شغلی با پیش نیاز عشق
اغلب دختر خانم ها در روزگار قبل از ازدواج، علاقه چندانی به کارهای خانه داری ندارند. اصولا این دخترخانم ها، مادران مهربان و صبوری دارند که هیچگاه از آنها نمی خواهند در امور خانه کمکی کند مگر اینکه این کار به طور داوطلبانه صورت گیرد.
به این ترتیب و با این شرایط است که برخی از دختران به زندگی مشترک و پذیرش مسئولیت های خانه داری وارد می شوند و ممکن است این کار را هدر دادن وقت خویش و یا فعالیتی فرسایشی فرض کنند که هر روز تکرار می شود و هیچگاه تمامی ندارد.
برخی از افراد ترجیح می دهند قسمت زیادی از کارهای خانه را به یک پیشخدمت بسپارند و عده ای هم که توان پرداخت این هزینه را ندارند، به ناچار آنرا انجام می دهند. اما به راستی خانه داری شغلی غیرمفید و بیهوده است؟
آنچه مسلم است اینکه اگر زاویه نگرش و دید خود را نسبت به هر چیزی تغییر دهیم، ارزش آن چیز هم تغییر می کند. برای ما که مسلمان هستیم و پیرو مکتب اهل بیت(علیهم السلام) همین کافیست که نگاهی به سبک زندگی بزرگان و پیشوایان دین مان داشته باشیم. نگاهی به زندگی بانوی دو عالم، حضرت زهرا(سلام الله علیها) که ایشان چطور زندگی می کردند.
وقتی سری به تاریخ اسلام و کتب معتبری که زندگانی ائمه را نقل کرده اند، بزنید ممکن است این سوال در ذهن شما ایجاد شود که چرا حضرت مادر(سلام الله علیها) با وجود اینکه در خانه خود، خدمتکار داشتند، نسبت به این موضوع اصرار می ورزیدند که کارهای منزل را یک روز در میان، خودشان انجام دهند. به این ترتیب برنامه ایشان این بود که یک روز به عبادت می پرداختند و خانم فضه، کارهای منزل را انجام می دادند و روز بعد، خانم فضه استراحت می کردند و حضرت به انجام امور منزل می پرداختند. (1) آنچه مسلم است اینکه حضرت، بانویی هستند که عقل کل می باشند و همواره میان خوب و خوبتر، خوبترین را انتخاب میکنند. پس چه چیز موجب می شود تا انجام کاری را انتخاب کنند که اثر چندانی بر مسیر عبادی انسان ندارد و کارهای تکراری و بی فایده محسوب می شود؟
چنانچه در کتا بحار الانوار نقل شده که حضرت زهرا(سلام الله علیها) آنقدر گندم را آرد می کردند که دستانشان مجروح می شد و دسته آسیاب بر دستان ایشان جا می انداخت.... (2)
از شنیدن این موارد می توان به این نتیجه رسید که در انجام کارهای خانه، خیر و برکاتی وجود دارد که چنین شخصیت عظیمی، با وجود داشتن خدمتکار، به انجام امور خانه داری می پرداختند.
البته این بخش را میتوان بعد دینی این مسئله نامید. ولی اصولا مخاطبان این زمانه، اغلب کسانی هستند که می خواهند از حکمت هر چیزی سر در بیاورند. البته دین ما از جستجو برای رسیدن به باطن قضایا استقبال می کند. چرا که از پژوهش ترسی ندارد و اگر حرف و روشی را مطرح می کند، قطعا دلیل و حکمتی در پس آن نهفته است.
پس می توان برای توجیه شغل شریف خانه داری، به دنبال دلیل منطقی گشت که احتمالا دانش ما توان تفسیر آن را ندارد. دلایلی که در این نوشتار به آن پرداخته می شود، دلایلی محدود است که به زعم نگارنده بیان می شوند.
خانه، مرکز انرژی‌ها
اگر قرار بر این باشد که یک خانه در بهترین حالت باشد و اعضای آن خانه، بهترین احساسات را نسبت به یکدیگر داشته باشند و آن خانه مثل قلبی باشد که برای همه افراد خانه بتپد، به گونه ای که اعضای آن خانه آنرا با هیچ جا عوض نکنند... آن خانه باید خانه ای باشد که روح محبت در آن جریان داشته باشد و فضایی مهرانگیز را برای اعضای آن ایجاد کند. برای ایجاد چنین فضایی باید وقت گذاشت و انرژی مصرف کرد.
اینکه یک خانه ظاهری آراسته و مرتب داشته باشد، خوب است اما آنچه به این امر طراوت می بخشد این است که انجام کارهای این خانه با عشق انجام شود و نه از سر اجبار و با اکراه.
وقتی یک خانم، کارهای خانه را با عشق و محبت انجام می دهد، یک انرژی مثبت در تمام زوایای آن خانه ذخیره می شود و به طور ناخودآگاه، بر اعضای آن خانه تاثیر می گذارد و نوعی دلبستگی به خانه را ایجاد می کند. به این ترتیب خانه به فضایی خواستنی دوست داشتنی تبدیل می شود که اعضای اون برای بازگشت به منزل، لحظه شماری می کنند. در این خانه، هم خانم و هم آقا از این فضای مثبت بهره مند می شوند و بچه ها هم در جای دیگری به دنبال کسب لذت و آرامش، نمی گردند. مسلما تزریق این انرژی، به جز وجود لطیف زن و مادر، از هیچ فرد دیگری ساخته نیست. چنانچه در قرآن کریم از زن با عنوان "سکنا" به معنای آرامش بخش، یاد شده است و می توان گفت که این صفت، صفت اصلی زن است. زن منبع عظیمی از انرژی است و یک زن موفق کسی است که بتواند در بیشترین حالت ممکن، این انرژی را به همسر و فرزندانش منتقل کند.
پی‌نوشت ها:
1-بحار الانوار، ج43،ص28،حدیث23.
2-بحار الانوار، ج43،ص85.
فاطمه ناظم زاده بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط:
برای اونایی که دارن مامان می‌شن!
