رضا صادقی برای اباعبدالله نوحه می خواند

رضا صادقی متولد یک روز تابستانی 58/5/25 بندر عباس( و اصالتش از شهریست زیبا به نام میناب)دریک خانواده اصیل ایرانی و معتقد رشد کرد و جهان را از مفاهیم کتابهای آسمانی یاد گرفت،خواندن را از زمزمه های قرآن شروع کرد و ماندن را از بنام خدا . آشنایی او با موسیقی بطور اتفاقی در سن 16 سالگی صورت گرفت ، و ایده الهای موسیقایی او جنس موزیکی از نوع احساس نزدیک می بود.

وی در خصوص عزاداری و خواندن نوحه برای سیدالشهدا مطالبی را بیان کرده که در اینجا می توانید بخوانید:

رضا صادقی گفت: بزرگ ترین افتخار زندگی ام به عنوان خواننده و کسی که خداوند نعمتی به او داده، این است که در ایام محرم در زادگاهم مدیحه سرایی کسی را می کنم که به نوعی الگوی فکری ام است و من به شهامت، استقامت، دیانت، سیاست زندگی و اخلاقش ایمان دارم.

او ادامه داد: من صرفا به دلیل عادت و ریشه خانواده ام وارد مدیحه سرایی نشدم بلکه سعی کردم، امام حسین(ع) و آقا ابوالفضل (ع) را به عنوان انسان های متفکر باور کنم. امام حسین(ع) برای من و خیلی از هنرمندان، فقط یک فرد مظلوم نیست که سرش را از تن جدا کردند، شهید شد و با اسب بر بدنش تاختند. برای ما امام حسین و تفکرش یک باور است.

خواننده آلبوم «همین» اظهار کرد: مدیحه سرایی برای رویداد بزرگ کربلا تاثیر شگرف لحنی، صدایی، آوایی و موسیقایی در کارهای من داشته است.

نواها، آواها و قدرت خواندنی که در مدیحه سرایی وجود دارد و برای من یک کلیت آموزشی و در عین حال اعتقادی و لذتبخش را به وجود آورده که شاید خیلی قابل بیان نباشد.

رضا صادقی معتقد است: آواهایی که در مدیحه سرایی جنوبی ها وجود دارد، شبیه لالایی های مادرانه و نواهای همنشینی ها و همخوان با تمام اتفاقاتی است که در جای جای جنوب برای مردم می افتد. من گاهی سعی می کنم در قطعات موسیقایی ام از لحن هایی استفاده کنم که جنوبی ها در مدیحه سرایی هایشان دارند.

این هنرمند گفت: همین باعث شده گاهی به من می گویند تو در کار های موسیقایی بیشتر مداحی می کنی. من این را یک افتخار می دانم چون مدح عشق جزئی از اتفاقات موسیقایی است.

او درباره مداحی هر ساله اش در بندرعباس هم بیان کرد: زمانی که در مسجد کوچکی در بندرعباس که پدرم متولی اش است، مدیحه سرایی می کنم، می بینم مردم از رضا صادقی خواننده که عکسش روی جلد مجله است، فارغ هستند.

آنجا دیگر این چیزها معنی ندارد. آنها به عشق امام حسین می آیند و سینه زنی می کنند. همین باعث می شود که در چنین مجالسی یکرنگ بودن را بیشتر حس کنم و خودم باشم.

وی در شروع کار حرفه ای خود با پیشینه ای از همین جنس تفکری پس از آشنایی با سبکهای مختلف تصمیم به ابداع روشی بنام خود کرد در یک برهه زمانی با قرار گرفتن در مقوله های عاطفی برای مدتی از موزیک به دور ماند اما با اراده خاص و اصالتی خاص تر از اراده جامعه عمل را قدرتمند تر بر تن کرد و به رنگ مقدس مشکی در زمان خاص و در روزهای تنگنای عدم پذیرش موسیقی ثابت قدم به اعتقادهای قدرتمند خویش پایبند ماند. در برهه زمانی خاص و پس از بازگشت به فضای موسیقی بعد از 2 سال دوری وانزوای کودکانه با قدرت وارد صحنه شد و پرچمی را برای عشق ، لطافت ، صداقت و مردم داری بالا برد به نام مشکی !

نتیجه این پرچم داری البومهایی بود به عنوان پیرهن مشکی،وایسا دنیا در سال، یکی بود یکی نبود و دیگه مشکی نمیپوشم در سال 1390 به اضافه 180 تراک که بطور اینترنتی در اختیار مردم قرار دارد پس از کنسرت موفق سعد اباد در سال 1383 با پذیرش جمعیتی حدود 8000 نفر به دنیای استیج اثبات شد رضا صادقی به گفته خودش هیچگاه تمایلی برای خوانده شده نداشت و ماندنی شدن اصلی ترین هدف اوست.

اصرار او برای مشکی پوشی صرفا شخصی بوده اما پس از مدتی با خیل عظیمی از همفکران خویش همراه شد و مشکی پوشان با پیروی از اصل با هم بودن نه بر هم بودن مسیر خوب تفکر کردن را اغاز کردند شاید لازم نباشد از مهر ها و نامهریها سخن زیاد گفت اما لازم است بدانید رضا صادقی بیش از اینکه یک خواننده باشد یک تفکر است و تلاش او برای ماندنی شدن قابل ستایش است.

کنسرتهای موفق او در کانادا ، مالزی ، استرالیا ، آلمان ، قطر و دبی گواه این است که مسیر تفکر بین المللی را پیش گرفته است هرچند بی مهری کم ندید اما همیشه دست یاریش را به قلم مهر ایرانیان سبز اندیش آزاد دراز کرد او همیشه ایرانی بودنش را میفهمد و شعارش این بوده که هنرمند با مردم است نه بر مردم !

روزنامه جام جم

وبسایت رسمی رضا صادقی