تبیان، دستیار زندگی
در زمانی که دشمن بر سپاهیان اسلام حمله¬ور می¬گردد و رزمندگان با تمامی قوا در مقابل آنان می-ایستند و افرادی مجروح شده و نیازمند مراقبت می¬باشند گروهی دیگر از جان بر کفان به میدان نبرد پای می¬گذارند و نه برای جنگ با دشمن بلکه برای پرستاری از مجروحین و حفظ ر
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

پرستاران عاشورا

حضرت زینب

مراقبت از بیماران جایگاه بسیار بالایی در آیین مقدس اسلام دارد و تأکیدات فراوانی بر انجام این امر مهم در بیانات رهبران واقعی دین دیده می شود. از آن جمله می توان به این فرمایش رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) اشاره نمود که فرموده اند: «هر كس انسانی را كه ناتوانی جسمی دارد، یاری كند، خداوند او را در كارهایش یاری ‏می‏دهد و در قیامت فرشتگانی را می‏گمارد تا او را در پیمودن مسیر هولناك قیامت و عبور از گودال‎های آتش و بر عبور از صراط به سوی ‏بهشت ‏با سلامت و امنیت كامل یاری دهند».

ایشان در مقامی دیگر می فرمایند: «كسی كه برای ‏رفع نیازهای بیماری تلاش كند خواه آن نیاز برآورده شود یا نشود، همانند روزی كه از مادر متولد شده است از گناهان پاك می‏گردد».

پرستاری در میدان کارزار

بی شک ارزش این کار در هنگامه نبرد با دشمنان دین خدا دو چندان خواهد شد. در زمانی که دشمن بر سپاهیان اسلام حمله ور می گردد و رزمندگان با تمامی قوا در مقابل آنان می ایستند و افرادی مجروح شده و نیازمند مراقبت می باشند گروهی دیگر از جان بر کفان به میدان نبرد پای می گذارند و نه برای جنگ با دشمن بلکه برای پرستاری از مجروحین و حفظ روحیه سپاهیان بدون هیچ سستی تلاش می کنند و زنان در این عرصه نقشی اساسی بر عهده دارند.

زنانِ شیردل

در عصر نبی مکرم اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) زنان نیز چون مردان در جهت اصلاح امور دین و حفظ کیان مسلمین تلاش هایی انجام داده و وظایفی را به عهده داشتند که از آن جمله می توان به پرستاری از مجروحین میدان کارزار و تهیه غذا و سلاح برای رزمندگان اشاره نمود.

اقوال فراوانی در این زمینه در کتب تاریخی و روایی می توان یافت. نام شماری از این زنان در کتاب ها آورده شده است که از آن جمله می توان به «أم عطیه» اشاره نمود که همراه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در هفت غزوه شرکت کرده است و وظیفه پختن غذا، مداوای مجروحین و حمل مریضان را بر عهده داشته است:

«غَزَوتُ مَعَ رَسولِ اللهِ(صلی الله علیه و آله و سلم) سَبعَ غَزَواتٍ أَخلُفُهُم فی رِحالِهِم. فَاصنَعُ لَهُم الطَّعامَ وَ أُدَاوِی الجَرحَی وَ أَقوَمُ عَلَیَ المَرضَی».

زنانی که همراه سید الشهدا(علیه السلام) وارد دشت کربلا شده بودند علاوه بر صبر و بردباری بر از دست دادن عزیزان و تحمل فشارهای دشمنان وظیفه سنگین دیگری را نیز بر عهده داشتند و آن مراقبت از مجروحین و بیمارانی بود که در این محشر همراهشان بودند

زنانی که همراه سید الشهدا(علیه السلام) وارد دشت کربلا شده بودند علاوه بر صبر و بردباری بر از دست دادن عزیزان و تحمل فشارهای دشمنان وظیفه سنگین دیگری را نیز بر عهده داشتند و آن مراقبت از مجروحین و بیمارانی بود که در این محشر همراهشان بودند.

«همراه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در هفت غزوه شرکت نمودم و در سفرهایشان پشت سر آنان بودم. پس برایشان غذا می پختم و به مراقبت از مجروحین و حمل مریضان مشغول بودم».

