لطفا قید درس خواندن را بزنید!

هرچی چرتکه می اندازد دخلش با خرجش نمیخواند،از طرفی قسط های که شب و روزش را گرفته و از طرفی هم  صدای کودکانه فرزندش که  با صدای کودکانه اش می گوید بابا بخر بابا بخر روحش را آزرده می کند و عرق شرم میریزد وقتی که خواسته فرزندش را می شنود و نمی تواند به او بگوید میخرم برات عزیز دل بابا!

هدی سادات پاکنهاد - بخش اجتماعی تبیان

در آستانه نزدیک شدن به ماه مهر هستیم،ماهی که یادآور خاطرات شیرین کودکی است،ماهی که کودکان از شوق رفتن به مدرسه از یکماه قبل شروع به خریدن کیف و دفتر و جامدادی می کنند،اما آیا این ماه برای پدر و مادرانی که کودکان خود رابه مدرسه می فرستند هم شیرین است؟

در هر برهه ای از زمان یکی از اقلام مورد نیاز مردم گل سر سبد میشود و تا مدت ها نگاه مردم را به خود جلب میکند . هر ساله با نزدیک شدن به ماه مهر چیزی که بیش از همه توجه ما به خصوص بچه ها و پدر و مادرها را به خود جلب میکند لوازم التحریر است که بحث آن در گوشه گوشه کشور داغ است کیف ها و دفترها و جامدادی هایی که از پشت ویترین منتظرند تا انتخاب شوند اما روی این لوازم التحریر خط قرمزی وجود دارد که ادمی را مات و مبهوت خود میکند!اما دلیل این مات و مبهوتی چیزی نیست جز قیمت های سر سام آوری که رشد دو برابری داشته است.

جامدادی 7هزار تومانی پارسال ،17 هزار تومان شده،مدادرنگی12 رنگ سال گذشته که 3000هزار تومان بود 10000هزار تومان شده،دفتر مرد عنکبوتی 3000 تومانی پارسال،7000 هزار تومان شده این قیمت ها شاید برای مرفهین بی درد درد آور نباشد امابرای بی ضاعتی ها مثل زخمی بر دلشان است. درست است که این اجناس قیمت ارزانتری هم برای بی بضاعت ها دارد ،دفترهایی از 600 تومان تا هزارو500تومان اما چند تا 600 تومان و چند تا هزار و 500 تومان لازم است تا این کودک بی بضاعت بتواند در آن بابا آب داد و ریاضی و علومش را بنویسد؟آیا گرانی چند درصدی لوازم التحریر و کتاب و دفتر و کیف و کفش و.. با جیب تار عنکتوت بسته پدرهم خوانی دارد؟!آیا پدر این خانواده بی بضاعت میتواند از پس قیمت این دفتر و کتابها بر بیایید یا فرزندش که تحصیلات او مایه افتخار خانواده و جامعه اش است باید بخاطر قیمت های سر سام آور قید مدرسه رفتن را بزند؟!

امروزه وقتی فرزندان را برای خرید لوازم التحریر به فروشگاه می بریم بدون تردید دفتر هایی را انتخاب می کند که پر زرق و برق است حالا شما قضاوت کنید آیا میشود پا روی خواسته ها و تمایلات کودک دبستانی گذاشت که برخی نمایندگان میفرمایند خانواده ها هنگام خرید لوازم التحریرهای تبلیغاتی تسلیم فرزندان نشوند؟!،آیا میشود خواسته های ناچیز کودک را که برای رفتن به مدرسه روز شماری میکند و آرزویی جز داشتن چند دفتر دلخواه ندارد سرکوب کرد؟!

می گویند علم باید به روز باشد و معلمان فرزندان را با علم روزحرکت دهند حالا من از مسئولان تقاضا دارم از این به بعد در کتابهای فارسی به جای بابا آب داد و بابا نان داد نوشته شود بابا پول ندارد!،بابا جیبش خالی است چون ظاهرا با چند برابر شدن قیمت ها این جملات با جامعه امروز ما بیشتر مصداق دارد . در گذشته معلم که موضوع انشا میداد که علم بهتر است یا ثروت دانش آموز بدون تردید می نوشت علم، اما الان باید در این مورد با دغدغه بیشتر صحبت کرد . حتما داستان پسر بچه ای را شنیده اید که معلم پسرک را صدا زد تا انشایش را با موضوع علم بهتر است یاثروت را بخواند پسرک با صدای لرزان گفت ننوشته ام!

