نوحه خوانی فرنگی؛ فاجعه فرهنگی

در همین عشق هایمان اما... بعضی ها فکر می کنند اگر روز عاشورا مردم را خوب بگریانند، بار ثوابشان را سنگین کرده اند، فارغ از اینکه بخواهند فکر کنند به چه بهایی، عزاداران را بگریانند؟!.

بعضی ها هم از هر روشی برای مجلس گرم کنی خودشان استفاده می کنند تا نامشان سر زبانها بچرخد که فلان آقای نوحه خوان چه کرد با مجلسیان حسینی!بعضی هم متأسفانه پا را فراتر نهاده و جیبهای خودشان را پر می کنند، بماند از هزینه های یک میلیون تا شش میلیون تومانی که شنیده می شود برای دو ساعت مجلس امام حسین(ع) خرج می کنند. خیلی ها هم بدون مجوز مجموعه نوحه خوانی خودشان را با سبکهای جدید راهی بازار می کنند و طرفداران پر و پا قرصی بویژه از گروه جوانان را دور خود جمع می کنند. دلمان ترکید از هر آوازی که نام مطهر ائمه(ع) را پس و پیش، قافیه و ردیف می دهند به متن و با ضرب آهنگ سینه و زنجیر عزاداران، ریتم طبل خود را می سازند. مگر نه اینکه ماتم بامعرفت برای حضرت، گناه را از روح می زداید.

استفاده از ابزار وآلات موسیقی و غنا

امام حسین هدف خود از قیام علیه یزید بن معاویه بن أبی سفیان (لعنهم الله أجمعین) را احیای سیره جد و پدرش و از بین بردن بدعت ها و انحرافات  بیان می فرماید حال ما با وارد کردن این بدعت ها ، قصد در برگزاری هر چه با شکوه تر قیام أبا عبدالله را داریم !! استفاده از ابزار و آلات موسیقی و غنا در عزاداری مسئله ای است که در حرمت آن ذره ای شک و شبهه نیست . از این ها گذشته تا آنجا هم که آدمی اشباع شود عذر بدتر از گناه می آورند ، مثل این عذر که قصدشان از استفاده از این ابزار و آلات ، ایجاد حالت عاطفی در سوگواران است که باید بگوییم جای بسی تأسف و دریغ دارد.

داد و فریادهای بلند و عریان شدن

در عزاداری ها رفتارهایی انجام می شود که جای تأسف دارد از جمله زنان جیغ ها و فریادهای بلند سر می دهند که علاوه بر شنیع بودن آن اصلا گناه و معصیت کبیره دارد . داد و فریادها و نعره های مردان با صداهای منکر جای شرمساری است.

داخل کردن این اعمال زشت و نامشروع در اقامه عزا برای امام حسین از افسون‌های شیطانی و از  گناهانی است که خدا و رسولش را به غضب می آورد و حتی خود امام حسین نیز که در راه زنده کردن دین رسول خدا کشته شد و برای جلوگیری از منکرات و منهیات بود که این همه فداکاری کرد ، هرگز از این اعمال راضی که نخواهدشد هیچ ، از این کسان بیزاری خواهد جست.

از طرفی بعضاً «در مجالسی که برای امامان برگزار می شود یک القائاتی از طرف مداحان به عزاداران تزریق می شود که جای شگفت و تعجب دارد و خود نگارنده این سطور در یکی از این مجالس عزاداری ـ که البته برای أمیرالمۆمنین در شب های قدر برگزارشده بود ـ شنیده است که جناب روضه خوان به برادران عزادار در هنگام اجرای مراسم سینه زنی گفته بود که پیراهن تان را به نشانه احترام در آورید چون بالأخره روزی این لباس دنیوی را از تن ما در خواهند آورد. آیا این استدلال و برهان منشاء عقلانی دارد ؟ دین اسلام ، دین حیا و عفت است . این همه راجع به پوشش در اسلام تأکید شده است  بعد ما به همین راحتی ، برهنگی را  رواج داده و به چه چیزهایی برای تکمیل بیانات مان استدلال می کنیم ! ، و این مردم ساده دل هم به تشویق جناب مداح ، به انجام چنین کارهایی مبادرت می کنند به این امید که دل امام زمان را شاد کنند و...»

از سویی«مگر از اعتقادات مهم و اساسی شیعه این نیست که امام معصوم همیشه حاضر است و اعمال ما در مسمع و مرآی مبارک شان است ؟ مگر همین روضه خوانان نمی گویند که امام زمان نسبت به فلان روضه توجه ویژه دارند و از همین قبیل حرف ها ، اولاً باید دانست که امام فقط در هنگام خواندن روضه حضرت عباس به مجالس وارد نمی شود بلکه امام در همه احوالات با ما و در کنار ما و از احوال ما آگاه است.همواره به ما نظر دارند و افعال ما از نگاه شان دور و محجوب نیست . ثانیاً این آقایان اگر یک لحظه بیندیشند که حضرت صاحب الأمر و الزمان (روحی و أرواح العالمین لتراب مقدمه الفداء) همین الان که آنها در مجلس عزاداری هستند حضور داشته باشند ـ که حتما حضور دارند ـ  اینان را این طور بدون لباس و پوشش ببینند آیا از خجالت و شرمساری می توانند سر بلند کنند...»

مداحان در راستای بصیرت افزایی جامعه عمل کنند

در مکتب و مذهب ما، منطق، شور، عاطفه و احساس با هم وجود دارد لکن شور و احساس نباید بر منطق وعقلانیت غلبه پیدا کند و مداحان باید در راستای رشد و آگاهی در جامعه و همچنین بصیرت افزائی تلاش کند.

مداحان و ذاکران اهل بیت( ع) باید قدر خود را بدانند و با مطالعه هرچه بیشتر از خرافات و تحریفات که برای اسلام و مسلمین مضر است پرهیز کنند و در مطالب خود از آیات نورانی قرآن کریم و فرمایشات اهل بیت( ع) استفاده کنند و از بیان خواب های بی پایه و اساس نیز خودداری کنند.

در مجموع می توان گفت كه عزاداری بر سیدالشهدا(ع) بنابر دستورهای  متواتر پیامبر و اهل بیت (صلوات الله علیهم أجمعین) از جمله سنت آن حضرات به شمار می رود که برای آن ثواب ها و اجرهای فراوانی از طرف خداوند  اعطا شده است و بر عزادران حسینی است که در برپایی این سنت پاک  همچون سایر دستورات ایشان کوشا باشیم.

از این روی برای برگزاری مراسم متناسب با شان امام حسین (ع) و یارانش ، هم از سوی عزدران و عاشقان حسین(ع)و مبلغین و مداحان و شاعران و نویسندگان و دستگا های اجرایی ،عزمی جدی و فراگیر باید به کار گرفته شود تا این تحریف ها از چهره ی عزاداری ها زدوده شود تا همه ما از برکت های  بی پایان آن بهره مند گردیم.