تبیان، دستیار زندگی
نفرین به حق و به جا، تنها یک واکنش بی تأثیر نیست، بلکه واکنشی است با آثار و تبعات سخت و شدید که شخص باید مواظب باشد تا گرفتار آن نشود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ریشه ی قرآنی مرگ بر آمریکا و اسرائیل


دین اسلام، دین جامعی است. یکی از نشانه های این جامعیت آن است که در قرآن کریم که قانون اساسی دین اسلام است، هم افرادی مورد تکریم و دعا و سلام قرار گرفته اند و هم افرادی مورد تحقیر و لعن و نفرین واقع شده اند.

نفرین به حق و به جا، تنها یک واکنش بی تأثیر نیست، بلکه واکنشی است با آثار و تبعات سخت و شدید که شخص باید مواظب باشد تا گرفتار آن نشود.


امریکا

لعن شدگان در قرآن کریم

گروه هایی که در قرآن کریم مورد لعن واقع شده اند عبارت اند از:

1.      کافران (1)

2.      کتمان کنندگان حقایق (2)

3.      آزار دهندگان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) (3)

4.      ستمکاران (4)

5.      فسادگران در زمین (5)

6.      نسبت دهندگان دروغ به خداوند بزرگ (6)

7.      نسبت دهندگان به فحشا ـ زنا (7) و ...

برای نمونه قرآن کریم درباره ابولهب می فرماید: «تَبَّتْ یدا أَبی لَهَبٍ وَ تَب (8)؛ بریده باد هر دو دست ابولهب (و مرگ براو باد).

درباره همسرش نیز می فرماید: «وَ امْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَب‏»(9)؛ و (نیز مرگ و نفرین بر) همسرش، در حالی که هیزم‌کش (دوزخ) است.

ابولهب عموی پیامبر (صلی الله علیه و آله) و همسرش”‌‌ ام جمیل”‌‌ که خواهر ابوسفیان بود ، از سخت‌ترین و بد زبان ترین دشمنان پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بودند.

ابولهب با سنگ به پشت پای پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌زد به گونه‌ای که خون از پاهای مبارکش جاری بود، و فریاد می‌زد:”‌‌ ای مردم! این دروغ گو است، او را تصدیق نکنید”‌‌ و همسرش بوته‌های خار را بر دوش می‌کشید، و بر سر راه پیغمبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می‌ریخت تا پاهای مبارک آن حضرت (صلی الله علیه و آله) آزرده شود.(10)

قرآن کریم درباره یهود که گفتند:”‌‌ عزیر”‌‌ پسر خدا است! و نصاری که گفتند «مسیح» پسر خدا است! می فرماید: «…قاتَلَهُمُ اللَّه…‏»(11) خدا آنها را بکشد و لعنت خدا بر آنها باد، چگونه دروغ می‌گویند و حقایق را تحریف می کنند؟

یاران پیامبر بر کافران سختگیرند

درست است که دین اسلام، دین رحمت و پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)، پیامبر رحمت و صلح و دوستی است که با اخلاق و منش خود قلوب بسیاری از مردم دنیا را به دین اسلام جلب کرد: “فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک...”‌‌،(12) اما همین پیامبر رحمت (صلی الله علیه و آله) در مقابل سران استکبار زمانش از خود، نرمش نشان نداد: “مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَ الَّذینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَی الْکُفَّارِ رُحَماءُ بَیْنَهُم…”‌‌؛(13) محمد (صلی الله علیه و آله) پیامبر خدا و کسانی که با او هستند، بر کافران سختگیرند و با یکدیگر مهربان.

مجموع این مطالب، روشن شد که شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل و سایر مستکبران و ظالمان عالم، شعاری است که ریشهء قرآنی دارد و مورد سفارش مکتب اسلام می باشد، و نفرینی به جا است که به مستحقین واقعی آن؛ یعنی سیاست مداران و سردمداران ظالم آن کشورها می رسد و قطعاً تودهء مردمی که در این سیاست ها دخالتی ندارند و بلکه مخالفت هم می کنند، مورد نظر نیستند

کسانی که خود را حاکم مطلق دنیا می دانند و به خود اجازه می دهند در هر کشوری پایگاه نظامی داشته باشند و نیرو پیاده کنند، و در تمام مناطق دنیا هر جا ظلم و ستمی می شود ردّ پای آنان وجود دارد و هیچ گاه و هیچ جا حمایت از ملت مظلومی در کارنامه آنها یافت نمی شود، طبیعی است که فریاد ملت های مظلوم، مرگ و نابودی این نوع حکومت ها است!

ریشهء قرآنی مرگ بر آمریکا و اسرائیل

دانستیم لعن و نفرین و مرگ نسبت به مستحقین آن؛ مانند دشمنان دین خدا، از شاخصه های مکتب جامع اسلام می باشد که در کنار درود و سلام به اهل آن، مورد تأکید قرار گرفته و در هر زمان و مکانی، مصادیقی خواهد داشت.

