آقا نادر بی بی سی دوباره وارد صحنه شد!

بی بی سی فارسی(bbc persian) که به دلیل مصاحبه با نخست وزیر رژیم صهیونیستی و جعلی خواندن ایران، با واکنش های گسترده ایرانیان مواجه شده بود، بار دیگر به بهانه نامه فاطمه کروبی به رئیس جمهور، از بارها اصطلاح"فشار از پائین" و "مردم چه کار باید بکنند؟" استفاده کرد.

مروری به ماجرای دو هفته قبل:

پس از پخش مصاحبه بی بی سی فارسی با نتانیاهو، "نادر سلطان پور" مجری این شبکه در مقابل جعلی خواندن رژیم صهیونیستی موضع گرفت و با جعلی خواندن ایران گفت: «هیچ کشوری در دنیا نیست که مرزهایش بر مردم دیگر کشورها بنا نهاده نشده باشد. هر کشوری از آمریکا گرفته تا ایران، عراق، اردن و سوریه همه کشورهای جعلی هستند که بعد از سقوط امپراطوری عثمانی به وجود آمدند.»

با بایکوت بی بی سی فارسی و واکنش های گسترده ایرانیان، به خصوص در شبکه های اجتماعی، نادر سلطان پور با حضور در برنامه دیدبان، این سخن خود را تنها لغزشی ناخواسته خواند. "صادق صبا" مدیر بی بی سی فارسی هم به جای عذرخواهی از ملت ایران به تعریف و تمجید از مجریش پرداخت و گفت: «نادر یکی از بهترین، مجرب ترین و "بی طرف ترین" مجریان ماست. نادر کارهایش را با تحقیق انجام می دهد....این ها از حسن های آقا نادر ماست.»

نگاهی به ماجرای جدید:

ماجرای جدید از این جا شروع شد که فاطمه کروبی با نوشتن نامه ای به دکتر روحانی، از ایشان خواست که مهدی کروبی را از حصر خارج نماید. شب گذشته بی بی سی فارسی با دعوت از چند کارشناس به بزرگنمایی این نامه پرداخت.

مجری دیشب همان نادر سلطان پوری بود که از سوی مدیرش "بی طرف" لقب گرفته بود؛ اما او گاهی تلویحا و گاهی صراحتا و با سۆالات مختلف از کارشناسانش می خواست تا مردم را به "فشار از پائین" دعوت کنند و بارها پرسید: «به چه شکل مردم این کار را انجام دهند؟»

"فشار از پائین، چانه زنی از بالا" همان اصطلاحی است که در ایران برای اولین بار سعید حجاریان در دوران اصلاحات برای رسیدن به مقاصد جریان خود به کار برد. فشار از پائین به معنای آن است که با تحریک بخشی از جامعه و ایجاد فضای تصنعی در قالب کمپین های اجتماعی و اعتراض های خیابانی، به مسۆولان و حکومت فشار بیاوریم و امتیاز بگیریم؛ به عبارت ساده تر یعنی سوءاستفاده از مردم برای رسیدن به مقاصد سیاسی یک حزب وگروه.

نگاهی به سۆالاتی که مجری بی طرف بی بی سی از کارشناسانش می پرسید، بیندازید:

* آقای امیر ارجمند از فحوای نامه خانم کروبی، این طور بر می آید که وی معتقد است اگر چانه زنی از بالا کارساز بود، تا حالا جواب می داد.

* وقتی می گوئید آقای روحانی باید تلاش کند به وعده هایش عمل کند، منظور از این تلاش چیست؟

* آیا باید سکوت کرد تا مقامات به یک اتحاد نظر برسند یا باید از پائین هم فشار آورد؟

*مردم به چه شکلی باید صدایشان را برسانند؟

* آقای تقی رحمانی به نظر می رسد خانم کروبی از چانه زنی در بالا دلسرد شده است؟

* مردم چه کاری باید انجام دهند؟

تنها نگاهی به این سۆالات مجری بی بی سی فارسی، "بی طرفی و حرفه ای بودن" وی و شبکه اش را نشان می دهد و شکی باقی نمی گذارد که جعلی خواندن ایران در بی بی سی فارسی هم، اشتباهی معمولی یا گافی ساده نبوده؛ بلکه با هدف بیان شده است و تنها واکنش های مردمی موجب عقب نشینی ظاهری مدیران این شبکه و توجیه آن شد.

دو نکته مهم:

نکته اول: مجری و کارشناسان بی بی سی فارسی در برنامه ای نیم ساعته دچار تناقض شده بودند؛ آن ها از طرفی تلاش می کردند این طور وانمود کنند که پایان حصر سه نفر از عاملین فتنه سال88  مطالبه مردم است؛ ولی از طرف دیگر از سکوت و بی توجهی مردم، اظهار ناراحتی می کردند.

امیر ارجمند، که در کشاندن میرحسین موسوی به فتنه 88 نقشی اساسی داشت، رفع حصر را مطالبه مردم از رئیس جمهور خواند و مدعی شد: «این مطالبه مردم است. آقایان موسوی و کروبی فقط خواسته مردم را مطرح کردند و اگر آن ها مطرح نمی کردند شخص دیگری بیان می کرد...آقای روحانی باید به وعده هایی که به مردم داده وفا کند...مردم منتظر هستند نشانه های مثبتی ببینند.»

اما وی که از بی توجهی مردم به قانون شکنان ناراحت به نظر می رسید، در ادامه سخنانش دچار تناقض شد و از مردم خواهش کرد که به حصر سران فتنه واکنش نشان دهند: «وظیفه مردم این است که همچنان با شور و نشاط وضعیت آن ها را پیگیری کنند و بخواهند وضعیت تغییر پیدا کند...به هر حال باید توجه داشت که صبر و تحمل، میزان و اندازه ای دارد. مردم می توانند از طریق نامه نگاری، مطبوعات، شبکه ها و هسته های اجتماعی استفاده کنند. حرکت باید رو به جلو باشد. اصلا آقای میرحسین و کروبی مگر چه کار کردند؟!»

مجتبی واحدی دیگر میهمان بی بی سی فارسی بود که به صراحت از "ناامیدی" گفت: «این ناامیدی حاصل بی تدبیری دوستان اصلاح طلب و رسانه های ماست که گفتند مطالبات و توقعات از آقای روحانی را بالا نبرید.»

نکته دوم:

آزادی زندانیان؛ چه سیاسی و چه غیر سیاسی، از اختیارات رئیس جمهور نیست. دکتر روحانی هم بارها بر این نکته تأکید داشته است که این مسأله در حوزه قوه قضائیه است.

آیا کسی را که جرمی مرتکب شده است و اردوکشی خیابانی راه انداخته و جان و مال افراد را به خطر انداخته، می توان با راه انداختن جنجال های سیاسی آزاد کرد؟ مجتبی واحدی در این باره تصریح کرد: «گمانم با طرح این مسائل بخواهیم یا نخواهیم، حکومت تحت فشار قرار می گیرد؟»

سۆال آخر هم این که آیا بی بی سی فارسی واقعا دلش برای زندانیان می سوزد یا دلش برای سال 88 تنگ شده است و به هر بهانه ای می کوشد فضای آن سال ها را زنده کند؟ این که مجری یک برنامه، بارها از لفظ "فشار از پائین" استفاده می کند، بی هدف و در راستای بی طرفی و خبر رسانی حرفه ای است؟!

بخش ارتباطات تبیان