پرستاریِ روحی از بیمار

پرستاری کردن از بیماران تنها در بُعد جسمانی خلاصه نمی شود بلکه روحیه دادن به مریض و امید بخشیدن به وی وظیفه مهم پرستاران می باشد. رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره فرموده اند: «هر گاه بر بیمار وارد شدید، او را به سلامت و طول عمر امیدوار سازید، گرچه این امیدوار ساختن در قضا و قدر موثر نیست ولی بیمار را دلخوش می‏سازد و باعث آرامش وی می‏گردد».

حضرت زینب کبری (س) نے حضرت امام سجاد (ع) کی حفاظت کی

وظیفه ای سنگین در معرکه ای شگرف

در ایامی که به سوگواری برای حضرت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) اختصاص دارد یکی از ابعاد مهمی که در این واقعه باید بدان اشاره نمود وظیفه پرستاران در این معرکه می باشد. زنانی که همراه سید الشهدا(علیه السلام) وارد دشت کربلا شده بودند علاوه بر صبر و بردباری بر از دست دادن عزیزان و تحمل فشارهای دشمنان، وظیفه سنگین دیگری را نیز بر عهده داشتند و آن مراقبت از مجروحین و بیمارانی بود که در این محشر همراهشان بودند.

کودکان به دلیل نبودن آب و مردان به دلیل جنگ با دشمن نیاز به مراقبت داشتند. آنان به مراقبت از مجروحانی می پرداختند که امیدی به بازگشتشان نبود. سربازانی که زخم هایی کاری از دشمن بر وجودشان خورده بود و جز التیام دردهایشان کاری دیگر نمی توانستند برایشان انجام دهند. اصحابی که دقایقی با بهشت فاصله داشتند. در سوی دیگر کودکانی بودند که داغ پدر، برادر، عمو، دایی و دیگر اقوام را در دل داشته و تشنگی را در جان تحمل می کردند. حفظ روحیه این کودکان و حفاظت از جان آنان وظیفه ای سنگین بر دوش زنان گزارده بود و نقش حضرت زینب(سلام الله علیها) به عنوان الگوی بانوان در آن میدان بسیار چشم گیر است.

در زمانی که دشمن بر سپاهیان اسلام حمله ور می گردد و رزمندگان با تمامی قوا در مقابل آنان می ایستند و افرادی مجروح شده و نیازمند مراقبت می باشند گروهی دیگر از جان بر کفان به میدان نبرد پای می گذارند و نه برای جنگ با دشمن بلکه برای پرستاری از مجروحین و حفظ روحیه سپاهیان بدون هیچ سستی تلاش می-کنند و زنان در این عرصه نقشی اساسی بر عهده دارند

درسی برای همیشه ی تاریخ

در این میان حفاظت از جان امام بعدی از اهم وظایف به شمار می رفت. بر اساس روایات رسیده، حضرت سید الساجدین(علیه السلام) در صحرای کربلا دچار بیماری ای طاقت فرسا می شوند که ایشان را از شرکت در میدان نبرد بازمی دارد. شدت بیماری به حدی بود که ایشان حتی توان ایستادن بر روی دو پای خویش و حمل شمشیر را نداشتند.

امام حسین(علیه السلام) حفظ جان ایشان را از اهم واجبات دانسته و خواهر خویش را بر مراقبت از فرزند و جانشین خود فرا می خواندند و می فرمودند: «ای زینب، و ای ام کلثوم و ای سکینه و ای رقیّه و ای فاطمه، سخن مرا بشنوید و بدانید این فرزند من جانشین و خلیفه من بر شماست و او مفترض الطاعة و اطاعتش واجب است».

پس باید در حفظ جان ایشان کوشا بوده و از در حضورشان در میدان مبارزه جلوگیری نمایند، و به حق، حضرت زینب(سلام الله علیها) به بهترین نحو وظیفه خویش را انجام دادند و به تمامی زنان در تمام دوران ها یاد دادند که در هر هنگامه ای باید نقش خویش را به خوبی تشخیص داده و به بهترین شکل در جهت انجام وظایف خویش تلاش نمایند.

زینب مجلسی راد               

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.