امروزه از مصادیق بارز دشمنان دین خدا و مستکبران و ظالمان، آمریکا و اسرائیل می باشند؛ به همین جهت شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل، شعار قرآنی ملت ایران و ملل مسلمان جهان است که حضرت امام خمینی (رحمة الله علیه) آن را در ملت ایران و ملل مسلمان زنده کرد.

شعار مرگ بر آمریکا از زمانی در ایران شروع شد که آمریکا پس از سقوط رژیم پهلوی، نه تنها از حمایت وی دست برنداشت و حق ملت ایران را در استقلال، تعیین سرنوشت خویش و… به رسمیت نشناخت، بلکه پس از پیروزی ملت ایران بر آن رژیم، همچنان به مخالفت های خویش با این مردم ادامه داد؛ بلوکه کردن اموال ایران، پناه دادن به محمدرضا پهلوی، تحریک گروه های ضد انقلاب، ایجاد غائله در مناطق مخلتف کشور، تحمیل جنگ هشت ساله به وسیله ی صدام، تحریم ملت ایران، ممانعت از دست یابی ایران به تکنولوژی هسته ای و …، گوشه هایی از دشمنی آمریکا با ملت ایران بوده و هست.

فراتر از ایران و کشورهای اسلامی، امروزه در سراسر دنیا بر علیه سیاست های استکباری آمریکا و اسرائیل، راهپیمایی ها، تجمعات و… برگزار می شود که در آنها علاوه بر شعار، پرچم آمریکا و اسرائیل و آدمک رئیس جمهور آنها را به آتش می کشند و این گونه اعتراض خود را به گوش مردم دنیا می رسانند.

کسانی که خود را حاکم مطلق دنیا می دانند و به خود اجازه می دهند در هر کشوری پایگاه نظامی داشته باشند و نیرو پیاده کنند، و در تمام مناطق دنیا هر جا ظلم و ستمی می شود ردّ پای آنان وجود دارد و هیچ گاه و هیچ جا حمایت از ملت مظلومی در کارنامه آنها یافت نمی شود، طبیعی است که فریاد ملت های مظلوم، مرگ و نابودی این نوع حکومت ها است!

نکته ای که باید توجه شود این است که در این نوع اعتراضات و شعارها، مردم آمریکا و مقدسات آنها مورد نظر نیست. مسئولان بلند پایه ایران نیز بارها اعلام نمودند که در این شعارها مردم آمریکا مورد نظر نیستند، بلکه مخاطب، مسئولان سیاست های خارجی آمریکا هستند که در طول چند دهه با دخالت های مستقیم و ضربات جبران ناپذیر به ملت ایران، دشمنی خود را با این مردم به اثبات رساندند.

به جرأت می توان گفت بخشی از مردم آمریکا نیز در این سیاست های تجاوزکارانه حاکمان آمریکا با آنان هم رأی و نظر نیستند؛ نمونه آن، اعتراضات خود مردم آمریکا به این نوع سیاست ها است.

مردم آمریکا از سیاست های غلط حاکمان خود و از تجاوزات آنها و به خاک و خون کشیدن مردم بی دفاع در دورترین نقاط عالم و از حمایت  آنها از صهیونیست ها ناراحت می شوند.

از مجموع این مطالب، روشن شد که شعار مرگ بر آمریکا و اسرائیل و سایر مستکبران و ظالمان عالم، شعاری است که ریشه ی قرآنی دارد و مورد سفارش مکتب اسلام می باشد، و نفرینی به جا است که به مستحقین واقعی آن؛ یعنی سیاست مداران و سردمداران ظالم آن کشورها می رسد و قطعاً توده ی مردمی که در این سیاست ها دخالتی ندارند و بلکه مخالفت هم می کنند، مورد نظر نیستند.

پی نوشت ها:

1.  سوره ی مبارکه ی احزاب آیه 64.

2.  سوره ی مبارکه ی بقره، آیه 159.

3.  سوره ی مبارکه ی احزاب، آیه.

4.  سوره ی مبارکه ی مائده، آیه 78.

5.  سوره ی مبارکه ی محمد (صلی الله علیه و آله)، آیات 22 و 23.

6.  سوره ی مبارکه ی هود آیه 18.

7.  سوره ی مبارکه ی نور آیه 23.

8.  سوره ی مبارکه ی مسد، آیه 1.

9.  همان، آیه 4.

10. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج11، ص 417 و 421.

11. سوره ی مبارکه ی توبه، آیه 30.

12. سوره ی مبارکه ی آل عمران، آیه 159.

13. سوره ی مبارکه ی فتح، آیه 29.

فرآوری: فاطمه سرفرازی

بخش قرآن تبیان       


منبع: برگرفته از سایت اسلام پدیا با دخل و تصرف

مطالب مرتبط:

لعن یا نفرین؟ از کدامیک نهی شده‌ایم؟

19موردی که لعن و نفرین جایز است!

لعن نمودن؛ نمود برائت!

فرق لعن و دشنام در قرآن وروایات

آیا لعن کردن دخالت در کار خداست؟!