تبیان، دستیار زندگی
آن نازنین كه وصف جمالش خدا كند امشب خدا كند كه نگاهى به ما كند آن دلنوازِ از دل و از جان عزیزتر باشد كه درد جان و دل ما دوا كند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

چشمه دعا

امام هادی

آن نازنین كه وصف جمالش خدا كند                                     امشب خدا كند كه نگاهى به ما كند

آن دلنوازِ از دل و از جان عزیزتر                                             باشد كه درد جان و دل ما دوا كند

آن بى نیاز از همه غیر خدا خوش است                                ما را گره ز كار فرو بسته وا كند

آن محو ذات خالق و بى اعتنا به خلق                                  شاید به ما شكسته دلان اعتنا كند

آن چشمه دعا كه دعا مستجاب از اوست                              چون مى‏ شود به حالت ما هم دعا كند

پیوند خورده زندگى ما به مهر او                                          این رشته را كس نتواند جدا كند

عالم به خوان رحمت او میهمان ولى                                    یك تن نشد كه حق نمك را ادا كند

خواهد كند ثناى كسى را اگر كسى                         بهتر همین كه مدحت ابن الرضا كند

ابن الرضاى دوم و چارم ابوالحسن                                        كامشب جهان را ز رخش با صفا كند

چارم على ز عترت و نور دل جواد                                         كو چون جواد لطف نماید عطا كند

گویى على به روى محمد كند نگاه                                       چون این پسر به روى پدر دیده وا كند

هادى، دهم امام كه در روزگار خویش                                   جابر سریر معدلت مرتضى كند

دیدار او كدورت دل را جلا دهد                                              ایماى او حوائج مردم روا كند

باید رضای خاطر او آورد به دست                                          خواهد ز خود هر آن كه خدا را رضا كند

آن كو كند فصیح تكلم به هر زبان                                         كى از جواب راز دل ما ابا كند

كار خدا به امر خدا مى ‏كند بلى                                          من عاجزم از این كه بگویم چه ها كند

ابن السبیلک چون ز ابن الرضا سوال                                    از راز بعثت سه تن از انبیاء كند

گیرد جواب خویش و نشیند ز پا و باز                                     یحیى ابن اكثم از پى او ادعا كند

او نیز مفتضح ز سوال و جواب خویش                                    اقرار بر فضیلت آن مقتدا كند

اى هر چه هست عالم و آدم فداى او                                    در حفظ دین چو هستى خود را فدا كند

در راه سر بلندى قرآن كند درنگ                                          بر او هر آن قدر متوكل جفا كند

از جور و ظلم دشمن و تبعید و حبس و قتل                            راضى به هر چه حكمت حق اقتضا كند

با سعى و صبر خویش به گرد حریم دین                                هر جا حصار محكمى از نو بنا كند

نور خدا كجا و بساط شراب آه                                              خصم سیاه دل ز خدا كى حیا كند

كى آید از ولى خدا خواندن سرود                                         خواند ولى چنان چه سرورش عزا كند

او مایه‏ ى حیات جهان است وى دریغ                                   دشمن ورا شهید به زهر جفا كند

اى یادگار آل محمد خدا به ما                                              لطفى اگر كند ز طفیل شما كند

صاحب دلى كجاست كه چون ابن مهزیار                               بر دیده خاك پاى تو را توتیا كند

اى زاده‏ى جواد و به سان پدر جواد                                       مهرت نشد كه قهر به سوى گدا كند

افتاده‏ ام به دام بلا یا ابالحسن                                            غیر از تو كیست؟ آن كه ز دامم رها كند

دست گدایى من و دامان تو بلى                                         جز سوى تو گداى تو رو در كجا كند

من بنده ذلیلم و تو خسرو جلیل                                          چون تو ثنا كنم كه خدایت ثنا كند

خواهم كه بیش مدح تو آرم ولى ز عجز                                 این طبع نارسا به همین اكتفا كند

باشد كه حق به خاطر تو یا ابالحسن

  ایمان كاملى به "موید" عطا كند

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان


سید رضا موید

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.