تبیان، دستیار زندگی
واقعاًچرا وقتی نزدیک ترین کسان ما چیزهای مهمی به ما می گویند به آنها گوش نمی کنیم و یا برعکس، چرا وقتی خود ما حرفهای مهمی به عزیزانمان می زنیم آنها به ما گوش نمی کنند؟
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دل بده، قلوه بگیر، لذت ببر!


واقعاً چرا وقتی نزدیک ترین کسان ما چیزهای مهمی به ما می گویند به آنها گوش نمی کنیم و یا برعکس، چرا وقتی خود ما حرفهای مهمی به عزیزانمان می زنیم آنها به ما گوش نمی ‌کنند؟

صحبت کردن

چقدر برای شما پیش آمده که به یکی از نزدیکان تان (پدر یا مادر، همسر، فرزند، دوست صمیمی و یا همکار چندین و چند ساله تان) بگویید «منم که همین روبهت گفته بودم اما تو توجه نکردی، حالا که فلانی همان حرف رو می زنهآن را قبول می کنی؟ می دونی چیه، تو اصلا ًبه حرف من گوش ندادی! ». واقعاًچرا وقتی نزدیک ترین کسان ما چیزهای مهمی به ما می گویند به آنها گوش نمی کنیم و یا برعکس، چرا وقتی خود ما حرفهای مهمی به عزیزانمان می زنیم آنها به ما گوش نمی کنند؟

اگر می خواهید پاسخی برای این سوال پیدا کنید ادامه این مقاله را بخوانید.

1. نزدیکی موجب نشنیده گرفتن می شود.

ما نزدیکان مان را نشنیده می گیریم. از این تلخ تر این که هر قدر میزان نزدیکی ما بیشتر باشد و با کسی بیشتر احساس راحتی کنیم ساده تر از افکار و دغدغه های مهم او عبور می کنیم و به کلمات او گوش نمی کنیم و همدیگر را نمی فهمیم.

2. شنیدن کلمات بیشتر از یک فرد، باعث کاهش اهمیت آن می شود.

ما بیش از هر کس دیگر، با نزدیکانمان می گوییم و می شنویم. خوب است بدانیم هر قدر حرفهایی که از یک نفر در مورد موضوع یا مسئله ای می شنویم بیشتر باشد احتمال گوش نکردن به آنها و گم شدن کلمات در میان همدیگر بیشتر می شود.

3. نزدیکی، تمایل ما به گمانه زنی درباره معانی پنهان کلمات را افزایش می دهد.

وقتی با یک غریبه صحبت می کنیم یا به مجری تلویزیون گوش می دهیم به دنبال معانی پنهان و احساسات درونی آن فرد نمی گردیم. اما بر عکس وقتی به یکی از نزدیکان مان گوش می کنیم حرفهای الانِ او را با توجه به آن چه که در گذشته برای او اتفاق افتاده مورد تفسیر قرار می دهیم.

4. عدم هماهنگی بین حرف و عمل.

وقتی یکی ازنزدیکان، ما را از کاری نهی یا به آن امر می کند که می دانیم خودش عامل به گفته خود نیست به حرفهای او گوش نمی کنیم.

5. پیچیده کردن حرفها.

وقتی درباره موضوعی با غریبه ها صحبت می کنیم به سرعت هر چه تمام تر سراغ اصل مطلب می رویم. اما وقتی حرفهای مان را با یکی از نزدیکان مان درمیان می گذاریم تمام سعی مان را می کنیم تا با ارائه تصویر کاملی از مشکل و جزئیات نامربوط مسئله را مبهم و پیچیده کنیم. این کار توجه به همه جزئیات آن مسئله را برای شنونده غیر ممکن و در نتیجه گوش کردن به آن را دشوار می کند.

6. خرید کلمات.

ما به حرفهایی گوش می کنیم که می خواهیم گوش کنیم. به عبارت دیگر ما به خرید کلمات می رویم و آنهایی را می خریم که می خواهیم چون فکر می کنیم اینها همان چیزی هستند که نیاز داریم.

7. عدم وقت شناسی.

گاهی ما حرفهای مهم مان را وقتی با نزدیکان مان درمیان می گذاریم که آنها هنوز آماده گوش کردن به آن نیستند. اگر در انتخاب زمان صحبت کردن دقت کافی را به خرج ندهیم طبیعتاً گوش شنوایی هم برای حرفهای مان پیدا نخواهیم کرد.

اگر می خواهیم نزدیکانمان به حرفهای ما گوش کنند سکوت کنیم، فقط گوش هایمان را باز کنیم و آنقدر به حرفهای آنها گوش کنیم و گوش کنیم و گوش کنیم تا خوبِ خوبِ خوب آنها را درک کنیم. وقتی مطمئن شدیم که فهمیده ایم چه اتفاقی افتاده است و دغدغه های طرف مقابل چیست، آن موقع است که می توانیم حال عزیزان مان را بهتر کنیم

چه باید کرد؟

1. وقتی می خواهیم با نزدیکان مان حرفهای مهمی بزنیم قبل از هر چیزلازم است محیط مناسبی را برای گوش کردن وی فراهم کنیم. ایجاد یک محیط ساکت و به دور از عوامل منحرف کننده حواس کمک می کند تا کلمات مامجال نشستن در وجود طرف مقابل را پیدا کند.

2. محیط گوش دادن فقط شامل فراهم کردن محیط خارجی مناسب نیست بلکه باید از لحاظ روانی هم فضای خوبی را برای گوش کردن فراهم کنیم. اگر شرایط درونی ما مناسب نیست یا اگر هنوز با موضوعی که قرار است به آن گوش کنیم کنار نیامده ایم مهم است این احساس را در وجود خود بپذیریم.

3. اگر حرفهایی هست که نمی خواهیم به آنها گوش بدهیم،به زبان بیاوریم: «متأسفانه در حال حاضر من در موقعیتی نیستم که بتوانم به حرفها و انتقادات تو در مورد فلان کار گوش کنم. من ساعتها روی آن زحمت کشیده ام و الآن حوصله و تحمل انتقاد را ندارم».

4. اگر می خواهیم نزدیکانمان به حرفهای ما گوش کنند سکوت کنیم، فقط گوش هایمان را باز کنیم و آنقدر به حرفهای آنها گوش کنیم و گوش کنیم و گوش کنیم تا خوبِ خوبِ خوب آنها را درک کنیم. وقتی مطمئن شدیم که فهمیده ایم چه اتفاقی افتاده است و دغدغه های طرف مقابل چیست، آن موقع است که می توانیم حال عزیزان مان را بهتر کنیم. باور کنیم حال خودمان هم خوب خواهد شد!

راحله فلاح

بخش خانواده ایرانی تبیان


مطالب مرتبط:

به کسی که می‌خواهید تبدیل شوید

مچ همکار موذی را بگیرید!

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.