تبیان، دستیار زندگی
مکتب جلایری یا مکتب تبریز-بغداد از جمله مکاتب نگارگری ایرانی است که شروعی تازه را در هنر نقاشی و تصویرسازی کتاب بعد از سبکهای عربی رقم زد و پایه گذار شکوفایی مکتب هرات در دوره تیموریان شد.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نقاشی در دوره آل جلایر


مکتب جلایری یا مکتب تبریز-بغداد از جمله مکاتب نگارگری ایرانی است که شروعی تازه را در هنر نقاشی و تصویرسازی کتاب بعد از سبکهای عربی رقم زد و پایه گذار شکوفایی مکتب هرات در دوره تیموریان شد.

نقاشی در دوره آل جلایر

قدرت ایلخانان در حدود میانه سده هشتم هجری قمری از هم پاشید . آل جلایر در فروپاشی آنها نقش داشتند و در نهایت و در نهایت بخش اعظم مناطق مغولی مخصوصا عراق و غرب ایران را صاحب شدند.1

جلایریان در حقیقت ابزاری برای پایان بخشیدن به حکومت مغول در ایران هستند. آنها بغداد را پایتخت خود ساختند و از سال 760ه.ق بر تبریز استیلا یافتند و در این شهر به هواداری و حمایت از کتاب آرایی پرداختند. جلایریان ، مقارن با پایان حکمرانی شان خصوصا در زمان حکومت سلطان احمد، به طور افراط آمیزی از هنر کتاب آرایی حمایت می کردند.2

از سلاطین مشهور این عصر، می توان به سلطان اویس جلایری و سلطان احمد جلایر اشاره کرد. سلطان اویس نقاش ماهری بود که در کشیدن پیکره مهارت داشت و همچنین اعتبار زیاد او در این است که عبدالحی، استاد بزرگ قرن، به او نقاشی آموخته است، عبدالحی نقاشی را به سلطان یاد داد و سلطان با قلم سیاه به یک موضوع از "ابوسعیدنامه" پرداخت.3

تحلیل زیبایی شناسی مکتب آل جلایر

به طور کلی ، می توان تنوع بسیاری را در شیوه های بیانی تاثیر منسوب به مکتب آل جلایر مشاهده کرد، که به طور واضح تفاوتهای اساسی بین کارگاه های مظفریان و جلایریان را نشان می دهد. در واقع وجه اشتراک بسیار اندکی بین این دو مکتب وجود دارد، زیرا به نظر می رسد بر منابع هنری متفاوتی بنا شده اند.4

در مکتب جلایری رنگها نسبت به مکتب ایلخانی ، قوام بیشتری یافته و پیوند مستحکم تری با سطوح و تزئینات مجاورشان دارند.

اسلوب کلی نگاره ها ی این مکتب تا اندازه های زیادی مانند نگاره های ایلخانی در "شاهنامه دموت" است. ولی تنظیم فضاهای درونی از استحکام بیشتری برخوردار است و تناسب میان اندام و فضا به طرز شایسته ای تنظیم یافته است.5

در واقع با اینکه مرکز این مکتب ، بغداد بوده است، ولی نگارگران بغداد مسیری متفاوت از مکتب بین النهرینی قدیم را دنبال کردند و راه نقاشان تبریز (ایلخانی) را ادامه دادند.6

نقاشی در دوره آل جلایر

در مکتب جلایری رنگها نسبت به مکتب ایلخانی ، قوام بیشتری یافته و پیوند مستحکم تری با سطوح و تزئینات مجاورشان دارند. به طور کلی نگارگران این مکتب، رابطه ظریف میان انتزاع و طبیعت ، شکل و رنگ و انسان و محیط را که مشغله ذهنی شان بود ، دریافته بودند.7

به طور کلی ، هنرمندان مکتب جلایری توانستند با موفقیت، مشکل رابطه میان فضا و تصویر را برای سلاطین آل جلایر و همچنین سلاطین تیموری جانشین آنها حل کنند و بدین ترتیب ، اصول و قوانین قراردادی محکمی را برای مینیاتور ایرانی به وجود آورند.8

با حمایت سلطان احمد(آخرین سلطان جلایری) هنرمندان مکتب جلایری به شیوه های گوناگونی اثر آفریده و ترکیبات بکری به وجود آوردند که پنج نسل از هنرمندان ایرانی از آن منتفع شدند.9

نسخه های مصور دوره آل جلایر

- عجایب المخلوقات قزوینی

- خمسه نظامی

- دیوان خواجوی کرمانی

- دیوان سلطان احمد جلایر

نگارگران مکتب جلایری

- شمس الدین

- عبدالحی

- جنید بغدادی

پی نوشت:

1- سیر و صور نقاشی ایران، ص51

2- Persian painting,p23

3- هنرنگارگری ایران، ص4

4- Persian painting,p22-23

5- نقاشی ایرانی، ص43

6- همان، ص64-66

7- همان ص44

8- Persian painting,p4

9- نقاشی ایرانی ص50

سمیه رمضان ماهی

بخش هنری تبیان


منابع:

- سیر و صور نقاشی ایران

- نقاشی ایران، روئین پاکباز، نارستان، 1379

- تاریخ هنر ایران در دوره اسلامی، زهرا رهنورد، سمت، 1386

- هنر نگارگری ایران، ب.و رابینسون، ترجمه یعقوب آژند، انتشارات مولی، 1376

مطالب مرتبط:

نگارگری ایران اسلامی

نگارگری ایرانی، تجسم دنیای مثالی

مکتب جلایری