معلم با خط کش چوبی پسرک را تنبیه کرد و او را پایین کلاس پا در هوا نگه داشت پسرک در حالیکه دستهای قرمزو باد کرده اش را به هم می مالید زیر لب گفت: آری ثروت بهتر است چون اگر داشتم دفتری میخریدم و انشایم را می نوشتم!

هر سال حرف و حدیث سر این بود که چرا به جای قهرمانان وطنی و شخصیت های برجسته ژسهای مرد عنکبوتی و باربی و .. بر روی دفترو کیف های بچه ها نشسته است اما امسال قیمت لوازم التحریر به قدری گران و شوکه کننده شده که نگرانیم از این جهت که مبادا بخاطر گرانی دفتر و مداد به بچه های کم بضاعت نرسد!

هزینه ها ادامه دارد...

این روزها هزینه های تحصیل یکی دو تا نیست از کیف و کفش و کتاب گرفته تا لوازم التحریر .بحث ثبت نام هم که جای خود دارد و نمی توان درباره آن بحث کرد .ادم وقتی برای ثبت نام وارد مدرسه میشود یک لیست بلند بالایی از قیمت ها را جلویت می گذارند که گمان می کنی آنجا هتل است! ازسرویس مدرسه گرفته تا جزوه‌های كمك درسی، كلاس‌های رنگارنگ خصوصی و تقویتی، پول توجیبی و هزینه‌های آزمایشگاه، كاردستی، لباس ورزشی و... شاید برای یک پولدار بی درد دادن220 هزار تومن فقط برای گرمکن ورزشی فرزندش پولی نباشد اما برای پدری که کل حقوق یکماهش 400 هزار تومان است دادن 250 هزار تومان آن هم برای ثبت نام در یک مدرسه معلومی پول زیادی است اما در این بین دانش آموزانی هستند که سرپرست خانواده ندارند و خودشان کار می کنند تا مخارج تحصیل خود را در آورند. برخی از اینان می گویند تمام تابستان را کار کردم و عرق ریختم ،پیاده روی های طولانی کردم و جوراب فروختم تا بتوانم خرج کتاب و دفتر خودم را بدهم اما سود حاصل از ان جورابها فقط 50 هزار تومان است با این 50 هزار تومان چگونه ثبت نام کنم؟چطور دفتر و کتاب بخرم؟چطوری میشه یکسال را با این پول به مدرسه رفت؟آیا مسئولان جواب این سوال ها را میدانند؟!

مسئولان قضاوت کنید آن پدری که شبانه روز زحمت میکشد برای آینده فرزندانش تا شرمنده فرزندانش نشود و در نهایت مجبور است ازهزینه‌های ضروری خانواده چشم بپوشد تا بتواند فرزندانش را روانه مدرسه كند اما باز هم از پس قیمت های سر سام آور ثبت نام و لوازم تحریر برنمی آید و این دانش آموزی که برای خرج تحصیل خود کار میکند و عرق زحمت کشی میریزد و در نهایت 50 هزار تومان عایدش میشود ،اینان برای تحصیل چه تصمیمی می گیرند آیا باید قید درس خواندن را برای همیشه بزنند؟! یا برای به دست آوردن پول و درس خواندن به کارهای غیر حلال دست بزنند؟!

آقایان مسئولان به راستی تکلیف مردم چیست؟به نظر میرسد شرایط در حال سوق پیدا کردن به سمتی است که مردم به گرانی ها عادت کنند و کسی هم که برای به دست آوردن یه لقمه نان حلال باید شبانه روز کار کند تا فقط شکم زن و بچه خود را سیر کند مسلما باید قید درس خواندن فرزندانش را بزند،غیر از این است؟!