسه روضه میگرفتند و زنها این طرف پرده و مردها آن طرف پرده و مداح روضه میخواند و بلند بلند گریه میکردند. ولو در خفقان عجیبی بودند، اما امام باقر و امام صادق به مداح اصرار میکردند که زیادتر بخوان. هم پول میدادند و هم تشویق میکردند و هم وعده بهشت میدادند.
و این روضه خوانیها و عزاداریها و مصائب را زنده کردند که الحمدلله جا باز کرد و الحمدلله الان در تشیع چیزی که جا باز کرده، این روضه خوانی و عزاداری است: «مَنْ بَكی عَلیَ الحُسَیْنِ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّهُ»[ ر.ک: اللهوف، ص 10؛ کامل الزیارات، ص 104]
اگر اشک داری، اشک بریز و اگر اشک نداری، خود را شبیه گریهکنندگان درآور و در جلسه شرکت کن و اگر میتوانی خود بخوان و دیگران گریه کنند و روی این سفارش شده و الحمدلله کتابهایی نیز نوشته شده است. لذا این موج سوم است و این ثوابها برای اینست که امام حسین و زینب مظلومه چقدر ثواب برد؟! این عزاداریها هم همان مقدار ثواب دارد و یعنی زنده کردن تشیع، و اینها تا روز قیامت باید باشد.
اینها چیزهائی جزئی در توسلها و عزاداریهاست و الاّ الان تشیع زنده به این عزاداریهاست. الان دنیا دشمن ماست و سببش اینست که ما زیر بار ظلم نمیرویم. استکبار جهانی میگوید: باید مثل سابق نفت را به من بدهی و نوکر صددرصد من بشوی تا کاری با تو نداشته باشم.
اما امام حسین(سلام الله علیه) میگوید نه. لذا ما خیلی دشمن داریم، اما این دهه محرم و این عزاداریها و روضهها ما را زنده نگاه داشته است. لذا دو تقاضا از همه داریم: یکی اینکه لاأقل در دهه محرم و یا در محرم و صفر، یک مرتبه در این عزاداریها شرکت کنید. از امام حسین(سلام الله علیه) بخواهید حالی پیدا کنید و اشکی بیاید و آن اشک خیلی اثر دارد و این اشک سرطانها را شفا میدهد، کورها را شفا میدهد، دردهای بی درمان و حوائج بالا را دوا میکند، مخصوصاً در دهه محرم.
از همه شما تقاضا دارم در این دهه محرم به این عزاداریها خیلی اهمیت دهید. در یک روضه شرکت کنید و روضه خوان، روضه بخواند و شما گریه کنید. این در سال شما هم تأثیر دارد و خدا یک سال خوش و خرمی برایتان مقدر میکند. از امام حسین(سلام الله علیه) جداً بخواهید، آنگاه امام حسین(سلام الله علیه) درست میکند. شب اول قبرتان نیز درست میشود.
مطلب دیگر اینکه مواظب باشید خرافات در عزاداریها نباشد. اگر خرافات و گناه و چیزی که مراجع نمیپسندند، در این عزاداریها بیاید، آلوده میشود. مثل اینکه شما غذایی بپزید و این غذا خیلی از نظر کیفیت و کمیت بالا باشد، اما یک دیوانه بیاید و یک آب دهان در این غذا بیندازد، آنگاه هیچ کس غذا را نمیخورد. خرافاتها در عزاداریها هم خیلی بد است. ببینید که مراجع تقلید در عزاداریها چه میخواهند! ببینید ائمه طاهرین(سلام الله علیهم) چطور عزاداری میکردند. همان طرز عزاداری امام باقر و امام صادق(سلام الله علیهما) باشد و همان طرز روضهخواندن در منزل مراجع باشد و اما خرافات نباشد. این قطعاً هم برای دنیایتان و هم برای آخرتتان تأثیر دارد.
فرآوری: محمدی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان
منبع : سلسه دروس اخلاقی آیت الله مظاهری
سایت پرسمان
مطالب مرتبط:
5 فایده مهم عزاداری برای امام حسین علیه السلام