عظمت یک مرد در سخنان همسرش!
زمانی که ابوبکر و عمر تصمیم گرفتند که مانع رسیدن فدک به حضرت زهرا شوند و این خبر به آن حضرت رسید، ایشان راهی مسجد النبی شدند و خطبه ای بسیار محکم خواندند، این خطبه که مسائل مختلفی را دربر دارد، در قسمتی در بر دارنده نگاه فاطمه به علی و خدمات امام از آغاز ظهور اسلام تا وفات پیامبر است. فاطمه سلام الله علیها در قسمتی می فرماید:
«کلما او قدوا نارا للحرب،اطفاها الله او نجم قرن الشیطان او فعرت فاغره من المشرکین، قذف اخاها فی لهواتها»
یعنی: هرگاه مشرکین و یا متمردین از اهل کتاب آتش جنگ را روشن می کردند خدا آن را خاموش می کرد یا هر زمانی که شاخ شیطان ظاهر می شد یا هرگاه بازکننده ای از مشرکین دهان باز می کرد پیامبر برادرش را در حلقومشان می انداخت.
سپس حضرت فاطمه در شجاعت علی خطبه را چنین ادامه می دهد:
«فلا ینکفی حتی یطاصماخها باخصمه و یخمد لهبها بسیفه»
یعنی: پس علی باز نمی گشت مگر این که گوش آنها را زیر پای خود له می کرد و شعله آتش آنان را با شمشیر خود خاموش می کرد.
سخنان فاطمه سلام الله علیها اشاره است به برخوردهای علی(علیه السلام)با اشخاصی چون عمرو بن عبدود(پهلوان نامی عرب). چون وقتی کسی همچون عمرو بن عبدود می آید و رجزخوانی می کند هیچ کس جرات نمی کند با او مقابله کند اولی و دومی و خیلی از کسانی که بعدها مدعی شدند همه جا زدند، این علی است که پیغمبر او را به دهان و حلقوم مشرکین می انداخت تا آنها را از بین ببرد، حضرت فاطمه در این جمله می خواهند بفرمایند که خلاصه اگر اسلام پیروزی پیدا کرده، به واسطه فعالیتها و از خودگذشتگیهای امیر المۆمنین بوده است.
و در ادامه حضرت فاطمه به بیان ویژگیهای علی علیه السلام می پردازد و می فرماید:
«مکدودا فی ذات الله، مجتهدا فی امر الله قریبا من رسول الله سیدا فی اولیاء الله مشمرا ناصحا مجدا کادحا لا تاخذه فی الله لوقه لائم»
یعنیامام علی در راه خدا در فشار و سختی و در انجام دستورات خدا سختکوش و تلاشگر بود، او نزدیک و مقرب رسول خدا بود و در میان اولیاء خدا سید و سالارشان بود، او مهیا و خیرخواه مردم بود و با جدیت و زحمت مشغول فعالیت و در راه خدا سرزنش سرزنش کنندگان در او تاثیری نداشت.
حضرت فاطمه این سخنان را در زمانی بیان می کند که منصب خلافتی که حق علی بوده توسط دیگران غصب شده و اکنون فدک که ملک فاطمه و اهل بیت است در آستانه غصب شدن قرار دارد و علی سخنانش را یا در گوش چاه می ریزد و یا در نخلستانهای بنی نجار فریاد می زند.در این هنگام فاطمه کسانی را که در مقابل این مسائل لب فروبسته و ساکت نشسته اند چنین توصیف می کند:
«و انتم فی رفاهیته من العیش، و ادعون، فاکهون، آمنون، تتربصون بنا الدوائر و تتوکفون الاخبار و تنکهون عند النزال و تفرون من القتال»
یعنی: در آن زمان که امام علی در راه اسلام آن قدر زحمت کشید و خون دلها خورد و سرزنشها و صدماتی در این راه متحمل شد و هرگز عقب نشینی نکرد و پیامبر را تنها نگذاشت در آن زمان، شماها همه کنار نشسته بودید و مسخره می کردید و فکر عیش و نوش خود بودید و ساکت و آرام بودید و خودتان را گرفتار جنگ و درگیری نمی کردید، اهل خوشگذرانی بودید و در امنیت و آسایش به سر می بردید و انتظار می کشیدید برای ما اهل بیت پیامبر حادثه ای پیش آید و از فاصله دور منتظر شنیدن اخبار و وقایع بودید و در مواقع بحرانی عقب نشینی می کردید و از صحنه جنگ فرار می کردید،اما علی برای خدا و در راه دین خدا جانفشانی می کرد و همه چیز خود را در طبق اخلاص گذاشته بود و حالا شما فرصت طلبانه آمده اید و علی را خانه نشین کرده و خلیفه تعیین می کنید.1»
پی نوشت:
(1) خطبه حضرت زهرا که در مسجد النبی ایراد فرموده اند در کتابهای مختلف و به اسناد گوناگون نقل شده است از جمله:
الف- احتجاج طبرسی،جلد اول،صفحه 352.
ب- شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید،جلد 61، صفحه 112.
پ- بحار الانوار،جلد 8،صفحه 801.
بخش نهج البلاغه تبیان
منبع: علی از نگاه فاطمه، نویسنده: رادی، رضا؛ مجله گلستان قرآن، اردیبهشت 1379 - شماره 4.
مطالب مرتبط:
حضرت زهرا علیهاالسلام از منظر امیرالمومنین
