تبیان، دستیار زندگی
پروژه ی میزان توجه مردم بر متن ترانه ها و تاثیر آن بر شخصیت شنوندگان از این مدرسه جزء برترین سمینارهای این دوره از جشنواره شد. صدف سادات ابهری پژوهشگر عزیزی هستند که این پروژه را با راهنمایی سرکار خانم لیلا طالبی انجام داده ....
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

دستاورد برتر متوسطه 2 طاهره

در نهمین جشنواره پروژه های دانش آموزی تبیان

پژوهشگران جوان متوسطه 2 طاهره به مدیریت سرکار خانم عصمت حبل الورید در نهمین دوره جشنواره پروژه‌های دانش آموزی تبیان حضور داشتند.

پروژه ی میزان توجه مردم بر متن ترانه ها و  تاثیر آن بر شخصیت شنوندگان از این مدرسه جزء برترین سمینارهای این دوره از جشنواره شد. صدف سادات ابهری پژوهشگر عزیزی هستند که این پروژه را با راهنمایی سرکار خانم لیلا طالبی انجام داده اند. در زیر خلاصه ای از این پژوهش ارایه می گردد.

شعر، داستان، پژوهش

چکیده:

با توجه به ارتباط روزانه مردم با ترانه، آن را می توان یکی از مهم ترین اجزاء زبان و ادبیات فارسی دانست. در دوران معاصر به عقیده برخی صاحب نظران، ارزش هنری و ادبیات ترانه ها دچار افول شده است.

در این پژوهش نگارنده در تلاش است که ابتدا با مطالعه کتابخانه ای، ترانه و تاریخچه ی آن و سپس با مطالعه ی میدانی که بر روی 94 نفر از مردان و زنان بین سنین 15 تا 50 سال در منطقه 2 تهران جمع آوری شده: میزان توجه مردم بر ترانه ها و تأثیر آن را بررسی کند.

فرض اول نگارنده بر این است که امروزه با در نظر داشتن افول ترانه از نظر ارزش ادبی و هنری، مردم نسبت به این رویداد بی توجه اند و این بی توجهی بر ناخودآگاه و رفتار روزانه ی آن ها تأثیر می گذارد.

تاریخچه ی ترانه

تاریخ دقیق را نمی توان برای ترانه سرایی بیان کرد.

از آنچه قابل استناد است تنها می توان به یک کاوش اشاره کرد که حکاکی از همراهی کلامی به نظر می رسد آوازه خوانی آن را مورد استفاده قرار داده است. ( عبدالهیان، 1392 صص 103-120)

معمولاً هر جا که درباره ی پیشینه ی ترانه بحث می شود، نامی هم از عارف قزوینی به میان می آید که به حق در تکوین و شکل گیری هویت مستقل برای ترانه نقش چشمگیری داشته است. اما با این وجود، آن چه در اثر آن به چشم می خورد تحت عنوان تصنیف (نه ترانه) از آن یاد می شود، که تفاوت زیادی با موضوع بحث ما دارد. (عزیزی، 1386: 72)

تاریخ هایی برای پیدایش ترانه ها:

الف) پیش از شیدا

ب)دوره ی نخست (1250 - 1319)

ج) دوره ی دوم (1319 - 1349 ش)

د) دوره ی سوم (1350 – 1357 ش)

ه) دوره ی چهارم (1357 تا امروز)

ضمیر ناخودآگاه

هر یک از ما، دست کم یک بار این تجربه را از سر گذرانده ایم که ناخواسته، یا از سراتفاق مرتکب عملی شده باشیم که در شرایط عادی انجام آن برایمان امکان پذیر نبوده، یا بر اثر اشتباه و لغزش زبانی، جمله را که قصد بازگویی آن را نداشته ایم به زبان آورده ایم. به واسطه ی شگفتی و هیجان، کلامی را که در حالت متعارف هرگز قادر به گفتن آن نیستیم بازگو کرده ایم.

بی تردید در تمامی این موارد، نظامی غیر از شعور و آگاهی بر اعمال ما حکومت می کند، که زیگموند فروید برای نخستین بار آن را ضمیر ناخودآگاه نامید. ناخوآگاه جایگاه کشش های فطری، تمایلات و خاطرات سرکوب شده و بنیادی ترین و ابتدایی ترین بخش از دستگاه روانی انسان است.

این نظام، مسایل و رویدادها را به همان شکلی که واقع می شوند در خود ثبت کرده و توان فعالیت بخشیدن آن ها را در قالب کلام و قابلیت های بیانگرانه ندارد. (محسنی، 1386: صص 85-98).

برای آگاهی بیشتر اینجا کلیک کنید تا اطلاعات بیشتری کسب کنید. دانلود

بخش پژوهش های دانش آموزی تبیان، تهیه سارا خرّمی نژاد

تنظیم: نسرین صادقی